AYNA: GİZLİ GERÇEK

Bölüm 12

Geceye kadar ikisi de ödevlerini, işlerini bitirmişlerdi. Gece saat 3 gibi herkes derin uykuya dalmıştı Evelyn ve Axel hariç. Evelyn heyecanlıydı heyecanı çok belli oluyordu Axel onu sakinleştirmeye çalışsa da Evelyn bir türlü sakinleşmiyordu. 1 saat boyunca hayaletin gelmesini beklemişlerdi ama gelen giden olmamıştı Axel '' gelmiycek boşuna bekliyoruz belki de seninle yalnız konuşmak istiyordur '' diye Evelyn'in kulağına fısıldıyordu. Evelyn ise beklemek de ısrarcıydı. Sabaha kadar o şekilde bekliyorlardı.

İkisi de 5 dakikacık gözlerini kapatmışlardı tam uykuya dalacakları esna da Evelyn'in alarmı çalmıştı. Okula gitme vakti gelmişti ama ikisi de uyanamayacak kadar yorgundu. Evelyn gözlerini bile açamıyordu Axel biraz da olsa toparlamıştı kendini ama Evelyn ayakta sayıklıyordu. Axel bir müddet onu izledi uykusun da. Dalıp gitmişti Evelyn'e uyandığını bile farketmemişti. Evelyn ise hareketsizce ona bakıyordu Axel tebessüm ederek onu izliyordu en sonun da yavaşça '' günaydın prenses '' dedi. Evelyn bir anda hızlıca ayağa kalkıp ''eyvah geç kaldık okula'' diyerek hemen banyoya girip elini yüzünü yıkadı.

Axel ise hala onu izliyordu kahkaha atarak ona bakıyordu. ''Sakin ol şampiyon alarmın daha yeni çaldı''. Durup ona bakıyordu gece boyu hiç uyumamışlardı nasıl bu kadar dinç olabiliyordu anlam veremiyordu. Alice '' kahvaltı hazır uyanın artık'' diye evin içinde bağırıyordu Axel, Evelyn' dönüp '' odadan çıkıyım da üzerini değiş gel'' diyerek yanağından öpüp odadan çıkmıştı. Evelyn geceye dair pek birşey hatırlamasa da tüm geceyi yine Axel ile geçirdiğini biliyordu ama bunu sanki yeni farkediyor gibi bir tepki oluşmuştu yüzünde. Axel'ı seviyordu bunu ona henüz dile getirmese de seviyordu.

Hızlıca okul için hazırlanıp kahvaltı için salona inmişti herkes masa da oturup sohbet edip gülüşüyorlardı.Evelyn de bir farklılık vardı tüm gözler onun üzerindeydi. Axel ayağa kalkıp '' woow çok çok güzel olmuşsun'' dedi. Evelyn tebessüm ederek '' sadece okul için hazırlandım çok birşey yapmadım'' diyerek karşılık verip sandalyesini çekip oturmuştu. Adan ve Alice birbirlerine bakışıp ''oldu bu iş'' der gibi gülüyorlardı.Herkes kahvaltı masasından kalkıp evden çıkmışlardı Axel ve Evelyn de gitmek için hazırlanıyordu. Sonunda onlar da çıkmıştı gece ki olayı yolda yürürken konuşmaya başlamışlardı.

Evelyn: Gece ne oldu ben pek bişey hatırlamıyorum.

Axel: Uyudun çünkü ve bişey olmadı herşey aynıydı.

Evelyn: Neden gelmedi? normalde gelirdi.

Axel: Seninle baş başa konuşmak istiyor Evelyn.Bu çok belli siz başbaşayken sana karşı daha rahat.Ondan korkmamalı ve onu dinlemelisin senden istediği şeyi öğrendikten sonra yapar ve onu postalarsın.

Evelyn: Ya o kadar kolay olmazsa o zaman napıcam?

Axel, Evelyn'e sarılarak '' herşey yoluna giricek merak etme'' diyerek onu yanağından öpmüştü. Evelyn kızarmıştı ufak bir tebessümün ardından yürümeye devam etmişlerdi. Evelyn , Axel sayesinde cesaretini toplayıp bu gece onu bekliyeceğini dile getirmişti. Kararlıydı ondan kaçamazdı en iyisi yüzleşmek olur diye düşünüyordu.Güle oynaya girmişlerdi okula Alexa onları görmeye tahammül bile edemiyordu şimdilik herşey yolundaymış gibi yapmalıydı bir sorun yokmuş gibi. Evelyn için hala bir plan bulamamıştı ama yandaşları Alexa dan çok korkuyordu. Bu öfke bu kıskançlık onun gözünü boyamıştı herşeyi yapabilirdi artık Alexa.

Evelyn ve Axel 'ın gülüşmeleri samimi olmaları giderek daha da çok yakınlaşmalarına sebep oluyordu aralarında ne olup bittiğini öğrenmek istiyordu. Evelyn Axel ile konuşurken karşı taraf da bir gölge gördü. Karanlık bir kız gölgesi Evelyn öylece kalakalmıştı Axel bişeyler olduğunu anlayıp elinden tutmuştu.

Axel: Sakin ol anladığım kadarıyla onu gördün ne istiyormuş sorabilir misin ?

Evelyn bir anda eline baktı. Avucunda EVA yazıyordu. Bu ne anlama geliyor hala bilmiyordu. İçinden bir kaç soru sormaya başlamıştı ama Eva onu yanıtsız bırakıp kaybolmuştu. Alexa farklı şeyler olduğunu sezmişti Evelyn'in baktığı yöne bakıyordu ama bir şey yoktu boş bir duvardı ne var orda diye düşünse de birşey bulamıyordu. Evelyn o korkutucu hissten kurtulmuştu Axel 'ın kulağına eğilip '' bu gece bu iş bitecek ben yalnız olacağım eğer baş edemezsem seni ararım bir bahane bulup bize gelirsin''. Axel endişeli gözlerle olur demişti her ne ise bu şey başlarına büyük bela olacağı kesindi.Sıradan okul saatleri geçmek bilmiyordu Evelyn çok heyecanlı ve dalgındı Axel ona her defasında çok dikkat çekiyorsun dese bile Evelyn içinde ki bu heyecana son veremiyordu. Öğretmeni bile soru sorduğunda heyecandan cevaplayamıyordu. Herkes ona nesi var bu kızın der gibi bakıyordu. Axel ayağa kalkıp Evelyn sakin ol ve soruyu cevapla hadi diye söyleyip dikkatini kendisine vermeye çalışsa da Evelyn onu dinlemiyordu. Evelyn o anda orda yokdu sanki. Titriyor ve ağlıyordu neler olduğunu anlayamamıştı kimse Axel bile. Evelyn ona yavaşça dönüp o burda Axel diye fısıldıyordu. İkisi de bir müddet birbirlerine bakmışlardı sessizliği bozan öğretmen olmuştu.

Pekala cevabı bilmiyorsun diye ağlamana gerek yok Evelyn oturabilirsin. Axel Evelyn'in kolundan tuttuğu gibi dışarı çıkmışlardı Alexa ise peşlerinden gitmişti. Axel onu dışarı çıkartıp temiz hava almasını söylüyordu derin derin nefes alması gerektiğini söylüyordu ama Evelyn kitlenmişti. Axel onu tekrar öpmüştü ama işe yaramıyordu en sonun da Evelyn diye bağırmıştı Axel.

Axel: Kendine gel ve bana neler olup bittiğini anlat birden ne oldu da bu kadar korktun.

Evelyn tam anlatacağı sırada Alexa'nın kendisini dinlediğini görmüştü Axel'a çaktırmadan '' Alexa burda '' diye fısıldadı. Axel ise sakinleşerek '' derin nefes al'' diyip Evelyn'in koluna girerek onunla bahçede turlamaya başlamışlardı. Alexa dan uzaklaşmışlardı Axel tekrardan '' neler oluyor '' diye sormuştu. Evelyn ise kendini toparlayıp-

Evelyn: Bilmiyorum benimle dalga geçiyor sanki,sanki vücudumda dolaşıyor. Tüm hücrelerimde onu hissediyordum Axel. Benden yardım istiyor özgür kalmak istediğini söyledi.

Axel: Özgür kalmak mı ? iyi de nasıl ?

Evelyn: Bilmiyorum ama bu gece onunla konuşup bu işe son vereceğim.

Okul çıkışı yaklaşmıştı Evelyn Axel'ı bahçede bekliyordu Axel ise sınıfta ikisinin de çantalarını toparlıyordu. Toplanma işi bitmişti ve Evelyn'i eve bırakmıştı. Yolda giderken Axel, Evelyn'e '' her ne olursa olsun ben yanındayım bunu sakın unutma'' demişti. velyn'in kafasında bu ses yankılanıp duruyordu. Annesine kocaman sarılıp odasına çıkmıştı biraz bişeyler atıştırıp beklemeye koyuldu.