nergis çiçeği,tk

Yuánfèn

Sevipte kavuşamayan tüm nergis çiçeklerine
....

XIII.Yüzyıl da Güney Kore ve Kuzey Kore'nin asırlardır devam eden düşmanlığı hala devam ediyordu, iki krallık da birbirinden ölümüne nefret ediyordu ama birbirine savaş açamıyorlardı çünkü geçmişte dedelerinin yaptığı bir antlaşma vardı.
İki krallıkta bu antlaşmaya uymak zorundalardı.

İki krallık zaten savaş yapmak istemiyordu, ikisininde canından sevdiği oğulları vardı onları kaybetmek istemiyorlardı.
Güney Kore'nin kızların kalbini çalan çapkın Taehyung'u.
Kuzey Kore'nin ise dünyanın en tatlı en kibar oğlu Jeon Jungkook'u adında oğulları vardı.
Bu iki oğlan bir gün arayla doğmuştu sanki kaderleri birbirine yazılmış gibiydi.

Yıllar sonra iki genç de büyüdüler ikiside krallıklar arasında olan bu düşmanlıktan nefret ediyordu onlara bu düşmanlık saçma geliyordu.

İnsanların özgür rahatça gezdiği, sınıra hapsolmadığı hayatı yaşamak istiyorlardı. Ama ne yazık ki aileleri izin vermiyordu ve vermiyeceklerdi.

İki krallık arasında özgür sadece bir yer vardı.
Oranın sahibi yoktu herkes orda özgürdü iki gençte bu dağı çok seviyorlardı.
Buraya gelip rahatça nefes alabiliyorlardı. Kimse karışmadan, sınırlar içinde olmadan burada kalabiliyorlardı.

Bir gün jungkook yine babasından kaçıp resim çizmeye dağa gitmişti çünkü babası resim çizmesine karşıydı.
Babası onun savaşçı,elinde kılıçla insanlara yargı dağıtan bir adam olmasını istiyordu. Ama Jungkook bunların hepsine karşıydı insanların özgür, kimsenin himayesi altında olmadan özgürce yaşamalarını istiyordu.

Ama önünde kocaman babası gibi bir engel vardı.
Kendine küçüklüğünden beri hep söz verirdi. İnsanların özgür olduğu bir dünya için savaşacaktı yıkılsa bile vazgeçmeyecekti.

O sadece resim yaparken bu dünyadan uzaklaşıp kendi dünyasında mutluydu,hayat neşesi buydu onun.
O,kuşlar gibi özgür olmak isterdi ama yapamazdı bu yüzden sanatında özgürdü...

Güney Kore'nin biricik oğlu Taehyung da bu anlamsız savaşın bitmesi tarafındaydı. İnsanların özgürce,korkmadan yaşadığı bir dünya isterdi.
O da bunu yazısına şiirlerine aktarırdı,onun küçük yaşta kocaman dünyası vardı.

Şair olmak istiyordu.
Kimsenin okumadığı insanların özgür olduğu şiirleri yazarken çok mutlu oluyordu.
Ta ki babası yazdığı şiirleri bulup hepsini yakmadan önceydi bunlar.

Şair olma hayali vardı fakat şimdi öyle bir hayali yoktu.
Babası ölünce onun yerine geçicek ve bu dünyayı özgür yapacaktı insanların mutlu olduğu bir yer yapacaktı.
Tıpkı eskiden yazdığı şiirlerde ki gibi olacaktı dünya ,bunun için çabalayacaktı.

O başaramamıştı özgür olamamıştı, istediği hayatı yaşayamamıştı ama diğer insanların yaşaması için vazgeçmeyecekti.
Pes etmeyecekti.

Boş olduğu vakitlerde bu dünyadan uzaklaşıp huzur bulmak için özgür dağa giderdi.
Oranın havası burdan çok farklıydı daha güzeldi.

Yine bir gün özgür dağa gitmişti,dağda bir çocuğun resim çizdiğini gördü.
Çocuk orada tek başınaydı başka kimse yoktu.
O da Taehyung gibi tüm dünyadan uzaklaşıp kendini resmine,sanata vermişti.

Taehyung yanına gidip konuşmak istedi ama olmadı arkasından gelen babasının adamları buna izin vermedi.
Kılıç dersi vardı ona gitmek zorundaydı ama kalbi burda kalıp orada o adamın yanında olmasını istiyordu.

Ama bu dünyada kim başkasının kalbinden geçene önem verirdi ki, babası da önem vermezdi.
Eve geri dönmek için yola çıktı ama aklı hala o çocuktaydı ,o çocukla konuşmak istiyordu ve bunu yapacaktı.

Jungkook resmini tamamlayınca saatin geç olduğunu fark etti tam o sırada güneş batıyordu.

Güneş batışını izlemeyi çok severdi ve hep o zaman dilek dilerdi.
Bu sefer ki dileği ise kendi gibi bir insanla tanışmak.
Tıpkı onun gibi düşünen biriyle tanışmak, onu sevmek sevilmekti isteği.
Ve sonrasında eşyalarını toplayıp Kuzey krallığına doğru yola koyuldu.

NOT; MERHABA BU BENİM İLK KİTABIM UMARIM SEVEREK OKURSUNUZ BİR YANLIŞIM OLDUYSA ŞİMDİDEN ÖZÜR DİLERİM VE BU HİKAYEYİ PAYLAŞARAK BANA DESTEK OLURSANIZ SEVİNİRİM ŞİMDİDEN TEŞEKKÜRLER HER GÜN YENİ BİR BÖLÜM GELİYOR BÖLÜMLER KISA OLABİLİR BU YÜZDEN ÜZGÜNÜM YORUMLARINIZI BEKLİYORUM 🤎🍂
Instagram: taekkoolw