ဒီလိုAppaရဲအလုပ်နဲ့ပတ်သတ်တဲ့ ပွဲလမ်းသဘင်မျိုးကိုHaruto မနှစ်မျိုးသည်မှာအမှန်ပင်။အကြောင်းပြချက်ကတော့ ယခုလိုမည် လူကြီးမိတ်ဆွေတွေကြားလွတ်လပ်မူမရှိ ၊ စိတ်ကျင်ကျပ်ရ မပြုံးချင်လဲဟန်ဆောင်ကာအပြုံးတွေတပ်ဆင်ပြီးလိုက်လည်နှုတ်ရခြင်းဖြစ်နေသည်။ဒါကြောင့်လဲ မိဘတွေအလစ် ပွဲထဲကထွက်ရန်ပဲချောင်းနေတော့ရတယ်။
ခုလဲပြောပြောဆိုဆို ပွဲထဲကခပ်တည်တည်ဖြင့်သာထွက်လိုလာချေပြီး လူရှင်းရာတစ်နေရာသို့ပဲခြေဦတည့်လျှောက်လာလိုက်တယ်။ခပ်ကွာကွာတစ်နေရာမှ နားထဲပြင်းပြလို့သွားတဲ့စူးစူးဝါးဝါးအသံကြောင့် ထိုအသံအားစူးစမ်းလိုသဖြင့်ဦတည်ရာနေရာပြောင်းလိုက်တော့သည်။
သွားရင်သွားရင် ရေကူးကန်သို့ရောက်တော့မည့်စဲစဲ လူနှစ်ဦးကိုတွေ့မြင်လိုက်ပြီး ပျာပျာသလဲ အနီးနားရှိသစ်ပင်နားကပ်တိုးလေရပ်လိုက်သည််။ယောကျာ်းလေးနှစ်ယောက်ဖြစ်၍နေပြီး နှစ်ဦးလုံးမှာလဲတင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်၍ထားသေးသည်။ဒါဟာခုခေတ်မှာဘာအရေးလဲဆိုကာထိုနှစ်ဦးအားအရေးကြီး
ခွင့်ကျယ်လုပ်မနေပဲ ပြန်လှည့်တော့မလို့ပါပဲ..
သို့သော် မီးရောင်အောက်ဝေးဝါးနေသည့်မျက်နှာတစ်စုံကို သေချာစွာအတည်ပြုမှ ယုံမှားဖွယ်မရှိအောင် တစ်ဦးမှာ JunKyuဖြစ်နေခဲ့သည်။
အနည်းရင်ထဲမှတင်းတင်းကျပ်ကျပ်ခံစားချက်ဖြစ်ပေါ်လာတယ် လူကလဲတစ်ကိုယ်လုံးပူထူလာပြီး
ဖြစ်သည်။ကြာကြာထိုနေရာမှာမနေနိုင်တော့ပဲ
ဆတ်ခနဲ့ထထွက်၍လာပြီးပွဲထဲသို့ပဲပြန်ရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
.
.
.
.
.
.
"JunKyu ဘယ်တွေရောက်နေတာလဲ ဘေးက
ကောင်လေးကဘယ်သူလဲသား"
ဘေးမှာတူတူပါလာတဲ့Dan Hygကိုမေးနေချင်ပဲ
ဖြစ်တယ်
"အန်တီမင်္ဂလာပါ ကျွန်တော်က Park Danပါ"
JunKyuအမေကို လိမ္မာယဉ်ကျေးစွာပြန်လည်
နှုတ်ဆက်ပြီဖြေကြားလိုက်သည်။
"ဩော မင်္ဂလာပါကွယ် မMr.Parkရဲ့သားလေးဖြစ်မယ် သားအဖေကရှာနေတာစောနက"
"အာဟုတ်လား ကျွန်တော်ကJunKyuနဲ့စကားပြောနေလို့မသိလိုက်ဘူးဖြစ်သွားတယ်"
"သားတို့ကအရင်းထဲကသိတာလား"
JunKyuနဲ့Danအားတစ်လှည့်စီကြည့်ရင်သိချင်စိတ်ဖြင့်မေးလာသည်
