Fur | Stray Kids

|0.4|

Kim Seungmin.

"Sonra ben de yanlışlıkla gözünü morartmış bulundum yani napalım."

"Buna gerek yoktu hyung. Alt tarafı not istiyordu."

"Delirtme beni Jeongin. Bacaklarına dokunmadan da isteyebilirdi notunu. Ayrıca yanlışlıkla oldu diyorum. Neden bilerek birine yumruk atıp gözünü morartayım?" Hyunjin ellerini abartıyla iki yana açtı ve sonrasında geri kendi yüzüne çevirdi. "Şu yüze bir bakın. Hiç şiddet yanlısı birine benziyor mu?"

Seungmin ortamda dönen muhabbete göz devirip kahvesinden bir yudum aldı. Başı çatlıyordu. Gece geç uyuyakalmasına rağmen sabah uyanıp okula gelmişlerdi. Hiçbirinin okulla alakası olmasa da devamsızlık olmasın diye geliyorlardı işte maksat liseyi bitirmekti. 

Son birkaç ayları kaldığı için sabrediyorlardı. Normalde Minho yaş olarak büyüktü ama bir yıl sınıfta kaldığı için aynı sınıftalardı. Sadece Jeongin alt sınıftaydı. Changbin de Felix'le tanıştıktan sonra okula gelmişti. Sevgilisinden ayrı kalmamak için kaydını bu okula aldırmıştı. Zaten onun gibi birinin kenar mahalle okulunda başka işi olamazdı.

Çalan zille birlikte oturdukları kantin masasından kalkıp sınıflara dağıldılar. Changbin'in adamından hâlâ haber gelmediği için normal hayatlarına devam ediyorlardı. Kimse dün gecenin konusunu açmamış olsa da Seungmin hâlâ gergindi. Ceza alıp hapse gidebilirdi bunları umursamıyordu ama arkadaşlarını da almalarından korkuyordu. Kendine sinirliydi. Tüm foyalarını ortaya dökmüş olabilirdi.

•

Farklı sınıflardaki 5 gencin telefonuna aynı anda düşen bildirim sesi uyuklayanları kendine getirdi. Mesaj Changbin'dendi.

Seo Changbin:

Bilgi geldi.
Arka bahçedeki çardaktayız.

Biz diye bahsettiği Felix'ti. Aynı sınıftalardı, sağ kolundan bilgilendirme mesajı alır almaz sevgilisini alıp arka bahçeye geçmişti. Diğerleri de Changbin'in mesajından sonra farklı bahanelerle ders hocalarını ikna edip dersten çıktılar.

Arka bahçe böyle konuları konuşmak için uygun bir ortam gibi gözükmese de bu okulda onları tanımayan ya da yaptıkları işi bilmeyen yoktu. Kimse para kaynaklarına ihanet etmezdi, edemezdi.

Sıkıyorsan denesinler.

Yedi genç kısa sürede yuvarlak masanın etrafına toplandı. Uzatmadan lafa girdi Changbin. "Adamım emin, evde başka yaşayan kimse yok. Çocukları öleli 13 yıl olmuş. Biri 6 biri 3 yaşında ölmüş. Sebebi kaza olarak geçiyor. Eve girip çıkan hiç kimse yok hatta misafir bile kabul etmiyorlar. Herhangi bir akraba ya da tanıdık olabilir dedim ama hayır eve girebilecek kimse yok."

"Bu ne sikim böyle!" Kısa sessizliği Jisung'un küfrü bozdu. Herkes boş boş birbirine bakıyordu.  Evde olmayan birisi nasıl olur da Seungmin'i yakalardı.

"Acaba.." diyerek Seungmin'e döndü Hyunjin "..merdivelerden düştüğünde kafanı çarpıp hayal görmeye başlamış olabilir misin? Belki de kimse seni yakalamadı." 

"Oha, çok mantıklı!" Felix de ona katılırken Seungmin göz devirip ayağa kalktı. "Hayır, kafamı çarpmadan önce gördüm. Ayrıca çıplaktı, bolca kan vardı. Gördüklerimin hepsinin gerçek olduğuna eminim."