14. BÖLÜM

4.1K 59 3
                                    

Otelden çıkalı 15 dakika olmuştu ve dolmuş bekliyordum.

En sonunda dolmuş gelmişti, hızlıca kendimi dolmuşa attım. Atmamla oksijensiz ortamla bütünleştim. boş olan bir yer olması bu günkü tek şansım olabilirdi ve bu şansı kullanacaktım.

Eve vardığımda kapının önündeki pahalı erkek ayakkabısını görünce hızlıca kapıyı açıp eve girdim gördüğüm manzara şaşırtıcı ve samimiydi. Savaş Tuna'yla resim çiziyordu. 

Bir dakika Savaş ne alaka?

Beni fark ettiklerinde Tuna Savaşın yanından ayrılıp koşarak bana gelmeye başladı. Endişelendiği belliydi. bende eğilip Tuna'ya sarıldım. Savaşta ayağa kalkmıştı. ben ona hangi soruyu sormaya başlasam diye düşünürken o söze başlamıştı.

"Anahtarı ve konumu Araz verdi aslında bir çalışanımız gelecekti."

"Daha öncede konuştuğumuz gibi neden bu halle geldiğini merak ettiğim için ben geldim."

Onunla ilk konuştuğumdan daha düşmanca ve ciddi bir şekilde konuşuyordu. Alkolün insanlar üzerindeki etkisine bir örnek gösteriyordu. konuşması sırası bendeydi sanırım çünkü o susup bana bakıyordu sadece paçamı sımsıkı tutan Tuna'ya bakıp stemsice tebessüm edip Savaşa döndüm.

"Kardeşimin yanında olduğun için teşekkürler."

"Merak ettiğin şeyi öğrenebildin mi?"

"Evet, Tuna sağ olsun."

Tuna'yla göz göze gelmiştik. savaş konuşmaya devam edeceği belliydi bende br abla olarak bu konuyu Tuna'dan uzak tutmaya çalışıyordum.

"Tuna biz konuşurken odanda oynaman lazım."

kafasını sallamakla yetindi resmini ve boya kalemlerini alıp odasına gitti. onun gitmesini bekleyen Savaş bana döndü ve koşmaya başladı.

"En son yaptığımız konuşmada senin hakkında fazla bir bilgim yoktu, ama şimdi neden barda çalıştığını anlıyorum."

Yatma arzum olmadığı yeni öğrendi.

"Asena bu  borçla barda çalışman hiç bir işine yaramaz, iste veya isteme kardeşini mutlu görmek istiyorsan birinin koynuna girmen gerekiyor buna kardeşimde dahil."

Sinirlerim bozulmuştu. O kadar kolay pes etmeyecektim. Kimsenin koynuna girmek gibi bir duruma düşmedim düşmeceğim de.

"Seni ilgilendirmeyen şeylere karışma genden geliyor herhalde."

Savaş bu söylediklerimin  üzerine derin bir nefes verdi.

"Ben sadece senin bilmen gereken doğruları söyledim."

"bana nasihat vermek yerine babamı bulmanız daha iyi olur iki taraf içinde."

Kapıya doğru ilerlemeye başlamıştı Savaş ben ise arkasından onu izliyordum kapıyı açyığında çıkma girişiminde bulundu. Ondan almam gereken şey aklıma geldi. 

"Anahtarımı verirsen sevinirim."

"Üzgünüm kimden aldıysam ona veririm aynı zaman bu evin sahibi Araz."

Ayakkabısı giyerken biri aradı. konuşmayı kısa kesip merdivenlere doru ilerlemeye başladı. bir anda durdu ve bana baktı.

"Araz işini bitirince sana uğrayacakmış bu yüzden izinlisin. iyi günler Asena.




↪CEHENNEMİMİN KRALI↩ {+18}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin