Infinity

3.Bölüm

"Taehyung'un anlatımıyla" 08/12/2022

Hastaneye girmiştim. Jungkook'un odasının yanına gidip kapının yanında oturdum ve hâlâ ağlamaya devam ediyordum.

- Jungkook nolur sana bir şey olmasın...

10-15 dakika Jungkook'un kapısında onu bekliyordum.
Doktor içerden çıktığında hemen oturduğum yerden kalkmıştım.

- İyi mi... Jungkook iyi mi

- Evet hastamız çok iyi... Bileğinde kek vardı, iyi ki kesik damara denk gelmemiş yoksa hastayı kaybedebilirdik

- Gorebilirmiyim

- Neyi oluyorsunuz

- *Allah'ım sen sabır ver* Arkadaşı

- Tamam buyrun girebilirsiniz

Dediğinde doktor gitmişti ben de kapıyı açıp odaya girmiştim.
Jungkook hâlâ uyanmamıştı.

- Bebeğim beni çok korkuttun...

Dediğimde Jungkook gözleri yavaş yavaş açılmıştı.

- S-Sen... (Etrafına bakar) B-ben nerdeyim....

- Bileğini kestin ya

- Ah... Basım çok kötü

- Jungkook neden yaptın bunu

- Sana ne

- Bana ne mi... Bundan sonra benim gözetimin altındasın... Ne yaparsan haberim olacak

- Pardon da ben sizin neyiniz oluyorum

- (Kısık sesle) Sevgilim

- Ne??

- Şey... Bir sen kaçırıldığının farkında mısın

- Evet ve şu anda hastanedeyim seni şikayet ede bilirim

- Beni mi şikayet edeceksin

- E.. Evet yani neden etmeyeyim ortada hiç bir eşy olmadan beni kaçırdın ve ben seni hiç tanımıyorum

- Jungkook

- Dinliyorum

- Ben...

Dediğimde birden kapı açılmıştı ve içeri doktor girmişti.

- Efendim sizi dışarı alalım

- T-Tamam

Dedim ve odadan çıktım.

"Jungkook'un anlatımıyla"

Annem bunları duysa gerçekten kalpten gider.
Doktor elime bir şey sürüp iğne vurduğunda nasıl kaçacağımı düşünüyordum. Aslında evet doktora diye bilirdim ama demiyorum niyesini de sormayın.

- Jungkook... - Dedi doktor

- E-Efendim

- Bir saattir seni çağırıyorum... Hayale mi daldın

- Yok yaa şey benim size bir şey söylemem lazım

- Söyle - Dedi doktor, tam söyleyecekken birden kapı açıldı ve Taehyung içeri girdi.

- Efendim bitti mi

- Evet Taehyung Bey bitti... İkiniz de çıka bilirsiniz

Söyleyecektim yaa.

- Hadi Jungkook gidelim

Dediğinde kolumu tutmuştu

- Bırak beni

- Ama bebeğim neden böyle yapıyorsun

- Bana bebeğim deme... Senden nefret ediyorum

- Hadi kalk

Ayağa kalktığımda birden dengemi kaybetmiştim ve Taehyung'un üzerine düşmüştüm.

- Jungkook...

Dediğinde hızla üstünden kalktım.

- İyiydi bence... Beden gittin Kookie

- Yaa sen kimsin... Ben seni tanımıyorum sen beni nerden tanıyorsun

- Seni tam üç yıldır takip ediyordum.

- Ne? Sapıkmısın lan sen

- Aşık bir adam

- A-Aşık mı? Sen benimle dalga mı geçiyorsun

- Evet Jungkook beni seni çok seviyorum

- Siktir git gay falan değilim ben

- Jungkook seni herşeyden çok seviyorum... Sevgilim lütfen sevgilim olurmusun

- Hayır sevgilin falan değilim ben

- Ama seni bu kadar seven kişiyi asla bulamayacaksın

- İnan sevgilisiz kalırım seninle sevgili olmam

- Neden

- Beni kaçırdın... Üstüne bir de beni intihara sürükledin... Ve nedenini mi soruyorsun

- Hepsi birlikte olmamız için

- Bana daha düzgün bir şekilde söyleye bilirdin... En azından gözümde bir Sürtük gibi kalmazdın

- Jungkook böyle söyleme... Pişman olursun

- Pişman falan olmam... Vuracakmısın gel vur

- Jungkook kendi canımdan vazgeçerim ama sana asla bir eşy yapmam... Lütfen sen de kendine bir şey yapma

- Ben gidiyorum beni takip etme... Gözümde iyi birisi gibi kalmak istiyorsan

- Gözünde kötü biri bile kalsam seni asla bırakmam

(Kapı kapalı bu arada)

(Yazarın anlatımıyla)

Jungkook kapıyı açıp kaçmak isterken Taehyung sabah yaptığı gibi kapıyı kapatım Jungkook'u kolları arasına ardı ve gözlerinin en derinine bakmaya başladı.

- Jungkook çok güzelsin

- Çekil önümden

Dediğinde Taehyung hiç bir şey yapmadan Jungkook'un gözlerine bakıyordu. Ve gözü dudağına kaydığında bir süre baktı sonra birden Jungkook'un dudağına yapıştı. Jungkook çırpınarak ve gözünden yaşlar gelerek ondan kurtulmak istediğinde Taehyung sadece öpüşmenin tadını çıkarıyordu. Jungkook tüm gücüyle Taehyung'u ittiğinde Taehyung yere düşmüştü.

- ŞEREFSİZ!!!... ADİ HERİF...

Jungkook kapıyı açıp koşarak odadan çıkarken Taehyung ayağa kalkıp hızla arkasından koşmaya başladı.