Ne'er Unwanted Wife (COMPLETED)

ESPESYAL NA KABANATA

Zandro P.O.V

AFTER ONE year, Camila gave birth again with a baby boy. When she told me about her pregnancy I couldn't help but be fucking grateful, I felt like I am the most lucky man alive to have a baby boy who can protect his sister and other siblings in the future.

But to be honest, taking care of a pregnant wife's requires a lot of hard work and a very long patience. Ngayon na intindihan ko na kung bakit halos ibayad lahat ni Camdus ang pera niya mabilhan lang ng santol na walang buto si Zayn.

But in my side is the fucking worst, Camila's craving was hard to find though. One time, she asked me to buy her a pizza, but fuck! madali lang sana pero no'ng palabas na ako ng bahay ay may pahabol siya, kulay asul na pizza pala ang gusto niya.

Fucking fuck it! where the fuck would I find a blue pizza? shoul I put a lot of fucking blue food coloring? But anyways, pregnant or not, I still gonna give her the world.

I was in her side when she was giving birth with our prince, bawat sigaw niya sa sakit at iyak ay para akong pinipiga. Panay reklamo niya na masakit ang baywang at likod niya, but she still smile like she's okay and there's nothing I should worry about.

She is in pain but she always think of me.

God....sa araw na iyon ay halos napatanong ako sa Itaas, may maganda ba talaga akong ginawa para bigyan ako ng babaeng tulad niya?

Napailing nalamang ako sa iniisip ko pagkatapos isara ang pintuan ng sasakyan ko, nakasalubong ko rin ang mga katulong na lumabas na ng bahay dahil out na nila ngayong gabi.

"Magandang gabi ho, nasa kuwarto niyo na ho si ma'am Camila. Naku sir, ayon na naman ang anak niyong si Zandrie umiingay na naman." Kuwento sa akin ni manang, tumango ako at nagpasalamat bago pumasok ng bahay.

Imbes na tumungo sa kusina para kumain sana ay hindi ko na ginawa, nilukob ako ng kaba dahil alam ko ang reaksyon ni Camila kapag inatake na naman si Zandrie ng pagkasuplado niyang baby.

Naabutan ko si Camila sa loob ng kuwarto nang makatungo ako do'n, nakaupo siya sa dulo ng kama, trying to breastfeed our son kahit ayaw nito.

"Please baby, uminom ka na para makasleep na tayo." Bumubuo ang luha sa gilid ng mga mata ni Camila habang kinakausap ang limang buwan na anak namin.

"Hey, hey, hey.." Ani ko nang makalapit sa kanila, umangat siya ng tingin sa akin at doon bumuhos ang kanyang luha.

"Ayaw niya na sa gatas ko," naiiyak nitong sabi habang nakanguso. Lumapit ako sa kanya at umupo rin bago hinalikan ang kanyang noo pababa sa kanyang pisngi at labi, sa wakas ay kumalma siya kahit kaunti lang.

"Calm down, Zandrie just feel you that's why he's crying so loud." I said, hinaplos ko ang pawisang noo ni Zandrie gamit ang mga palad ko.

"He can feel you, he knows that you are tired that's why he's crying. Ramdam niya ang sikip ng dibdib mo, try to calm," ani ko't kinuha si Zandrie sa bisig niya.

"But what if he doesn't really like me as his mother? kanina pa iyan pero ayaw niya talaga." Sumbong niya, seeing Camila in tears has been always be my weakness. I made a vow that she will be the most happiest woman when she's with me, but seeing her in tears make me feel like I am failing as her husband.

I smiled and shook my head, let her know that she's wrong about it. "Our son loves you. We love you very much, Camila." I said, pinunasan niya ang kanyang luha na parang bata tsaka dahan-dahang kumalma.

Ngumiti ako nang unti-unti itong kumalma at kinuha na si Zandrie sa akin, kagaya nga ng sinabi ko ay tumahan na ang bata. Dumiin ang mukha nito sa dibdib ni Camila na parang komportable talaga siya sa ina, umangat ng tingin sa akin si Camila at ngumiti.