Adsız Bölüm 24

11 9 0
                                    


Daha önce hiç hissetmediği bir duyguyu hissetmişti ''korku.'' Neden bu kadar korkmuştu ki Eva dan mı ? Oradan çıkamamaktan mı ? Yoksa Evelyn'in başına kötü bişey gelecek diye mi ? Duyguları hiç bu kadar karışmamıştı hissettiği korku, çaresizlik ve yalnızlık idi bunca duygunun altında eziliyormuş gibi hissediyordu kendini. Bu işi halledip olduğu yerden çekip gitmek istiyordu. Tüm cesaretini toplayıp içeri girdi. Görüntüsü kulübe gibiydi ama içeri, kulübeden içeri girdikçe eve koca bir eve benzemeye başlamıştı.

Axel bir kaç dakika etrafına bakındı daha önce böyle bir güzellik görmemişti. Etrafda ki resimler sevdiği sanatçı idi. Duraksayıp '' ölüler hala ünlü kişilere hayranlık duyabilir mi? '' diye sordu kendi kendine. Bence en saçma soruyu sordu kendine çünkü o yaşayan bir ölüydü tam anlamıyla ve en son şaşıracağı şeye şaşırmıştı. Resimlerin arasında bir şey farketmişti kendisi ve ailesi idi Fox ailesi. Mutluydular ya da resimlerde öyle gözüküyorlardı.Fotoğraf çok eskiydi Evelyn ve Eva bebek iken çekilmişlerdi nerdeyse '' peki Evelyn nasıl hatırlamıyor Eva'yı'' diye soruyordu Axel kendi kendine. Binlerce sorusu vardı ve hepside cevapsız dı.

İlerlemeye devam etti küçük bir masa, üzerinde ise bir sürü kağıt. Axel kendini tutamayıp kağıtları karıştırmaya başlamıştı. Eva'nın ölüm belgeleri her kafadan ayrı ses çıkmıştı kağıtların birinde-

''FOX AİLESİ'NİN KIZI EVA YANGINDA ÖLÜ BULUNDU '' Axel duraksayıp ''yangın mı ?'' diyerek sesli düşünmüştü. Başka bir kağıda eli uzandı.

'' EVA FOX AİLESİ'NİN SIKI TUTUNUMUNA DAYANAMAYIP İNTİHAR ETTİ.'' Sesli düşüncesi devam ediyordu '' yok artık be.'' Farklı bir kağıdı daha aldı. '' EVA YATAK ODASINDA ÖLÜ BULUNDU.'' Arkadan bir ses yükseldi. '' Ne kadar saçma değil mi ? İnsanlar sadece haber yapmak için ne kadar saçma ve boş şeyler yazıyorlar sence de öyle değil mi Axel?

Nefesini tutarak arkasını yavaşça döndü karşısında duran Eva'nın kendisiydi. Ayna olmadan dokunsa teni tenine değecekmiş gibi. Axel konuşamıyordu korkusu da gitmişti sadece merak ediyordu. Eva sözlerine devam etti.

Eva: Aslında ne oldu biliyor musun ? Asıl ölüm sebebim ne ve bunu kimler biliyor? Aslında gerçekte nasıl öldüğümü kimse bilmiyor Axel herkes herşeyi saklıyor bilenler sanki hiç doğmamış, hiç var olmamışım gibi yaşıyor. Bu,bu ne kadar ağır bir yük biliyor musun Axel? Unutulmak ne demek biliyor musun ? Herkes heryere ait ama ben sanki hiçbir yeri haketmiyormuşum gibi, hiçbir yere ait değilmişim gibi bu nasıl bir his tahmin edebiliyor musun ?

Eva üzgün ve kızgındı söylediği her cümlenin sonunda ağlıyordu dayanamıyordu ölmüştü ama hala acı çekiyordu. Ölüler acı çekermiydi? Ölülerin hala bir hissi olabilir miydi? Eva bunu Axel'a gösteriyordu o sanki hiç ölmemiş gibiydi hala hayatta gibiydi birileri onu farketsin ve yardım etsin diye uğraşıyor gibiydi. Durdu derin bir iç çekmenin ardından söze tekrar başladı.

Eva: Gerçek hikayemi sana anlatacağım Axel ve inanıp inanmamak senin elinde. Şunu da bil beni asla durduramıycaksınız.

Gözlerinden yalnızlığın, koskoca bir hiçliğin öfkesi akıyordu. Tuzlu su yanaklarından yavaşça akarken Eva sözlerine devam etti.

Eva: Babam benim daha iyi bir insan olmam için beni uzakta hiç kimsenin bilmediği hiç kimsenin duymadığı bir yere göndermişti. Sözde bu okul kız çocuklarını daha bakımlı ve daha saygılı yapıyordu tabi bunlar bir yalanmış. Benden daha küçük kız çocukları bile o okuldaydı Axel gerçeklerden uzakta bu işin sonunda neler olacağından bi habersiz onlarca kız çocuğu. Sırf aileleri onları oldukları gibi kabullenmediği için o okula gönderilmiş inanabiliyor musun ? Aileler ile sözleşme imzalanmış bu okuldan bu yerden kimseye bahsetmemeleri için. Öyle de oldu kimse bahsetmedi biz öldük ve bunu kimse araştırmadı. Lanet olası o yer sandıkları gibi bir yer değildi Axel orada çocukları öldürdüler saçma sapan bir şekilde bizi satıyorlardı Axel. İnanabiliyor musun sırf yüzümüz güzel diye zengin yaşlı insanlarla anlaşıp her gece bizi uyutup onlara gösterip bizi satıyordu. Sex den bahsetmiyorum yüzümüzü satıyorlardı bizi öldürüyorlardı ve bunu kimse araştırmadı tek biri hariç. Annem, annem beni hep merak etti annem beni hiç unutmadı Axel. Evelyn'e birşey demiyorum çünkü o çok küçüktü ben gittiğimde. Beni hatırlamaması çok normal bana ait ne varsa ortadan kaldırmışlardı.

AYNA: GİZLİ GERÇEKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin