Scream! ចប់

បណ្តាសា!!

នៅក្នុងសត្តវិមានពេលនេះមានតែភាពភ្លឺថ្លានៃពន្លឺ ព្រះអាទិត្យបញ្ចេញចូលចាំង តុអាហារពេលព្រឹកដែលធ្លាប់តែមានប្រាំពីរនាក់បានបាត់ស្រមោលសល់ត្រឹម4នាក់គត់។

"តើបាត់ Sunoo ទៅណា?ម៉ោង8ហើយមិនទាន់ក្រោកទៀត?"
Heesueng ចាប់ផ្តើមដោយសំណួរមួយដែលធ្វើឲ្យគ្រប់គ្នាឆ្ងល់តាម។

"ខ្ញុំអត់បានចូលទៅមើលទេប្រហែលមិនទាន់ក្រោក"
អ្នកនិយាយបន្ទប់គឺប្អូនទី6 Jungwon គេអង្គុយចាំមនុស្សម្នាក់ដែលមិនធ្លាប់បាត់មុខសោះ។

"ចម្លែកហើយ!"

ក្រេក!!!
Jake តែងមានញ្ញាណដឹងដល់រឿងអាក្រក់គេនិយាយហើយក្រោកចេញពីតុអាហារយ៉ាងលឿន។

"ចង់ទៅណា?"
Heesueng ក្រោកមកចាប់ដៃគេហើយក៏សួរនេះជាម៉ោងអាហារចង់រត់ចេញរហូតឬយ៉ាងម៉េច។

"Sunoo មិនដែលគេងយូរទេ!!"
Jake និយាយឡើងដែលធ្វើគ្រប់គ្នាចាប់ផ្តើមគិតដល់រឿងមួយដូចគ្នា។

វឹប!!!
Jungwon មិនចាំយូរក៏បានក្រោកហើយរត់ចាកចេញទៅយ៉ាងលឿនស្លេវទៅកាន់បន្ទប់របស់ Sunoo។

"ប្រញាប់ឡើង!!"
Sunghoon ម្នាក់ទៀតក៏បានងើបហើយស្ទុះទៅបំបែកពួកគេឲ្យរត់ទៅជាមួយគ្នាតែម្តង។

តុត! តុត!

"Sunoo! Sunoo!!បើកទ្វារ!!!"
Jungwon មកដល់ក៏បានគោះទ្វាបន្ទប់មួយទម្ហឹងខ្លាំងទាំងមុខភ័យស្លន់ស្លោ។

"បើកទ្វារ!!សូនូឯងនៅខាងក្នុងមែនទេបើកទ្វារ..."

"គ្មានប្រយោជន៍ទេ!!ជាប់សោហើយហៅមេការមកគាត់បែបអាចដោះសោបាន"
Jake និយាយចប់ heesueng ក៏បានទទួលហើយរត់ចេញទៅតាមលោកមេការគីម។

ផាំងៗ
បើកទ្វារ!!
Jungwon នៅតែបន្តស្រែកទាំងលើដៃទៅគោះមិនឈប់រហូតដល់ត្រូវ Sunghoon ទាញគេមកឃាត់ព្រោះដៃគេឡើងមានរបួសហូរឈាមហើយនៅគោះទៀត។