"Yazarın anlatımıyla" 10/12/2022
Taehyung'un aklına telefonunu çıkarıp korumalarına arama fikri geldiğinde huzla telefonunu çıkarıp korumalarından birini aradı. Korumalara Jungkook'u tutmalarını emretti ve telefonu kapatıp hızlı adımlarla hastaneden çıkmaya başladı.
Hastaneden çıktığında tabikide korumalar orda olmayacaktı çünkü o kadar adam var onların işinde aptalca bir şey yapamazdılar. Taehyung telefonunu çıkarıp korumasını aradı. Koruması ise onun arabaya götürdüğünü söylemişti. Taehyung bunu söylediğinde telefonunu kapatıp cebine attı ve arabaya doğru ilerledi. Koruma kapıyı açtığında Taehyung içeri girmişti.
(Arabada arka taraf gözükmüyordu siz anladınız hangi araba... Uzun siyah)- Jungkook seni bırakmayacağım.
Dedi ve Jungkook'u göğüsüne koyup saçlarından öptü.
"Taehyung'un anlatımıyla"
10-15 dakikadan sonra eve varmıştık. Jungkook'u uyandırmadan kucağıma aldım ve eve götürdüm. Kapıyı bizim için açan hizmetçiye gülümsediğimde o bize hiç bir şey olmamış gibi bakıyordu. Jungkook'u bir tane misafir odasına götürdüm ve oraya yatırdım.
- İyi uykular bebeğim
Dediğimde tam çıkacakken bir ses duydum.
- A-Anne seni bulacağım... An... Anne!!
Arkamı döndüğümde Jungkook'un gözlerinden durmaksızın yaşlar geldiğini gördüm.
- Jungkook...
Hızla yanına gittim ve yanında oturup elimle göz yaşlarını silmiştim.
- Jungkook kabus görüyorsun.... Uyan hadi....
Jungkook gözlerini yavaş yavaş açtığında hızla yataktan doğruldu ve oturma pozisyonu aldı.
- T-Taehyung... A-Annemin yanına gitmem lazım
- Bu imkansız Jungkook
- A-Annemin bana ihtiyacı var
- Seni annene versem, bir daha göremem
- Ben zaten senin hiç bir şey değilim...
- Ama sen benim herşeyimsin
- Çıkarmısın yalnız kalmak istiyorum
- Jungkook kendine zarar vermeyeceksin değil mi
- Sanane
- Kaç kere diyeceğim... Senin her şeyin beni ilgilendirir
- İlgilendirmez!!
- Bal gibi de ilgilendirir
- Sen kendin için öyle düşüne bilirsin
- Sen de öyle düşüneceksin
- Hayır düşünmeyeceğim
- Tamam düşünme zaten bir ömür burda kalacaksın annenden hiç bir haber almadan.
Dedim ve ayağa kalkıp odadan çıktım.
"Jungkook'un anlatımıyla"
Ayağa kalkıp pencerenin yanına gittim ve dışarıdaki ağaçlarla dolu manzarayı izlemeye başladım.
- Anne burdan kaçacağım merak etme... Seni seviyorum
Her yer korumalarla doluydu kaçma ihtimalim yoktu ve bu beni her defasında pes etmeme bir adım attırıyordu. Ama asla pes etmeyeceğim.
"Taehyung'un anlatımıyla"
Üyeleri arayıp buraya gelmelerini söylemiştim ve beni hiç kırmadan geleceklerini söylemiştiler.
Kanepede oturmuş boş boş TV'YE bakıyordum. Sonra kapı çalmıştı, bir tane hizmetçi kapıyı açtığında üyeleri görmüştüm ve hızla ayağa kalkıp yanlarına gittim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Infinity
Fanfiction- Ben Kim Taehyung... 26 yaşındayım... Bir mafyanın oğluyum ve ben de mafyayım... Babam benim mafya olmamı istemiyor ama ben istediğim için oldum. Beş tane muhteşem ötesi arkadaşlarım var... Ve bunu da bilin... Ben istediğimi alırım!! - Merhaba ben...