ក្រេាយ ពីរការញ៉ាំអាហារពេលល្ងាច ដែររីករាយនៅជុំគ្នា មិន យូរប៉ុន្មាន ម៉េាងញុំអាហារត្រូវបានបញ្ចប់ ម្តាយ
វេហ្កាសបាននិយាយថា
« ម៉ែនិងពុក ឯង ត្រូវទៅ ព្រះបរមរាជវាំង ទៅគាល់ស្ដេច ចឹងម៉ែ ចង់អេាយវេហ្កាស កូនមេីលថែប្អូន ផងណាកូន»ម្តាយវេហ្កាស
«ត្រូវហេីយ ម៉ែពុកត្រូវទៅរៀងយូរ»ឪពុកវេហ្គាស
«កុំឈ្លោះ ជាមួយបងណា កូនភីតកូន ត្រូវស្តាប់បង កូន»
«បាទ អ្នកម៉ែ»វេហ្កាស និងភីតឆ្លើយ ព្រមគ្នា
ពេលពិភាក្សារឿងនេះ រឿងនោះអស់ចិត្តអស់ចង់ហេីយ និយាយគ្នាចប់ហើយ វេហ្កាសនិងភីត បានសុំម្ដាយពួកគេបំបែកជួបគ្នាទៅរៀង រៀងខ្លួន ទៅដេក។
ថ្ងៃស្អែក~
ពេលវេលាបានកន្លង ផុតទៅជាអស់យូរ អរុណរស្មីរបស់ព្រះសុរិយារះបន្លឺឡើង យាងភ្លឺត្រចះ ដាស់រាងតូច អេាយភ្ញាក់មក។ភីតបានទៅ មូជទឹក សម្អាតខ្លួនរួចហេីយ គេបានស្លៀកសម្លៀកបំពាក់
ហេីយក៏បានឃេីញ អ្នកបម្រើស្រីម្នាក់រត់ មកឆ្លេឆ្លាសម្តៅ
មករកភីត។អ្នកបម្រេី នោះបាន និយាយថា វេហ្កាសចាំជួប ភីតនៅកំពុងទឹក។ភីតបាន ប្រាប់អ្នកបម្រើ និងអេាយទៅ
ប្រាប់ វេហ្កាសថាគាត់ អេាយចាំគាត់តិច គាត់ទៅឡូវហេីយ
ពេលភីតដេីរ ទៅដល់គាត់ សួរវេហ្កាសថា
«លោកបង ហៅខ្ញុំ -ខ្ញុំបាទ មកធ្វេីអីបាទ »
«គឺ ឯង ត្រូវ ទៅរៀនអក្សរថៃទៀត»
«តែ. …ខ្ញុំ….»
«អត់ទេ!ឯងនិយាយ ដូចអត់និយាយ និយាយអ៊ី
ផែ្លកៗ»
ភីតគេនិយាយជាមួយវេហ្កាស មិនចូលគ្នា ដូចទឹកជាមួយប្រេង គេាមួយក្របី គេធ្វើមុខឡេីងជូរ ព្រោះវេហ្កាសបង្ខំអេាយគេរៀន ភីត មិនចង់ទេ តែនឹកឃើញសម្តី
ម្តាយវេហ្កាស
«មេីលចុះ ឯងធ្វើមុខ ដូចកូនក្មេង»
«នេះ!ខ្ញុំបាទអាយុ20ឆ្នាំហេីយបាទ គឺអាចចូលខ្លឹបបាន ហេីយក៏អាច បោះឆ្នេាតបានដែរ»
វេហ្កាស គេ ឡេីងឆ្ងល់ បានស្អីយល់គ្នា មួយនៅអាយុធ្យា
មួយមកពីសម័យបច្ចុប្បន្ន ស្តាប់អត់យល់គ្នាទេ។វេហ្កាស
គាត់និយាយឡេីយថា «ហេឺយ! នេះអត់ឆ្កួតណាអី និយាយផ្លែកៗ»។
គិតទៅadminអាណិតភីតវេហ្កាស ថាគាត់ឆ្គួតរហូត អាណិត ឆីភីត
ចាំអានភាគបន្ត
អគុណសម្រាប់ការអាន ជួយ vote comments អគុណ😀🥰🍒
និពន្ធby Ryan luv you
Continue
