" ကျွန်တော်ဆရာနဲ့စကားခနလောက်ပြောလို့ရမလားဗျာ "
ကျွန်တော်စကားပြောပြီးအောက်ပြန်ဆင်းလာချိန်မှာစကားခနလောက်ပြောချင်တယ်ဆိုတာကြောင့်ကျွန်တော်လက်ခံခဲ့လိုက်တယ်
" ဟုတ်ကဲ့ ပြောပါ "
ကျွန်တော်ခွင့်တောင်းတာကိုလက်ခံလိုက်တာကြောင့်အရမ်းကိုပျော်သွားခဲ့ရတယ်
" ဝမ်းသာလိုက်တာဗျာ တကယ်ပြောတာ "
" ဟုတ်ကဲ့ "
" ကျွန်တော်ဆရာကိုဘယ်မှာစသိတာလဲဆိုတော့အခုဖတ်ပြခဲ့တဲ့ကဗျာနဲစသိခဲ့တာ အဲ့အချိန်ထဲ့ကဆရာရေးခဲ့တဲ့ကဗျာတွေစာတွေမှန်သမျှကျွန်တော်အကုန်လိုက်စုခဲ့တယ် "
" ကျေးဇူပါဗျာအခုလိုအားပေးလို့ "
" ကျွန်တော်ဆရာရဲ့လက်မှတ်လေးရနိုင်မလား "
" သေချာပေါက်ရတာပေါ့ "
" အရင်ကပြောခဲ့တာတွေကိုတောင်းပန်ပါတယ်ကျွန်တော်လဲအဲတုန်းကအလျှင်လိုနေခဲ့လို့ပါ "
" မလိုပါဘူး ကျွန်တော်လဲအဆင်ပြေတာမို့လို "
" ဗျာ "
" ခွင့်ပြုပါအုန်း "
ကျွန်တော်အရမ်းပင်ပန်းလာတာကြောင့်အရှေကကောင်လေးကိုနူတ်ဆက်ပြီးလှည့်ထွက်လာခဲ့လိုက်တော့တယ်
" ဘာလဲဟ ငါကရော်သူနဲ့စကားတွေအများကြီးပြောချင်နေတာကျနေတာပဲနေပေါ့အားလဲပေးရသေးတယ် "
ကျွန်တော် တောင်းပန်စကားဆိုတာကိုယ်တာဝန်ကျေသလောက်ပြောပြီးထွက်သွားတဲ့ကဗျာဆရာကိုစိတ်ဆိုးဆိုးနဲ့ပြောလိုက်ချင်ဖြစ်တယ်
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
" အကိုဗိုက်စာပြီလားဗျာ "
မင်းလေးအမေးကြောင့်ကျွန်တော်ခေါင်းခါပြလိုက်တယ် ထိုအတူအေးဆေးလုပ်ဖို့ကိုလဲပြောရင်းပေါ့
" ဒါဆိုကျွန်တော်အိမ်ခနသွားလိုက်အုန်းမယ်နော် မကြာဘူးခနပဲ "
ကျွန်တော်ကိုခွင့်တောင်းလာတဲ့အရှေကမင်းလေးကြောင့်ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်
YOU ARE READING
အဖြူရောင်တိမ်ဆိုင်ကြိုး
Fanfictionကျတော်ဘဝထဲ့ကိုမခေါ်ရက်ဘူ ကိုကိုဘာမှမက်မော်စရာ မရှိတဲ့မိဘမဲ့တစ်ယောက်ကိုဘဝနဲရင်းပြီးမချစ်ပါနဲ Jim ကျတော်လေမောင်ကိုဟိုးအရင်ထဲ့ကချစ်ခဲ့ရသူပါ မောင်အချစ်ကိုရခဲ့လိုအရမ်းကိုပျော်ရွင်ခဲ့တယ် ဒါပေးမဲ့ မောင်အချစ်တွေကိုပိုင်ဆိုင်ထားတာကျတော်တစ်ယောက်ထဲ့...
