chapter 10 : The camp

7 0 0
                                    

A.N

IM SO HAPPY THAT IM BACK ...SORRY SA LAHAT NG READERS NA SUMUBAYBAY NG KWENTONG TO IVE BEEN IN STRUGGLES THIS FAST FEW YEARS SO NGAYON LANG AKO NAKAPAGOPEN AND UPDATE ULET AND I HOPE THAT YOU STILL READ THIS TILL THE END ...AND IM DOING MY BEST JUST TO FINISH THIS STORY ...THANK YOU :-)

#LHIZ1408

( Ran's pov )

"Kanina pa sya malungkot, at ayokong nakikita syang ganyan maybe i should do something to make her happy again ......." sabi ni ran sa isip habang nakapangalumbaba.. halos magiisang oras na din ang nakalipas simula nung mangyari ang snatch thingy phone kay dev ... at ngayon nasa byahe pa rin sila at mukang malapit lapit na ....ung mga kaibigan nya hayooon mga nakayukot tulog na ...tumingin sya sa harap nakita nyang ganun din ang mga kaibigan ni dev ....pero mismong si dev malungkot at nakitingin sa labas na parang nakatingin sa kawalan .... naaawa sya na nasasaktan ngunit ayaw naman nya itong lapitan dahil hindi nya tukoy ang tunay na nararamdaman nito ng biglangggg......

Crassssshhhhhhhhhhhhhh............

"AWTS" banggit ng lahat ...

"Nako !! Mga iho at iha pasensya na at napalakas ata ang pagpreno ko...hala me mga nasaktan ba sa inyo ...? " tanong ng driver samen ...

"Were fine manong but where we are na po ba manong?" Pupungas pungas sa mata na tanung ni demi

"NAKO!!" Sabi ni ms.torress na halos kakagising lang din ...
"Nandito na pala tayo ...guys better packed and get our things right now ...ok...lalabas na ko at kakausapin ko na ang coordinator dito sa hotel ok...lets go"dugtong pa niou mam torress habang palabas ng bus...

Nakita kong tumayo na din si dev upang kuhanin ang mga gamit nya kaya inunahan ko na sya..

"Dev,ako na ..." nakangiting sabi ko kay dev habang kinukuha ang gamit nya sa lagayan ng mga gamit sa taas..

"Ok,thank you"saad ni dev na bakas parin ang lungkot sa kanyang mukha..

Napatingin na lang ako sa kanya habang pababa na ....maging ang kanyang mga kaibigan ay napatingin na lang din sa kanya ...

"I must really do something" saad ni ran sa isip..

( dev's pov )

"I know its too much to act like this becouse of the lost of a cellphone,but I cant help it ... yung last memories of my parents nandoon sa cellphone nayon .." sabi ni dev sa sarili habang nakatingin sa labas ng window ng bus

Ng biglaannnng.....

Crassssshhhhhhhhhhhhhh............

"AWTS" banggit ng lahat ...

"Nako !! Mga iho at iha pasensya na at napalakas ata ang pagpreno ko...hala me mga nasaktan ba sa inyo ...? " tanong ng driver samen ...

"Were fine manong but where we are na po ba manong?" Pupungas pungas sa mata na tanung ni demi

"NAKO!!" Sabi ni ms.torress na halos kakagising lang din ...
"Nandito na pala tayo ...guys better packed and get our things right now ...ok...lalabas na ko at kakausapin ko na ang coordinator dito sa hotel ok...lets go"dugtong pa niou mam torress habang palabas ng bus...

I was to able to pick my baggade ng biglang may nagsalita...

"Dev,ako na.."sabi ni ran ng nakangiti..

SECRET GIRLSTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon