tranen van verdriet...

Hoofdstuk 1

Rosa we moeten je iets vertellen, haar vader en moeder komen naast haar op de bank zitten. nee he was ze net zo leuk een spelletje op haar mobiel aan het spelen. 'rosa, je vriendin Louise heeft zelfmoord gepleegd'. NEEE, dit is een grapje zeker'? 'nee het is echt waar' NEEEE dan laat ze zich tegen haar moeder huilend aan vallen.. 'haar moeder zegt: ik haar haar moeder net aan de telefoon en die zei dat, en die vroeg ook of wij nog even komen, zullen we daar even heen gaan dan?' Rosa knikt alleen maar... als ze daar aan komen doet de moeder van Louise de deur open, ze heeft rode ogen van het huilen, de vader van Louise zit op de bank, Rosa vraagt aan de moeder van Louise: hoe komt het dat ze zelfmoord heeft gepleegd?' dat weten we nog niet precies, maar anderhalve maand geleden ongeveer heeft ze nog tegen ons gezegd dat ze heel erg word gepest, mijn man en ik hadden toen geantwoord: 'laat ze maar joh, dat zal vanzelf wel overgaan.' 'na die tijd, was ze heel stil, ze at bijna niks.. 'maar Rosa is jou nog iets opgevallen aan Louise?' dan herinnerd Rosa zich gister in de pauze nog wat: 'ja gister in de pauze zei ze tegen mij: 'als ik er niet meer ben dan mag jij mijn dagboek hebben, jij bent mijn allerbeste vriendin, jij mag tot nu toe alle momenten uit mijn leven leze, hij zit in het voorste vakje van mijn tas... bij Rosa lopen nu ook de tranen over haar wangen... 'heel erg bedankt Rosa voor deze informatie!!! jij mag haar dagboek even gaan halen, je weet de weg wel, nadat j heel vaak hier bent geweest.. als rosa naar boven loopt herinnerd z alles nog wat ze met Louise heeft gedaan: slaapfeestjes, high tea, en nog veel meer, rosa loopt naar de tas van Louise, die staat netjes naast haar bureau, en dan pakt ze het dagboek, uit het voorste vakje van de tas van Louise, als ze naar beneden loopt, voelt ze zich zwaar en moe.

ik ga een andere x weer verder met het volgende deel, laat weten wat je hiervan vind, dit is mijn eerste boek, en eerste deel...!!!