Gloom Series 4:The Forgotten Wife (COMPLETED)

SPECIAL CHAPTER 3

Special chapter 3: Marriage proposal

ISANG malakas na sampal ang binitawan ko kay Maria Conrad. Nanggigigil ako sa kanya. Siya ang pinili kong maging ina ng magiging anak ng asawa ng best friend ko.

Siya na alam kong wala siyang gagawin at ibabalak na masama sa pamilya ni Xena. Kasi ang paniniwala ko sa kanya ay hindi siya ang tipong babae na mang-aahas ng asawa. Pero nagkamali ako. Mas malala pa siya sa mga ahas na iyon.

Nagpabuntis pa siya!

"Wala akong pakialam kung buntis ka, Maria Conrad. Ang kontrata ay kontrata! Aanakan ka lang ng asawa ng kaibigan ko! Hindi ang mang-ahas ka sa asawa niya! If I know ay ikaw ang unang lumandi sa kanya, 'no?" nakataas na kilay na tanong ko sa kanya. Gusto ko siyang sabunutan!

Namutla siya at kitang-kita ng dalawang mata ko ang pangingilid ng mga luha niya. Mukhang natakot siya sa akin kaya bahagya pa siyang napaatras.

"Babantayan ko ang bawat kilos mo, Maria Conrad. Hindi pa tayo tapos," pagbabanta ko sa kanya saka ko siya iniwan doon.

"Water?" Alok sa akin ni Red at mabilis ko itong kinuha. Tinungga ko ang bottled water at nang maubos ko ang laman nito ay itinapon ko lang sa basurahan ng mansion ng kaibigan ko.

"Umalis na tayo rito," sabi ko.

PAG-UWI ko sa mansion namin ay napansin ko ang isang batang lalaking nasa may gate namin. Kumunot ang aking noo.

Bumaba ako sa sasakyan ko at napatingin sa paligid. Nasaan ba ang parents nito? Pinapabayaan nila, eh ang bata-bata pa...

Nakaputing shirt ito at shorts. Nakahawak sa gate namin na hanggang baywang ko lang ang taas. Bagong lipat lang kami nina Jinsen at Jinsel sa village na ito.

Lumipat na kami rito at matagal na palang binili ng asawa ang mansion na ito. Hindi niya lang sinabi sa akin.

"Hi," pagkuha ko ng atensyon sa kanya at gulat na tiningnan niya ako.

Pero baka ako ang mas nagulat nang makita ko na ang hitsura niya. Ang guwapong bata naman nito... Kung hindi ko lang kilala ang lalaking kamukha nito ay pagkakamalan ko silang mag-ama.

Seryoso lang akong tiningnan ng bata pero kalaunan ay ngumiti siya sa akin.

"You're bago po, right?" sabi niya at itinuro niya sa akin ang mansion namin.

"I want to be friend with your son, named Jinsel, hmm?" inosenteng sabi niya. Nangunot ang noo ko.

"Paano mo nalaman, little boy?" nakangiting tanong ko sa kanya. Hindi ko mapigilan ang pisilin ang pisngi niya. Hindi naman siya kumibo.

"My father..." sagot niya, mas lalo akong naguluhan. Sino'ng ama naman niya ang tinutukoy niya? Hindi ko kilala.

Pero nasagot ang katanungan ko sa isip ko nang makita ko ang nagmamadaling lalaki na lumabas mula sa gate na nasa kabila namin. Our neighbor. Parang hihimatayin pa ito.

"Raizen, didn't I tell you to ask a permission to me, when you go out?" the man asked his son. Hindi niya ito kinakausap na parang hindi niya nagustuhan ang paglabas nito ng hindi nagpapaalam sa kanya. He's soft...

He ignored me and focused his attention on the boy. So, he's the father of this kid? How did this one have a child? As far as I know he has no wife? And he don't have a family of your own yet?

But it was impossible for him to adopt because they looked alike. Baliw lang ang hindi sila pagkakamalan na mag-ama.

"I'm sorry, Dada..." hinging paumanhin naman sa kanya ng anak niya.