15

140 24 19
                                    

"Wooyoung belki de işten çıkmalısın."

Teyzesinin açtığı konuyla elindeki kaşığı tabağa bıraktı Wooyoung. Gergin bir ortam değildi aksine gayet samimi ve güzel bir ortamdı.

"Kafam dağılıyor, biliyorsunuz üzerinden çok bir süre geçmedi. Evdeyken kafayı yiyecek gibi oluyorum. Evet yoruluyorum ama en azından düşüncelere dalmamı engellemiş oluyorum."

Konuşurken başını eğmiş, hala içi dolu tabağına bakıyordu.

"Belki de düşünmen gerekiyordur canım. Bazen bir şeylerden kaçmak o şeyi çözmez, bunu hiç düşündün mü? Biz sadece senin iyi olmanı istiyoruz, senden hiçbir şey beklemiyoruz."

Teyzesinin sözleri Wooyoung'un gözlerinin dolmasına sebep oldu.

"Biz elimizden geldiğince senin yanında olmaya çalışıyoruz kendine yüklenme tamam mı oğlum?"

Teyzesinin kocası da konuştuğunda gözlerini kapattı. Her zaman teyzesiyle daha yakın olmuştu.

İkisinin de elini tuttu ve onları sevdiğini söyledi. Sonra az önce kimse duygulanmamış gibi başka bir konu açıp gülüşerek yemeklerini yediler. Onlar olmasaydı Wooyoung daha kötü bir halde olurdu. Bu yüzden onlar Wooyoung için çok önemliydi.

**********

Odasına çıktığında kendini yatağına attı. İki haftadır her şey çok monoton ilerliyordu. Dönem sonu geldiği için herkes tatile hazırlık yapıyordu. Bunlardan biri de San'dı. En yakın arkadaşıyla buluşamadıkları günlerin acısını çıkardıklarını biliyordu Wooyoung. Bu yüzden gündüz ona hiçbir şekilde yazmıyor, akşam minik bir sohbet ettikten sonra uyuyordu.

Artık ilk mesajları sadece kendisi atmıyordu. Bazen ilk yazan San oluyordu. Sana alışıyorum, demişti San ona. Wooyoung o gece çok ağlamıştı. Birine bağlanmak en büyük korkusuydu ama her şey için şimdi çok geçti, biliyordu.

Ne kadar süre aynı pozisyonda yattı bir fikri yoktu. Gözleri telefonunu buldu ve ona doğru uzandı. Neredeyse her gün konuşuyor olsalar da San'ın son kafeye gelişinden sonra bir daha onu yüz yüze görmemişti. İçindeki özlemi net bir şekilde hissedebiliyordu.

Her zaman konuştukları uygulamaya girdi ve parmakları klavyede dolaştı.

wooflyo: hey

ne yapıyorsun

sanchoi99: selam!

kitap okuyordum

sen ne yapıyorsun?

wooflyo: seni düşünüyordum

istersen sonra konuşabiliriz

okumana devam et sen

sanchoi99: saçmalama

ayrıca onu söyledikten sonra
nasıl gideyim..

anlat bakalım günün nasıldı?

wooflyo: evdeydim

yattım tüm gün

seni düşündüm

sonra yemek yedim

ardından yine seni
düşündüm

my wonderwall || woosanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin