AYNA: GİZLİ GERÇEK

Bölüm 18

Okula vardığında Axel onu her zaman olduğu gibi dışarda bekliyordu.Evelyn yanına gidip onu öptü ve sınıfa birlikte girdiler. Herşey çok normalmiş gibi hayatlarına devam etmeye çalışsalar da bu durum ikisi içinde çok zordu. Evelyn odaklanamıyordu derslerine ödevlerine hiçbirşeye odaklanamıyordu. Tek odak noktası Eva idi herşeyi öğrenmek istiyorlardı. Geçmişini ama ellerinde ne bir fotoğraf ne de bir sosyal medya hesabı hiçbir şey yoktu.

Evelyn geceleri uyuyamıyordu en fazla 1 ya da 2 saat sonrası ise yoktu. Okula gelip öğretmeni dinleyip not almak yerine orada uyumayı seçiyordu.Sınıfa giren her bir öğretmen bu durumdan haberdardı görüyorlardı onun bu halini ama birşey demek istemiyorlardı. Her insan zor günler yaşar ve belli ki Evelyn'de zor günler geçiriyordu. Axel ona bu konuda yardım ediyordu okul çıkışı onu 3 saat de olsa ders çalıştırıyordu sınavları yaklaşıyordu ve düşük not almasına izin veremezdi. Konu ne olursa olsun Evelyn'in hayatı kendi hayatından çok daha önemli bir hale gelmişti onun için.

Aynı zamanlama ve aynı yer. Park, salıncaklar, kaydıraklar, dönme dolap,bir masa ve oturma yerleri. Axel ve Evelyn'in mekanı çalışmak için motive edici bir yer ve eğlenmek için ve biraz da konuşup dertleşmek için. Aşklarını yaşadıkları yer birbirlerinin elini sıkıca tuttukları yer. Evelyn her ne kadar kafası karışık olsa da Axel yanındayken herşey hallolmuş gibi hissediyor bu hissi sadece onunla iken yaşıyor. Axel ona her ne kadar matematik dersi çalıştırmaya çalışsa da Evelyn asla odaklanamıyor. Axel'ın gözlerine bakıyor öylece onu süzüyor. Axel ise ona bakmamaya çalışıyor onun bu tepkisine karşılık verirse ikisi de sonsuz okyanus da boğulabilirler. Evelyn Axel'ın elinde ki kalemi alıp sadece kendisine bakmasını sağlamaya çalışıyor ve bu oluyor da .

Axel ona aşk dolu gözlerle bakıyor hiçbir şey söylemeseler bile birbirlerine bakmaları yetiyor. Axel Evelyn'in elinde ki kalemi almaya çalışsa da Evelyn izin vermiyordu.

Axel: Çalışmamız gerek.

Evelyn: Axel, çok korkuyorum, çok ağlıyorum, çok yorgunum ama sen, sen çok güçlüsün. Sana bakınca gördüğüm şeylerden bir tanesi bu. Daha düne kadar beni tanımıyordun ama şimdi benim için herşeyi yapıyorsun. Ben bunu sence hak ediyor muyum ?

Axel: Sen herşey'in en güzelini hak ediyorsun Evelyn. Sana gerçekten aşığım ve evet senin için herşeyi yapabilirim. Ama bende gördüğün diğer şeyler nedir?

Evelyn: Ailesi yok ama ailem dediği ve onun için herşeyi göze alabilecek bir adam, yorgun bir adam, bazen daha doğrusu yanında ben olmadığımda kendini yalnız hisseden bir adam ve çocuksu ruhu ölmemiş bir adam.

Bakışıp gülüşmeye başladılar. Evelyn, Axel'ın yanaklarını tutup ona dikkatlice bakıp dudaklarına sıcak bir öpücük kondurdu. Konuya girmek istemese bile aynı konuyu konuşmaya başladılar. Eva konusunda ne yapacaklarını bilmiyorlardı. Onun hakkında ki geçmişi öğrenmek zorundalardı belki bir açık bulurlardı da ruhlar bölgesine gitmek zorunda kalmazlardı. Biraz daha normal hayat yaşayıp derslerine çalışmışlardı. Akşama doğru ise kalkıp Evelyn'in evine geçmişlerdi. Evde anne ve babası vardı. Masa hazırlanmış bu iki genci bekliyorlardı. Beraber masaya oturup akşam yemeklerini yemeye başlamışlardı. Bir yandan sohbet edip diğer yandan ise yemeklerini yiyorlardı.

Evelyn annesini mutfağa çağırıp-

Evelyn: Anne bu gece Barney yok neden sizde biraz dışarı çıkıp baş başa birşeyler yapmıyorsunuz uzun zamandır hiç yalnız kalmadınız.

Alice: Aslında haklısın bayadır yalnız kalmadık. Babanı dışarıya çıkmaya ikna edebilirim.

Evelyn: Evet gerisini düşünme biz hallederiz.

Alice hafifçe tebessüm edip salona geçti. Arkasından da Evelyn gelmişti Alice,Adan'a dönüp '' neden bu gece dışarı çıkmıyoruz ki ?'' diye sormuştu. Adan tepkisiz kalmıştı başta çok yorgunum dese de Evelyn onu ilk kez bir konuda ikna etmişti. Bir saat sonra annesi ve babası hazırlanıp evden çıkmışlardı. Evelyn ve Axel mutfak işlerini çabucak halledip anne ve babası' nın odasına çıkmışlardı.Heryeri aramaya başlamışlardı ama hiçbir yerde hiçbir şey yoktu. Evelyn çaresizce yatağa oturup düşünmeye başlamıştı. ''Bütün bunlar saçmalık, koca bir saçmalık aptalca bir rüya ve, ve bilmiyorum''. Sesli düşüncesine Axel karşılık verdi.

Axel: Sadece rüya değildi Evelyn belli ki annen, ailen bu Eva hakkında birşey biliyorlar ve senden hatta Barney den bile uzun süredir saklıyorlar. Bunu bulmamız şart eğer bulursak sorunlar çözülür. Bir dk neden Eva'ya sormuyoruz?

Evelyn, Axel'ın gözlerine şaşkınlıkla bakıyordu bu pes etmeyişi sürekli çaba sarf etmesi onu hem şaşırtıyor hemde heyecanlandırıyordu.

Evelyn: Evet doğru gidelim.

Odaya girdikleri gibi banyoya yönelselerde Eva onlarla konuşmak istemiyordu.Her ne kadar ayna'nın içine hapis de olsa bir kısmı da Evelyn'in içine hapis olmuştu bu yüzden bu konuşmayı yapmak istemiyordu cesareti yoktu.Gece boyunca bekleyip çağırsalar bile Eva kabuğuna çekilmişti. Ruhların bile duyguları olabiliyordu. Bazen onlar bile çaresiz hissedebiliyorlardı bu duygu sadece Eva'ya özel değildi.