stacy's brother • taegyu

8

(beomgyu-haerin)

haerin: ne

beomgyu: ABINE AYI DWDIM DIYORUM

haerin: ABIME NEDEN AYI DEDIN AMK

beomgyu: YANLISLIKLA OLDU

haerin: BIRINE NASIL YANLISKIKLA AYI DIYEBILIRSIN

beomgyu: HAERIN BENI OLDURMEZ DIMI GORULDU ATTI BANA

haerin: öldürmemesini umut edelim

beomgyu: NW DEMEK UMUT EDELIM

haerin: beomgyu nolue ölme
gercekten bu ödevi tek yapamam😭😭

beomgyu: NEDRET WDIYORUM SENDEN

haerin: abimin karsısına cok cıkmamaya calıs

beomgyu: NE KADARLIGINA

haerin: söyle bi 10 yıl kadar

beomgyu: NEFRET EDIYORUM GERCWKTWN

**

"Beomgyu okula gitmeme konusunda kararlı mısın?" annesinin bağırışı yüzünden yüzünü buruşturdu ve yorganı kafasına çekip homurdanarak arkasına döndü. Mark ve Hueningkai dün gece kafayı bulup yerlerde sürüne sürüne eve gittiği için okula gelmiyordu, Sky ve Haerin de son dakika vazgeçmişti. Beomgyu ise okulda tek kalmak yerine ölmeyi yeğlerdi bu yüzden gitmemeye karar verdi. Bunda Taehyun'un da payı vardı elbette.

Bir türlü rahat edemediği için kalkıp yastığını yumrukladı ve istediği yumuşaklığı elde ettikten sonra yeniden yattı. O sırada merdivenden gelen birkaç adım sesi işitti ve odasının kapısı tıklatıldı ama uykusunun iyice bölünmesini istemediğinden cevap vermedi. Kapı bir kez daha tıklatıldı ve bir kez daha cevap vermedi. O cevap vermedikçe tıklatılmaya devam ediyordu. Yastığı kulaklarına bastırdı. Annesinin bunu kalkması için yaptığını biliyordu ve ona o zaferi yaşatmak istemiyordu bu yüzden sessiz kalmayı ve uyumaya çalışmayı sürdürdü. En sonunda istediği gibi derin bir sessizlik olduğunda kapı bir daha tıklatılmadı. Yastığı kulaklarından çekip kazandığını düşündüğü için sırıttı ve rahatlıkla uyuyacağı esnada kapı açıldı.

"Anne bırak da uyuyayım ya gitmeyeceğim işte." Çaresiz homurdanmalarının ardından gülme sesi duydu ve kaşlarını çatıp arkasına döndü, yorganı kafasından çekti ve gözlerini zar zor açtıktan sonra karşısındaki bedene baktı. "Hyung?"

Taehyun'un varlığını idrak eder etmez doğrulmaya çalıştı ve kalkarken kafasını yatağının başlığına çarptığı için acıyla inledi. "Hyung demek, ben ayı dersin diye beklemiştim." Taehyun onun acı çekmesini umursamadan kollarını göğsünde birleştirdi ve imayla Beomgyu'ya baktı.

"Yok canım." Kendi kendine fısıldadığını sansa da Taehyun söylediğini duydu ve tek kaşını kaldırıp Beomgyu'ya baktığında bakışları buluştu. "Yani yok hyung ne ayısı kim dedi sana onu? Çok ayıp etmiş." Beomgyu acıyan kafasını ovalarken yalandan gülümsedi ve gözlerini kaçırdı. "Herkesin kişisel servisi olduğum için bizde unuttuğun kitabını getirdim, annene verdim ondan alırsın." Beomgyu kafasını salladı.

Taehyun söyleyecek başka bir şeyi olmadığı için başını salladı ve kapıya doğru yöneldi ancak çok geçmeden Beomgyu'nun seslenişi yüzünden durup ona döndü. "Hyung,"
"Hm?" Taehyun karşısında durmuş ona bakarken yatağının içinde oturup mal mal konuşuyor oluşu yüzünden kendinden her zamankinden biraz daha fazla nefret etti.