Chapter 09💟

759 170 53
                                    

මං ගැන කිසිම අනුකම්පාවක් නැද්ද කොහෙද එයාට... ඇයි මාව මෙච්චර රිදෙන්නේ.. මට බෑ තමයි එයාගේ තරමට ලොකු තෑග්ගක් අරන් දෙන්න.. මොකද ඉතින් අයියලගෙ පවුලෙ අය කෝටිපතියොනේ.. මට පුළුවන් විදිහටනේ මං ඒක ගත්තේ.. එයාගෙ මූණෙ පොඩි සතුටක් වත් තිබ්බෙ නෑ කියන එක මට මැවි මැවි මතක් වෙනකොට මං කොට්ටෙට මූණ තදකරගෙන මුනින් අතට නිදාගත්තා.

විභාගෙට තිබුනෙ තව අවුරුද්දකටත් අඩු කාලයක් වෙනකොට මං මගේ කඳුළු පිහදාගෙන පාඩම් කරන්න ගත්තා.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

කාලය ගෙවිලා ගියේ හරිම ඉක්මනින් වෙනකොට මගේ ඒලෙවල් රිසාල්ට් ඇවිල්ලා දැන් සතියක් විතරවෙනවා. මං උණුසුම් කෝපි එකක් රසවිඳින් ගමන් මගේ ජනේලෙන් පේන view එක අඳින්න ගත්තා. පින්සල අතට ගත්තම මගේ හිතට දැනෙන්නේ පුදුම සැනසීමක් වෙනකොට මං ඕනිවටත් වඩා චිත්‍ර අඳින්න ආසා කලා.

"චූටි...."

අයියා ඇවිත් ...මං ගැස්සිලා ගියේ මාස ගානකට පස්සෙ ඇහුන අයියගේ කටහඬට වෙනකොට මට දැනුනේ හරිම සතුටක්. මොකද එයාව මට අන්තිමට හම්බුනේ එක්සෑම් ලියන්න කලින් දවසෙ.මං හරි ආසාවෙන් හිටියෙ අයියව බලන්න

"අයියේ....කිව්වෙ වත් නෑනේ එනවා කියලා"

"කියන්න ඕනිමයි කියලා නෑනේ නේහ්"

මං සතුටින් එයා දිහා බලන් ඉද්දී අයියා අතින් මගේ කොණ්ඩෙ අවුල් කලා.

"ආ මෙන්න"

අයියා මෙච්චර වෙලා එයාගේ අතේ තියන් හිටපු ලියුම් කවරෙ මට දික් කලා.. පෙනුමෙන් නම් හරි ලස්සනයි. මොකද්ද දන් නෑ ඇතුලෙ තියෙන්නේ.
මං ලියුම් කවරෙ ඇරලා බැලුවා.. ඇතුලෙ තියෙන්නේ කාඩ් එකක්.. වෙඩින් කාඩ් එකක්.
මේ හදිසියේ කාගෙද වෙඩින් එක කියලා හිතන ගමන් මං ඒක පෙරලලා බැලුවා.

ඒකේ තිබුනේ..... අයියගෙ නම..! මට මොකුත් හිතාගන්න බැරි උනා.

"අ..යි..යේ... මේ.. ඔයා...?"

"ශෙනූගෙ ඩැඩීට මේවා ඉක්මන් කරන්න ඕනිලුනේ"

ශෙනූ? අර switzerland වලදි හම්බුන කෙල්ල.. මගේ ඇස් වලින් කඳුළු බිංදු දෙකක් ඔහේ ගලන් යද්දී  මගෙ අතින් වෙඩින් කාඩ් එක බිම අතෑරුනා.

BE MINE🖤 (Completed)Where stories live. Discover now