"ငါ့ကိုလႊတ္ေပးပါ..ဝမ္ရိေပၚ ငါဒီအခန္းထဲမွာမေနခ်င္ဘူး။ငါအရမ္း...ေၾကာက္လို႔ပါ။"
"ေရွာင္က်န့္...သေဘာတူစာခ်ဳပ္မွာလက္မွတ္ထိုးေပးရင္ လႊတ္ေပးမယ္။"
"ငါကဘာလုပ္နိုင္လို႔လဲ ဝမ္ရိေပၚ...အခုငါအရမ္းေၾကာက္လို႔ ေတာင္းဆိုေနတာပါ ငါ့ကိုအျပင္ထုတ္ေပးပါ။"
ငိုသံခပ္ရွရွေလးေၾကာင့္ ရိေပၚ သူ႕ရဲ႕ရင္ထဲစူးနစ္သြားရျပန္တယ္။
ေရွာင္က်န့္ဆိုတဲ့လူသားေလးက ခပ္ဆိုးဆိုးေလးမို႔
အခုလိုနည္းလမ္းမက်တာသိသိႀကီးနဲ႕ အျပစ္ေပးထားမိတဲ့ သူ႕ကိုယ္သူလည္းပဲရိေပၚစိတ္ပ်က္မိေလတယ္။
"မင္းဘက္ကသေဘာတူၿပီလား...ေရွာင္က်န့္။"
"ငါ့ညီမေလးေရာ ဝမ္ရိေပၚ...
သူမကိုပြန္းရာနည္းနည္းေလးေတာင္မရွိေစနဲ႕ မဟုတ္ရင္ ငါ့ကိုယ္ငါသတ္ေသပစ္လိုက္မယ္မွတ္။"
"သူမရွိတယ္...ကြၽန္ေတာ္ဘာမွထိခိုက္ေအာင္မလုပ္ထားဘူးေရွာင္က်န့္ရ။"
"ေကာင္းၿပီ ငါစာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ထိုးေပးမယ္
မင္းေက်နပ္ရဲ႕လားရိေပၚ။"
"ok..ေလ "
'အဓိကက ခင္ဗ်ားေလးက်ဳပ္အနားရွိေနဖို႔ပဲ ေရွာင္က်န့္ရ..'
ဒီစကားလုံးေတြကိုေတာ့ ရိေပၚသူ႕စိတ္ထဲမွာပဲေရ႐ြတ္မိလိုက္တယ္။
လက္ရွိမွာမူ စာခ်ဳပ္နဲ႕အတူအခန္းေလးထဲဝင္ေရာက္သြားတဲ့ သူ။
"ငါ့ဘက္ကေျပာစရာရွိတယ္ဝမ္ရိေပၚ။"
"ေျပာေလ...ရတယ္"
"ဒီကိုယ္ဝန္ကမင္းရဲ႕ကိုယ္ဝန္မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ေရာ"
"ပတ္မေနနဲ႕...ခင္ဗ်ားေလးရဲ႕ ပက္သက္ခဲ့ဖူးသူဆိုလို႔လက္ခ်ိဳးေရလို႔ေတာင္ မရွိျပန္ဘူးေလ ဒီေတာ့
ဝမ္ရိေပၚရဲ႕ေသြးသားကပဲ ခင္ဗ်ားေလးဆီမွာရွိေနနိုင္တာမဆန္းဘူး ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္ရဲ႕..."
"ငါကဘာလဲ.."
"က်ဳပ္ရဲ႕ေလာင္ေဖာ"
........စြံ႕အ
"ေခါင္းမမာပဲနဲ႕ က်ဳပ္ရဲ႕အခ်စ္ေတြေအာက္မွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးခိုဝင္လိုက္စမ္းပါ ခင္ဗ်ားေလးအတြက္
ဒီလူက ေလာကရဲ႕အခ်စ္တတ္ဆုံးေလာင္ကုန္းျဖစ္ေစရမယ္လို႔ ကတိေပးတယ္။"
YOU ARE READING
It's you
Short Storyမတူညီတဲ့အချိုးအကွေ့တွေမှာ မတူညီတဲ့ဘဝတွေတည်ရှိပြန်တယ်။ တချို့ကအချစ်ကို အမုန်းလို့ခေါင်းစဥ်တပ်ကြသလို.. တချို့ကအချစ်ကိုဖြေဆေးမဲ့ အဆိပ်လို့ခေါ်ကြပြန်တယ်။
