မြို့အုပ်မင်းမှပြန်ချစ်ပါ
Part........22
"ကိုကို"
"မအိပ်သေးဘူးလားဂျူ"
"အိပ်မပျော်လို့ပါကိုကို"
ရိပေါ် မျက်မှန်ကိုချွတ်ကာ ဂျူဟီယိုကိုကြည့်လိုက်ပြီး
"ခြံထဲလမ်းဆင်းလျှောက်ကြမလားဂျူ။"
"ဟုကိုကို"
ခြံထဲတွင်လရောင်မိန်မိန်လေးသာရှိနေတယ် ။လကလဲ မပြည့်လေဘူး။ကွေးကွေးလေးသာရှိနေလေတယ်။ ထိုလရောင်ကို ရိပေါ်အခြေပြုရင်းကြည့်နေတုန်း
"ကိုကို"
ရိပေါ် လကိုအကြည့်မပြတ်ပါပဲ "ဟင်"ဆိုသည့် အထူးလေးတစ်ခွန်းသာ ဆိုလိုက်တော့
"ဂျူ...တောင်းပန်ပါတယ်"
"ဘာကို"
"ဆွဲကြိုးလေး ဂျူကြောင့်ပြတ်သွားတာကို"
ရိပေါ် ပြန်မဖြေခဲ့ပါ ။အကြောင်းမှာအမြတ်နိုးရဆုံးသောအရာမို့လွယ်ကူစွာ"ရပါတယ်"လို့ဂျူအေပါ်နှစ်သိမ့်စကားမပြောနိုင်ဘူး။
"နောက်တခါအခန်းထဲမဝင်နဲ့"
"ဟုကဲ့"
"ကိုကို ဟိုလေ"
"ဘာမေးမလို့လဲမေးလေး"
"ကိုကိုအခန်းထဲက ကုတင်ခေါင်းရင်းမှာချိတ်ထားတဲ့ ဓါတ်ပုံထဲကလူက ဘယ်သူလဲဟင်"
ဂျူဟီယိုဖိနပ်နဲ့မြေကြီးကိုထိုးစွရင်းခေါင်း လေးအောက်ဆိုက်ကာမေးလိုက်တော့
"ပြောပြဖို့ ခက်ခဲတယ်။ လေးနက်မှုတွေကြီးပဲအဲ့လူက။ ပါးစပ်က ပြောတာထက်ကိုပိုပြီး အထင်ကြီးဖို့ကောင်းတယ်။ "
"ကိုကိုသူကအခုဘယ်မှာလဲ"
"လူတွေကသူသေပြီပြောကြတယ်"
"သူမငသသေးတာ ကိုကိုပဲသိတယ်"
"ဟင်"
ဂျူဟီယိုရိပေါ်ကိုနားမလည်သလိုလေးကြည့်လိုက်တော့
ရိပေါ်က နှုတ်ခမ်းတဖက်ကိုကွေးကာ ပြုံးလိုက်ပြီး
"သူကမသေတော့ဘယ်မှာလဲကိုကို"
"ကိုကိုနှလုံးသားက သိနေတယ်သူမသေသေးဘူးတစ်နေရာရာမှာကောင်းမွန်စွာရှိနေတယ်"
"ဟင်"
"ကိုကိုအရေးအခင်းနေ့က လော့ယန်မှာသွားရှာတော့သူ့အစား ကိုကိုသူ့ကိုပေးထားတဲ့ဆွဲကြိုးလေးပဲတွေ့ခဲ့တယ်။အဲ့ဆွဲကြိုးကိုကောင်မလေးတစ်ယောက်က ဝတ်ထားတာ။ကိုကိုလဲဘယ်ကရတာလဲမေးတော့သခင်လေးတစ်ယောက်ဆီကတဲ့။သူဘယ်မှာလဲမေးတော့သေသွားပြီတဲ့"
"ဒါပေမယ့်ကိုကိုမျက်စိနဲ့သူ့ ရုပ်လွှာကြွေတာကိုမရုံရမချင်းကိုကိုမယုံဘူး"
"နှလုံးသားကလဲသူသေသွားတာကိုလက်မခံဘူး။ ဒါကြောင့်ကိုသူမသေသေးဘူးလို့ကိုကိုပြောတာ"
"အော်"
"သူနဲ့ကိုကိုကဘာတော်တာလဲဟင်"
"မြိုးစားမင်းဝမ်ရဲ့မြို့စားကတော်လေ"
"သူက ကိုကိုရဲ့ခင်ပွန်းသည်ပေါ့"
"အင်း"
"ကိုကိုသူ့ကိုသိပ်ချစ်တာလားဟင်"
"အဲ့ထက်ပိုတယ်"
"ကိုကိုယုံတယ်သူလဲကိုကို ကို လိုက်ရှာနေတယ်ဆိုတာ
"ကိုကိုတို့က ချစ်ခြင်းထက်ပိုတဲ့ နှောင်ကြိုးနဲ့ချည်နှောင်ခဲ့တာမို့။ သူသေရင်ကိုသေမှာ"
"နှလုံးသားမှတဆင့်ခံစားချက်ကနေဦးနှောက်နဲ့အသွေးအသားမှန်သမျှကိုသူထိန်းချုပ်ထားပါတယ်"
"ဟု"
"ကိုကိုသူ့ကိုတွေ့ပြီလား"
"တွေ့တော့မယ်လို့နှလုံးသားကခံစားနေရတယ်။ သူရဲ့အငွေ့အသက်တွေ ကို့ကို့နားမှာရှိနေတယ်။ သိပ်တော့မကျိန်းသေပေမယ်လို့။"
"ကိုကိုတို့မြန်မြန်ပြန်တွေ့ပါစေ"
"အင်း"
ထို့နောက် တိတ်ဆိတ်သွားပြန်တယ်။ အတွေးကိုစီနဲ့ပေါ့လေ။
"ဂျူဟီယို"
"ဟုကိုကို"
"အဲ့နေ့က အတွက်ကျေးဇူးပါ"
"ဘာကိုလဲကိုကို"
" ကိုကိုကိုကယ်ခဲ့လို့"
အဲ့နေ့က ကျုပ်ကိုဗုံးမှန်လို့ သေတော့မယ့်ဆဲဆဲ နောက်ထပ်ဗုံးမကွဲခင် အကိုဟောက်သဘော်ပေါ်တက်သွားတော့ ဂျူဟီယိုရောက်လာပြီး ကျုပ်ကိုကယ်ခဲ့တယ်။
ကျုပ်သတိရလာတော့ဆုတ်ပြတ်နေတဲ့ဂိုထောင်တစ်ခု။
ထို့နောက်ခြေသံတစ်ခု။ မရင်းနှီးတဲ့မိန်းကလေးတစ်ဦးက
သူ့နားပြေးလားပြီး
"ကိုကိုနိုးလာပြီလား"
ထိုစကားတစ်ခွန်းကိုဆိုလာပြီး သူ့အား ဒဏ်ရာတွေကိုကြည့်ရင်း
"အရမ်းနာနေလားဟင်"
သူစွံ့အလျက်ထိုအမျိုးသမီးငယ်လေးအား နားမလည်သလိုကြည့်ရင်းဆိုလိုက်သည်ကတော့
"ကျုပ်ဘယ်ရောက်နေတာလဲ"
"ကိုကို ကို ညမ ဗုံးတွေကြားကကယ်လာတာပါ"
"အကိုသတိမေ့နေတာ"
"ဒီနေ့က"
"အကိုသတိမေ့နေတာတစ်လကျော်ပြီ"
"ဘာ...."
"မောင့်ကတော်"
"မောင့်ကတော်စောင့်နေပြီ"
ပြောရင်းရိပေါ် အလျင်စလိုထမယ်လုပ်တော့ နာကျင်လာတော့မျက်နှာကိုမဲ့ကာ
"အာ့ "
"အကိုမှာဒဏ်ရာတွေနဲ့ထလို့မရဘူး"
"ကျစ်"
ရိပေါ်စုပ်တစ်ချက်သက်လိုက်ပြီးအလိုမကျသလိုဖြင့်
"သိပ်မခင်ပျောက်မှာပါ"
"အဲ့တော့မှသွားချင်ရာသွားပေါ့"
ရိပေါ်ဆေးထည့်ပေးနေသည့်မိန်းကလေးငယ်အားတစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး
"မင်းကတစ်ယောက်ထဲလား"
ထိုမိန်းကလေးက ခေါင်းကို မော့ကြည့်လိုက်ပြီး အန်ကြိတ်ကာ
"အင်း"
"ပါးနဲ့မားက ဗုံးထဲပါကုန်ကြပြီ"
"စိတ်မကောင်းစရာကိုမေးမိတာလား"
"ရပါတယ်"
"ညမနမည်က ဂျူဟီယိုပါ"
"ကျုပ်နမည်က ဝမ်ရိပေါ်ပါ"
"မြို့အုပ်မင်းဝမ်"
"ဟုတ်တယ်မို့လား"
"အင်း"
တော်သက်သာနေပြီမို့မောင့်ကတော်ရှိရာလော့ယန်ကိုလာခဲ့တော့ သူရှိမနေတော့ပါ။ထို့ကြောင့်သူကိုစားဆွဲကြိုးလေးသာရခဲ့ပြီး ပေကျင်းကိုပြန်လာခဲ့လေခြင်းသာ။
ဒီကိုရောက်တော့ဆွေမျိုးလဲမရှိတာကြောင့်ကျုပ်ကိုကယ်ခဲ့တဲ့ဂျူဟီယိုကို ခေါ်ပြီးမွေးစားခဲ့တာ။သူကလဲကျုပ်အပေါ်ကိုအကိုတစ်ယောက်လိုအားကိုသည်။ကျုပ်လဲ ညမလေးလိုဂရုစိုက်ခဲ့သည်။ ထို့နောက်စစ်ကြီးပြီးသွားတော့
ပေးကျင်းမြို့ရဲ့မြို့အုပ်မင်းအဖြစ်ဆက်လျက် တာဝန်ထန်းခဲ့သည်။
ဒါပေမယ့်မြိ့အုပ်မင်းဝမ်ဟာအသွားအလာသိပ်မရှိတော့တာကြောင့် မြို့အုပ်မင်းက ဝမ်ရိပေါ်အရင်မြို့အုပ်မင်းဆိုတာကိုပင်သိပ်မသိကြတော့ဘူး။
"ကိုကို"
"ဟင်"
"အိပ်တော့မယ်"
"အင်း အိပ်တော့"
"ဟုကဲ့ကောင်းသောညပါကိုကို"
"ကောင်းသောညပါ"
