Right after Valentine's Day, pilit na iniiwasan ni Jessey si Kevin. Pero kahit na anong iwas ang gawin niya, pilit parin silang pinagtatagpo. Magkasama sina Jessey, Mela, Pam, Mia, at Loren ngayon sa isang café.
MELA: Jz, kelan mo ba sasabihin sa kanya? Samin nga nasabi mo, kay Kevin pa kaya.
JESSEY: Mela, natatakot ako.
PAM: Natatakot ka? Ano ikinakatakot mo?
JESSEY: Girls, ibang usapan na yun eh. Kasal yun eh.
LOREN: Hindi ka parin ba handa? Jessey baka pwede mong sabihin sa mom ni Kevin na wag naman agad-agad.
MIA: Tsaka malay mo naman, Jessey, sinabi narin naman sa kanya. Hinihintay lang niya na ikaw magsabi sa kanya. Tignan mo naman actions niya diba, lalo na nung Valentine's.
MELA: Ano ba kinakatakot mo?
JESSEY: Hinay-hinay lang sa questions, pwede. *deep breath* Natatakot ako sa mga pwedeng mangyari. Ang dami kong pwedeng i-risk, ang dami kong pwedeng bitawan at iwanan.
LOREN: Mapag-uusapan niyo naman yun diba?
JESSEY: But his parents and my parents are getting impatient.
MELA: Kailangan mo na talaga sabihin sa kanya, Jessey.
MIA: *bukas ng phone niya* Girls, una na ako. Nandun na daw si Pao sa kanto.
PAM: At ikaw pa talaga pinapunta, di kaman lang sinundo.
MIA: *tumayo* Eh ano gusto niyo, malaman ni Pao pinag-uusapan natin tapos siya magsabi kay Kev? Sige na, babush na *beso sabay alis*
Kinagabihan ng araw na yun din, hindi mapakali si Jessey sa kama niya kaya nagdesisyonan siyang magbukas ng twitter at magtweet.
"@jesseydeleon: Decisions... Why are you so hard to make?"
New tweets
"@Kevferrer: If you ever need me, I'm just here to listen"
"@carmelaloo08: Talk to each other not exchange indirect tweets :)) #JK"
JESSEY: Mela...
MELA: What? Tama naman ako diba?
JESSEY: Hay nako...
MELA: Makipag-usap ka na kasi
"@jesseydeleon: Decisions... Hope I made the right one"
To: Ferrer
Meet me tomorrow at the Quadricentennial Pavillion, 6pm
~~~o~~~o~~~o~~~o~~~o~~~
The next day, at exactly 6pm at the Quadricentennial Pavillion...
JESSEY: Asan na ba yun? Don't tell me di ako sisiputin nun.
KEVIN: Jessey...
Lumingon si Jessey at nakita si Kevin. Their eyes met, pero pareho silang lost for words. Hindi ni Kevin alam ang sasabihin, at hindi rin ni Jessey alam kung paano sisimulan sabihin kay Kevin ang lahat.
KEVIN: So? Bakit mo ko pinapunta dito pagkatapos mo akong iwasan?
JESSEY: Pwede ba? Wag mo nga ako pangunahan. Hindi ko nga alam paano sisimulan sabihin sayo eh.
KEVIN: Ano ba kasi yun?
JESSEY: Look, I know we've been good friends, really really good friends. Pero—
KEVIN: FO na tayo?
JESSEY: Kev! Seryoso ako, pwede ba. No jokes muna.
KEVIN: Sige na, tuloy mo na sasabihin mo.
JESSEY: Wag ka mabibigla sa sasabihin ko ah.
KEVIN: Ako pa mabibigla? Ano ba yun?
JESSEY: Back when I was Grade 6, nagkita parents natin for a formal dinner. That was also the day of my graduation day.
KEVIN: Teka, bakit hindi mo man lang sinabi sakin na life story mo pala ang pag-uusapan natin dito? Di ako prepared magpaka Charo Santos-Concio...
JESSEY: Kevin pwede bang manahimik ka muna para naman masabi ko sayong naka arranged marriage tayo?! Ikakasal tayo, naiintindihan mo ba yun?!
KEVIN: *nanlaki ang mata*
JESSEY: Nagulat ka? Oo, Kev, naka arraged marriage tayo! Ako nga rin nung nalaman ko, nagulat rin ako.
KEVIN: Hindi, nagulat ako kasi ganyan ka magalit.
JESSEY: *facepalm* Kevin Manuel Ferrer!!! Seryosong usapan tapos pipilosopohin mo lang ako?! Alam mo ba kung gaano katagal akong nagtiis? Hindi ko alam paano sasabihin sayo, hindi ko alam ano magiging reaction mo. Tapos ngayon namang sinabi ko na, pipilosopohin mo lang ako?! Aba't...
KEVIN: Jessey, relax ka lang.
JESSEY: Sasabihan mo akong magrelax pagkatapos mo akong pilosopohin? Sa tingin mo paano ako magrerelax sa lagay na 'to, aber? Seryosong bagay tapos bigla kang pipilosopohin? Grabe, Kev, wow! Kung alam ko lang na ganyan pala gagawin mo sana papilosopo ko nalang rin sin—
KEVIN: Jessey, alam ko na yung tungkol diyan.
JESSEY: Ha? Paano?
KEVIN: Alex Gonzaga lang?
JESSEY: Kev...
KEVIN: Naaalala mo nung party ni Kiefer? Papasok sana akong kwarto ni Kiefer kasi may pinapakuha siya sakin. Kaso narinig ko kayong nag-uusap nina Pia at Mika.
JESSEY: Narinig mo lahat?
KEVIN: Hindi. Simula lang dun sa 3 years. Narinig ko ring mahal mo ako.
JESSEY: Kev naman eh! *takip sa mukha*
KEVIN: Wala akong idea dun sa kasal nun. Nalaman ko lang naman nung nakalimutan mong maglogout sa phone ko nung nanghiram ka, nung nagdm si Pia.
JESSEY: *kamot ulo* Sorry.
KEVIN: Tapos lagi ka rin tinatanong sakin ng mama ko... Jessey, bakit hindi mo agad sinabi? Pwede naman natin pag-usapan ah. Ano pa ba hinihintay mo?
JESSEY: Hindi ko nga alam paano sasabihin sayo eh.
An awkward silence followed...
KEVIN: Gusto mo pa ba ituloy?
JESSEY: Yun gusto nila mangyari eh, wala naman tayong magagawa.
KEVIN: Pero, bago yun, gusto mo bang maging tayo?
JESSEY: Ewan ko sayo.
KEVIN: Kasi sa ayaw at sa gusto mo, wala kang magagawa...
JESSEY: Wala talaga.
KEVIN: Kasi liligawan talaga kita.
