CHAPTER TWENTY-TWO

30 9 5
                                    


CHAPTER 22

After receiving a new phone from Drake, sobrang smooth na ng communication namin ni Sancho. Lagi siyang tumatawag at nagtetext sakin. Nung una nakokonsensya akong gamitin ang phone na bigay sakin ni Drake upang ma-contact si Sancho tapos pagdating sa kanya kahit isang text man lang hindi kami nagpapalitan dalawa.


But why does it bother me anyway? I am not expecting to communicate with Drake in thw phone. Kahit siguro magtext si Drake sakin I would never text him back. Pwera nalang kung call, I would probably answer him if it's important. Besides, choice niya naman ang bilhan ako nito, I didn't even force him to buy this for me or demand for a phone kasi in the first place hindi niya responsibilidad na magprovide ng mga gusto ko. Keypad nga lang ok na ako but since he is a money guy, he can spoil things with money kahit hindi ko naman sinasabi na gusto ko.


Lastly, he didn't even told me kung ano ang dapat kung gawin rito. Since he's giving it to me and also he emphasize that this is mine na, then, I can do whatever I want with this. But of course, as the one who provides the needs of my baby and also mine, I truly respect him lalo na't nasa iisang bubong lang kami nakatira. That's why sat'wing tatawag si Sancho sinisigurado ko na nasa sala or nasa trabaho siya.


Well, that's the least thing of my concern. Kasi ang mas inaalala ko talaga ay si Cindy. It's been 1 week peru hindi parin siya komokontak. My hand is urge to text or call her but I keep stoping myself.


Ayaw niyang ginugulo siya when she's not yet ready to talk about such thing. She's my friend alam kong magpaparamdam din iyon once ok na siya. Dahil hindi pa siya nagpaparamdam sakin, it only means she's not yet okay and she needs more time. I would be the worse friend if I won't give her enough time to accept and process things between me and Sancho.


Hindi pa man kami okay ni Cindy I'm sure ma so sort out rin namin ang bagay na ito and she will forgive me. Peru if hindi parin talaga niya ako kakausapin. Ako na mismo ang pupunta sa kanila.



For now, let's get back to Drake. Supposedly, he has a work today peru hindi siya umalis at ang ginawa lang mula kaninang umaga ay manood ng movie kasama ang mga kaibagan niya sa sala. Ewan ko ba, parang kung saan ilagay si Drake susunod rin itong mga sidekicks niya.


They stayed here all night, the same scenario in the kitchen, Bryant help me prepare the foods while the others are busy discussing things na hindi naman related sa pinapanood nila.


"Can I touch your belly if it's okey?" Biglang sabi ni Braynt habang inaayos ko ang mga pinggan sa mesa.


Hindi agad ako nakasagot kasi hindi ko alam kung ano ang ire-respond ko. He's straitly looking at my belly, smiling.


Honestly, no man ever attempted to touch my belly since I got pregnant. Kahit isang beses , hindi rin nagawang hawakan ni Drake ang tiyan ko. I have no idea why he didn't kasi hindi ko rin naman iniimagine na gagawin niya iyon sakin kahit anak niya ang nasa sinapupunan ko.


"Sure."


Hindi ko itinaas ang aking damit , nahihiya kasi ako peru buti nalang hinawakan niya lang ang belly ko na hindi direkta sa aking balat.


A smile plastered on his face. Parang mas masaya pa siya kay Drake, ah. Akala mo rin sumisipa na ang bata. Mag ti-three months palang ang tiyan ko. At dahil first born, hindi ganun kalaki ang aking tiyan tulad ng iba. Aakalain mong puson lang to kapag hindi mo alam na buntis ako.


"Swerte ni Drake at makakababy na kayo soon." Masayang komento niya.



Swerte? Ewan ko nalang talaga. Ang alam ko lang talaga ay malas ako kasi nabuntis niya ako. Hindi kasi marunong gumamit ng protection! Napaisip tuloy ako baka maliban sakin may iba pa kaya itong nabuntis. Naku!


UNEXPECTEDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon