Het is nacht het lucht allarm gaat af. Ik schrik wakker. Ik ren meteen naar Tim zijn kamer. Sophie en mama staan al op de overloop. We gaan met z'n allen naar de schuilkelder. Daar liggen allemaal dekens die we gisteravond hadden neergelegd. De tijd in de schuilkelder lijkt zo langzaam te gaan om gek van te worden. De hele tijd wachten op de bommen en hopen. Na een tijdje is het stil en dat betekend dat we weer naar boven kunnen. Ons huis staat nog overeind. Als ik naar buitenloop zie ik bijna overal brand. Bijna een kwart van de huizen is geraakt. Mensen huilen en baby's krijzen. Die nacht kan ik niet meer slapen. Na wat er gebeurd is en alles.
