kazutora x Y/n |-tokyo Revengers-|★

19~ It's just me!

Arkamı döndüğümde bana bana bakan izanayı gördüm.

"Burda ne arıyosun? Shinciro senin neyin oluyor? " (izana)

"Shin benim eskiden beri tanıdığım, benim için çok değerli olan birisi"

İzana yanıma benim gibi bağdaş kurarak oturdu.

"Anlıyorum. Herkes seni arıyor burda sabahlamayımı düşünüyorsun. " (izana)

"Hıhı, eğer söleseydim bana yarım saat  sorular sorar ve salmazlardı. "

"Shinciroyu çok mu seviyorsun? " (izana)

"Belli olmuyor mu ha? Çocukken o motor tamir ederken onu izlemeyi çok severdim. Biliyor musun beni seninle tanıştırmayı düşünüyordu. "

2-3 saniye kafamı yukarı kaldırıp duraksadım ardından devam ettim.

"Tabi... Ölmeden önce..... Eee sen neden mikeyle birlikte değilsin? Mikey onunla birlikte yaşamanı cidden çok istiyor."

"Kan bağımız yok. " (izana)

İzana oldukça ciddi bir sesle söylemişti bunu.

"Ha? "

"Ne emma, mikey ne de shinciro ile kan bağım yok. Onlarla kardeş değilim. " (izana) bu arada bunu mikeyde biliyo söyledi.

"Kan bağı gerekli mi? "

"Ha? " (izana)

Bu sefer o bana şaşırmıştı. Kafamı ona çevirerek devam ettim.

"Birisiyle kardeş olman için kan bağı gerekmez izana, shinciro ile kan bağın olmayabilir fakat yinede senin abinmiş gibi görüyorsun değil mi? "

Dediğime kafasını salladı, bende kafasından tutup onu koltum altıma alarak sarıldım, utanmamaya çalışsada kızarmış yüzü belli oluyordu. Uzun sarılmamızdan sonra izana ayağa kalktı ve bana bakmadan konuştu.

"Teşekkür ederim tsuki~chan" (izana)

Diyerek gitti bende orda shinciro ile konuşmaya devam ettim, saat 8.30 olmuştu. Sabaha kadar 5-6 bardak kahve bitirmiştim sanırım. Bu sefer yanıma koko gelmişti.

"Sugar daddym gelmiş, noldu lan? "

"Herkes seni arıyor, insan bir haber verir. " (koko)

Koko mikeye haber vermek için telefonu çıkardığı sırada kokoya lütfen aramamasını söyledim. Cümleyi toplıyamadım mk

"Ha? Niyeymiş o? " (koko)

"Bak eğer onlara söleseydim buraya gelmeme izin vermezlerdi,  lütfen bırakta kendi kendime üzüntümü yaşayım"

Sonrasında dizlerimi karnıma çekerek kafama gömdüm.

Kokoda yanıma oturdu.

"Neden üzgünsün? Bu mezar sevdiğin birinemi ait? " (koko)

"Evet, değer verdiğim biri burada yatıyor. "

Koko bana kredi kartını uzattı.

"Alışveriş yapmak ister misin? " (koko)

"Ha? "

"Yani eee şey, kızlar alışveriş yapmayı sever ya belki mutlu olursun diye" (koko)

"Bak eğer bana onu verirsen seni iflas ettiririm"

Bunu diyerek kıkırdadım.

"Peki yinede al" (koko)

"Lan odun musun sen? "