Hyunjin yemeği ısmarlamıştı. Minho oyunu kazanmış bir çocuk gibi sırıtıyordu.
" Senin neren ilham verici acaba? Aptal ve aç bir köpegin tekisin."
" Köpek olan o senin gıcık kankan."
" Yalnız gıcık demezsen sevinirim ona sadece ben gıcık diyebilirim."
" Mmm Bunun tadı güzelmiş! Git bir daha al."
"Yüzünü dağıtmak istiyorum "
" İlhamsız kalırsın."
" Bana ilham veren şey yüzün değil dansın."
" Git başka dansçı bul o zaman."
" Her sanatçının kendi sanatını icra etme şekli farklıdır ben seninkini sevdim."
" Ben de senin paranı sevdim şimdi git bundan bir tane daha al."
" Aman be! Aç herif!"
" Konuşma ve git al!"
Nasıl oldularsa kısa sürede iyi (?) anlaşmaya başlamışlardı. Hyunjin'i Minho'nun yanından almaya geldiğinde Seungmin ile laf dalaşına giriyordu Minho. Hyunjin ise o yaratıcı ve sert laflara karsı hayranlığını sunuyordu.
Aradan iki hafta geçtiginde Seungmin'in bir derdi vardı. En yakın arkadaşını kaptırıyordu. Hyunjin'i o adamdan uzak tutmalıydı.
" Ben Minho hyunga gidiyorum."
" Bana sözün vardı."
" Sözüm mü vardı?"
" Evet, şarkı sözlerimi yorumlayacaktın.:
" Öyle mi yapacaktım?"
" Aynen! Hadi gel."
" Tamam o zaman mesaj atayım."
Sınav haftası Hyunjin'in kafası cok dağınık oldugundan bazen fark etmeden konuşuyordu ve bu huyunun kendisi de farkındaydı. Seungmin buna minnettardı. Arkadaşı kendine kalacaktı.
" E bittiyse ben gidiyorum."
" GİDEMEZSIN!"
"Niye?"
" Şey...Iı... Teşekkür için... Sana yemek ısmarlayayım."
" Ciddi misin?"
" Evet."
" Tamam o zaman kafeye gidelim beni kafeterya ile memnun edemezsin."
" Senden nefret ediyorum."
" Ben de seni seviyorum canım arkadaşım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Changlix
Fanfiction" Kendimize '3Racha' diyoruz. Sana bahsettiğim gibi bu Changbin ve Han." " Ben Felix, Chan hyung'un arkadaşıyım. Memnun oldum." Changbin çocuğa baktı. Güzel ve genç bir yüzü vardı... shipler: #changlix #hyunho Okunmayacağını bile bile yaziyorum :)
