JunKyuတစ်ယောက်အမေဖြစ်သူကို
မုသာတွေ ပြောရတာတွေမကြိုက်သော်လည်းသူမလက်ခံမယ်မထင်ပါ
ဒီလိုအလုပ်တွေလုပ်နေတာကိုသိသွားပါက အလွန်ပင်ဒေါသထွက်နေမှာကိုမြင်ယောင်နေမိ၏။ထမင်းလဲဝဝလင်လင်ကျွေးသလို မုန့်ဖိုးလဲလစဉ်မပျက်ကိုပေးနေတာကိုမှဒီအလုပ်လုပ်နေရသလားဟူ၍ မာန်နေတော့မည်ကိုကြိုမြင်နေပါသည်။အားနားလာတဲ့ခံစားချက်တွေ အမေပေးတဲ့မုန့်ဖိုးတွေကိုလက်ခံဖို့တုန့်ဆိုင်လာတယ်။ဒါကြောင့်ပဲကျွန်တော့် ဝင်ငွေလေးနဲ့ပဲစုဆောင်းပြီးသုံးရန်ပိုကောင်းမည်လို့ဆုံးဖြတ်ချက်ချရလေသည်။
ဆိုင်ထဲကိုဝင်လာတဲ့ဧည့်သည်
တစ်ယောက် လူတိုင်းကသူ့အားအထူးတလဲဖြစ်၍ကြည့်၍နေပြီး ကျွန်တော်အပါဝင် အကြောင်းရင်းမှာ လိပ်ပြာပုံသဏ္ဌာန်ဝတ်ဆင်ထားခြင်း သူမှာတော့ထိုသူတွေကိုဂရုစိုက်ဟန်မရှိစမတ်ကျတဲ့လျှောက်လှမ်းတွေဖြင့်သာ
မျက်နှာမှာ ကျွန်တော်ဖြင့်ဆန့်ကျင်ဘက်ကိုပဲမူနေပေသူ့မျက်နှာများမြင်ရနိုင်မလားဆိုတဲ့ဆန္ဒဖြင့်သူသွားရာလိုက်ပါကြည့်နေသော်လည်းမျက်နှာကခြားတစ်ဖက်ကိုပဲမူလို့နေ။ဆိုင်ခန်းရဲ့အတွင်းထောင့်တစ်နေရာသို့ဝင်၍သွားသည်။ဒီလိုအူကြောင်ကြောင်ဝတ်စုံကိုဝတ်ထားသူ၏မျက်နှာကိုမမြင်လိုက်ရတာနှမျောမိသာ။
စားသုံးသူများ တချက်ဝေ့ကြည့်လိုက်ရင်း
သိမ်ငယ်စိတ်ဖြစ်ပေါ်လာချေ စားပွဲဝိုင်းတစ်ဝိုင်း၌ မိဘနှစ်ယောက်သားဖြစ်သူနဲ့စကားတပြောပြောနဲ့
ကြည်နူးစရာကောင်းလွန်နေသည်။
"ငါ့မိဘတွေအသက်ရှင်လျက်ရှိနေသေးရင်တွေ့ချင်မိတယ်"သက်ပြင်းတစ်ချက်ချမိရင်
"အကို...အကို"
မိန်းမငယ်တစ်ယောက်ရဲ့နှိုးဆော်သံကြားမှသာ စိတ်နဲ့လူနဲ့ကပ်တော့သည်။
နှောင့်နှေးခြင်းမရှိ ပြန်လည်ဖြေကြာလာလေ၏။
"ဟမ်..ဟုတ်ဘာမှာမလဲခဗျာ့"
"ဟို...Chocolate cakeနှစ်ခုရယ်milkshakeနှစ်ခွက်ပေးပါ "
"ဟုတ်ကဲ့ milkshakeကဘာအရသာနဲ့ယူမလဲ "
"......"
တစ်ဖက်ပြန်ကြားလာခြင်းမရှိ ကိုယ့်အားမျက်လုံးအဝိုင်းသာဖြင့်သာကြည့်၍နေသည် သူ့ပုံစံကတစ်ခုခုကိုပြောဖို့တုန့်နှေးလို့နေဟန်
" ညီမ.."
