The Villainess Epilogue (Under-Editing)

Chapter 14

DANGER 2

Zabrina's Pov

Maaga akong nagising dahil siguro nasanay na yung katawan ko na gumising ng maaga. At sinong hindi gigising ng maaga kapag nasa ibang bahay ka? And it isn't just somebody, it's the Archduke's Residence! Ilang minuto lang ay Dumating na yung maid na nagbigay ng pagkain ko kagabi. Siya lang ang nakikita kong maid dito sa bahay na ito and that's kinda intriguing.

Katulad kagabi ay may dala ulit itong pagkain at hinain niya ito sa aking harapan. And when I started eating, she stay away from me and remain standing on the other side of the room... Watching me while I'm eating. That's making me feel so awkward, I almost lose my appetite.

"Milady, the royal guards have come here to fetch you" biglang wika nito sa kalagitnaan ng pagkain ko. So I look at her and give her a sigh. Did the emperor send them to get me? Siya lang naman ang may kakayahan na gumawa niyon.

"Okay" tipid na sagot ko sa kanya at tinapos na ang pagkain. It looks like it's already time to go home. And I also missed the two. Kamusta na kaya sila?

Pagkatapos kong kumain ay nagayos na ako. No one is here to arrange things for me kaya medyo natagalan ako sa pagaayos. I'm really grateful for Lorine being always there to do these things for me. Buti na lang at nandito si Helena at tinulungan ako, the maid I was talking about ay siyang pumili ng damit na isusuot ko at ang nagayos ng buhok ko.

She is the only maid of Narzicus, she said she's around 50 years old but I can't see any signs of wrinkles on her face. She told me that when Narzicus started to reign in this mansion, he sent out all of the staffs here because he trusts no one. Dahil nagkaroon daw ng insidente kung saan sinubukan siyang lokohin ng isa sa mga trabahador niya. And starting that day, he trusted no one. Si Helena din pala ang yaya ni Narzicus mula pa pagkabata niya kaya siya lang ang tanging pinagkakatiwalaan nito. Yun ang kwento sa akin ni Manang helena.

When I finished dressing up, lumabas na kami ng kwarto na kinalalagyan ko. And as I look around the place I realize that it's really quiet as if there's no one living in this house. Though that's true. Nakarating kami sa labas ng bahay nang tahimik lang at hindi naguusap. No one bothered to talk, neither helena nor I.

Pagkalabas namin ng mansyon ay natanaw ko na agad ang isang karwahe at mga Royal guards kasama sina Sir Frederick at Lorine. Napangiti ako at naglakad na kami papalapit sa kanila.

"Milady, it's good to see you again in a good condition" bati ni Sir Frederick nang makarating kami sa kinaroroonan nila. Napatingin naman ang lahat sa akin at bumukas ang pintuan ng karwahe. Napatingin ako doon at may nakita akong tao doon.

"Milady!" At nagulat ako nang bigla itong lumabas mula sa karwahe at patakbong yumakap sa akin. It's Lorine. Nakahinga ako nang maluwag nang makita siya. I was wondering about them since yesterday. I'm glad she's fine.

"I-I T-thought s-something bad happen to you, Your Highness" utal na anas ni Lorine nang humiwalay na ito sa yakap. I smile at her at hinaplos ang kamay nito. I felt sorry for leaving them there, but of course I couldn't do anything about it, it's already done. I sighed and look at her.

"I'm sorry" paghingi ko ng tawad sa kanya ngunit umiling iling lang ito at ngumiti sa akin. Lumingon ako kay manang helena at tinanguan ito.

"Thank you for your accompany Miss Helena, and please tell the Archduke that I'm thankful to him" wika ko sa matanda at naintindihan naman nito kaya tumango ito bilang sagot.

Sumakay na kami sa karwahe at umalis na ng mansion na iyon. I wave at manang helena and so is she. Bago kami tuluyang makalayo tinignan ko muli ang mansion na iyon, baka sakaling makita ko si Narzicus. Ngunit wala akong makitang bakas niya. Napabuntong hininga na lamang ako at tumingin na lang sa harap.