Fur | Stray Kids

|0.9|

Bölüm arasına şarkı ekledim. Şarkıyı zaten çok seviyorum bir de üstüne bu ficteki Chan'a çok uygun olduğunu fark ettim artık daha da ağlayarak dinliyorum.. siz de bakın derimm

•

"Yeter bu kadar aile dramı." Minho öne çıkarak konuştu. "Kim olduğun umrumuzda değil. Bu çocuğu ve bizi unutacaksın. Burada yaşadığın her şey burada kalacak."

Chan gözlerini Minho'nun 'bu çocuk' dediği güzel yüze çevirdi. Bir haftadır kafasını dolduran aklından asla çıkmayan bu güzel yüzü nasıl unutabilirdi ki?

Seungmin üzerindeki bakışlardan rahatsızca kaşlarını çattı. "Duydun onu!"

Chan omuz silkti. "Neden böyle bir şey yapayım? Hem..." Boğazına dayanan soğuk metalle cümlesine devam edemedi. İstese de unutmayacağını söyleyecekti.

"Ya unutursun ya da unuttururum." Elindeki bıçağı biraz daha bastırdı Minho. Chan'ın boğazında henüz kesik yoktu ama bıçak her an girebilirdi.

Chan kafasını geri çekmeye çalışsa da bağlı olduğu için kısıtlı alanı vardı. "Ben unutsam bile kamera kayıtları var. Bayılmadan önce maskesini çıkarmıştım." Gözleri tekrar Seungmin'i buldu. "Kucağımda çok güzel görünüyordun, eminim kameralar da gördü bunu."

Aniden kafasına aldığı darbe ile boğazı bıçağa baskı yapmış ve biraz çizilmesine neden olmuştu.

"Yah! Yang Jeongin! Aptal mısın sen, yiyordum ben onu neden atıyorsun!?"

Jeongin eliyle Hyunjin'in ağzını kapattı hızla. "Asıl sen aptal mısın!? Neden ismimi bağıra bağıra söylüyorsun!?"

Jeongin Chan'ın söylediklerine sinirlenip ani tepkiyle Hyunjin'in çekirdek paketini fırlatmıştı. Tabii o paketin tam olarak Chan'ın kafasına denk gelip boğazını keseceğini hesaplayamamıştı.

Minho boştaki elini alnına vurdu. Bazen bu çocukların gerçekten çocuk olduğunu unutuyordu.

Jisung kıkırdayarak birkaç adımda sevgilisine yaklaştı. Çenesinden tutup kendine çevirdiği dudaklarına kısa bir öpücük bırakıp bıçağı eline aldı. "Oradan bakınca acemiye mi benziyoruz?" Bıçağa bulaşan kanı Chan'ın omzuna sürtüp temizledi. Ucu dik gelecek şekilde bağlı oğlanın alnına bastırdı. "O kayıtların hepsi sen uyanmadan temizlendi. Bir tane bile kanıt bulamazsın."

Chan'ın korkmak yerine gevşek gevşek oturmaya devam etmesi Changbin hariç herkesi gerse de kanıtları yok etmede iyilerdi. Jisung sitenin güvenlik sistemine sızıp kameraları devre dışı bırakmıştı. Artık tek tanık Chan'dı.

"Öyle mi?" Diyerek rahatça konuştu Chan. "Peki evin içindeki kameralar ne olacak? Geçen haftadan beri saklıyorum ama beni evde bulamayınca o kayıtların gideceği ilk yer neresi olur sizce? Hım?"

"Polis..." Felix'in korku dolu fısıltısı deponun boş duvarlarında yankılanıp geri geldi. Chan kendinden emin bir şekilde gülerken "Sanmıyorum.." dedi Seungmin. "..ölü olarak görünen bir çocuğu aramak için kimse polise gidemez."

Chan'ın gülümsemesi yüzünde dondu daha önce kalbi hiç bu kadar acımamıştı. Hayatı boyunca sadece kendisi bildiği gerçeklerin başkası tarafından yüzüne vurulması ilk kez başına geliyordu. Zorla gülümsemeye çalıştı. "Doğru.." kıkırdadı. "..oğlunu arayamaz ama dış kapı açık kalmıştı bundan şüphelenip odasını kontrol edecek ve eksik takılarını görecek. O zaman ne yapacaksınız?"