Bu sabah herzamanki sabahtan daha enerjik olmam gerkti çünkü kuzenimin düğünü için elbise bakmam gerekiyordu ve çok dolaşacagım beliydi sonuç olarak 80kiloluk bi kişiye elbise bulmak zordu . Zor belakalktım yataktan elimi yüzümü yıkadım önce sonra annemle hazırlanıp dışarı cıktık her mazaya girip elbise deniyordum ama hepsi koca karı işiydi bitürlü kendime yakışanı bulamıyordum enson kabine girip hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım zavalı annem kapıyı tıklatıp "canım iyimisin kapıyı açda konuşalım" diyordu dayanamayıp açtım annem bu sefer "sorun ne " diye sordu sorun zaten ortadaydı kilomdu hiç hoşnut değildim "anne ben kilolu biri olmak istemiyorum "dedim ağlayarak annem bi anda elimi tutarak mazadan dışarı cıkartı beni ben daha ne oldunu anlamadan kendimi özle bi hastanenin önünde buldum annem baktım ve "biz hastaneye niye geldik "dedim bana sırtı sonrada vezneye giti ozaman duydum "diyetisyen için "dedi o an şok gecirdim ben ve diyet bikere benim yemek yeme alışkanlıgım yok ki annemin peşine takılıp cıktım 4. kata adım zaten anında yazılmıştı ekrana icerdeki hastanın cıkmasını bekledik .hasta cıkınca girdik içerisi bembeyazdı çok iç açıcı ferahlatıcı bi ortam vardı doktorun yanına doğru ilerleyip "merhaba" dedim beni şöyle bi süzüp oda bana "merhaba" dedi tartıyı gösterek ezgicim tartıya cıkarmısın dedi bende dedini yaptım o arada bana listeyi hazırlıyordu annem yeme düzenimin olmadını söyledi doktor bana dönerek "ezgi yemedüzenin olmazsa kilo almaya devam edersin ac kalarak zayflanmaz " dedi "bide spor yapman gerekiyor bu diyetin yanında " tabi dedim listemi alıp cıktık doktordan annemle yolda hangi sporu yapacagımakara veriyorduk ve yüzmede kara kıldık çünkü suyu seviyordum hemen bize yakın yüzme kurslarına bakmaya başladım bitanesi içime cok sinmişti oraya gidip konuşucaktık.
