AYNA: GİZLİ GERÇEK

Bölüm 3

En sonun da eve varmıştı Adan. Arabasını bahçeye park edip merdivenlerden yukarı eve koşarak çıkmıştı zile basıp kapının açılmasını bekliyordu.Alice kapıyı açmak için merdivenler den iniyordu en sonun da açmıştı kapıyı.Adan biraz sinirli biraz da meraklı idi.Eşine dönüp ''Evelyn nerede '' diye sordu.Eşi Alice ise ''odasında dinleniyor'' diye cevap verir vermez Adan koşar adımlarla Evelyn'nin odasına yöneldi.Alice de peşinden koşar adımlarla Evelyn'nin odasına yöneldi.Adan kapıyı sertçe açtı Evelyn kulaklıklarını takmış müzik dinleyip odanın içinde dans ediyordu.

Adan:Evelyn!

Ses yoktu duymuyordu çünkü kendi başına stres atmaya çalışıyordu.Alice, Adan'a ''bırak işte görmüyor musun kafasını dağıtmaya çalışıyor her ne konuşacaksan sonra konuşursun'' deyip nazikçe dışarı çıkarmak için kolundan tuttuğu o esna da Adan sinirlenip Evelyn'nin kolundan tutup kendine doğru çevirdi.Evelyn bir anda babasını görünce kulaklığını çıkarıp '' herşey yolunda mı? diye sordu.Adan sinirlenip-

Adan: Bugün okuluna gittim.Öğretmenlerin durumundan şikayetççi.Evelyn neler oluyor?

Evelyn donuk bir surat ifadesi ile babasına bakıyordu.Neler olup bittiği konusunda kendi de emin değildi, bilmiyordu ama bunca zamandır ilk kez böyle bir şey soruyordu babası.Nasıl olduğunu, neler olduğunu soruyordu alışık değildi. '' Anlatsam sanki anlayacak'' diye geçiriyordu içinden.Annesine çevirmişti kafasını annesi ise telaşlı ve korkmuş hissediyordu.

Adan: Evelyn! Sana diyorum !

Evelyn: Bişey olduğu yok baba okulda ki klasik öğrenciler işte.Kendilerince dalga geçtiler benimle o kadar başka bişey olduğu yok.

Adan: Ne yaptılar sana Evelyn ?

Anlatıp anlatmamak konusun da çok kararsızdı oradaki insanlar değil yine Evelyn'e bişeyler diycekti.Aynı şeyleri duymaktan çok sıkılmıştı Evelyn ''ama yine de söylemem gerek'' diye düşünüyordu.

Evelyn: Sınıfta ki 3 genç 1'i kız 2'si erkek kendi aralarında güya şaka yapmışlar. Oturduğum yere yapıştırıcı gibi bişey sürmüşler ben de farketmeden oturdum matematik öğretmeni de soruyu cevaplamam için beni ayağa kaldırınca eteğim yırtıldı.

Adan ve Alice öylece Evelyn'nin yüzüne bakıyorlardı.Ne diyeceklerini bilemiyorlardı.Alice ''kolej diye tutturdun al sana kolej kızımıza zorbalık yapıyorlar Adan görmüyor musun ?'' diye çıkışmıştı bir anda. Evelyn sakin ol anne der gözlerle bakıyordu Alice'e. Adan ise '' senin kızın küçük bebek değil farkında mısın bilmem ama o artık üniversiteye gidiyor. Saçma sapan utanacağı yerde kendini korumayı öğrenmeli kendini ezdirmemeli. Kendisine de baksa arkadaş çevresi de olur kendini korurdu.'' Deyip odadan çıkmıştı Alice ve Evelyn birbirlerine bir müddet bakıp ardından da sarılmışlardı.

Akşam yemeği için Evelyn odasından çıkıp salona iniyordu.Barney ve babası hararetli bir şekilde konuşuyordu.Barney ablası gibi değildi atılgan ve çapkın biriydi. Evelyn masaya oturup tabağına yemeklerden azar azar koymaya başlamıştı o esna da ise Barney ve babası'nın yaptığı sohbeti dinliyordu. Klasik okul sohbeti idi. Barney okulda çok başarılı olduğunu ve herkesin ona hayranlıkla baktığını anlatıyordu.Söylemesine göre okulda ki bütün kızlar peşindeydi Evelyn bunu duyunca istemsizce kikirdemişti. Babası farkedip-

Adan: Evelyn okulda seni de beğenen var mı ? kızım artık büyüdün seni de beğenen birileri de vardır belki ?

Evelyn bu soruya ufak bir tebessüm ile karşılık vermişti. ''Bir baba kızına da bu soruyu sormaz'' diyordu içinden.Adan hala Evelyn'e bakıyordu yavaşça yemeğini yerken. Alice,Adan'a yeter bakma artık der gibi bakış atıyordu ama Adan anlasa da işine gelmiyordu. Barney ise ablası böyle biri olduğu için onu yargılamıyordu ama bazen babası için onunla dalga geçip küçük düşürüyordu Evelyn bunu neden yaptığını anlayıp birşey demiyordu Barney'e onun dışın da ilişkileri çok samimi idi.Adan hala aynı konun üzerine durmakta ısrarcı idi.

Adan: Evet Evelyn cevap bekliyorum ha ama dersen ki evet baba benim erkek arkadaşım yok çünkü okulumda da başarısızım ve bakımsızım bu yüzden anlarım kızım.

Diyip gülüyordu.Evelyn sinirli bir şekilde ayağa kalkıp '' EVET BABA YOK SEVGİLİM KİMSE BENİ SEVMİYOR İSTEMİYOR'' diye bağırıp odasına koşarak çıkmışdı. Evelyn'nin anksiyetesi vardı ve her olumsuz bir olayda anksiyetesi tutuyordu. Bundan 2 yıl önce nefes darlığı ve kalp çarpıntısı şikayeti ile doktora gitmişti ama bunların sadece anksiyete ve panik atak olduğunu dile getirmişti doktor. Daha sonrasında ise tanıdığı bir Psikiyatri doktoruna yönlendirmişti Evelyn ve ailesini. Psikiyatri doktoru ise şizofreni teşhisi koymuştu çünkü tum bunların yanın da bir de sesler duyuyordu bu sesler önce iç sesi olarak başlasa da sonrasında ise sanki gerçekten birinin onunla konuştuğunu zaneddiyorudu.

Kapıyı hızla kapatıp yatağına girip ağlamaya başlamıştı artık dayanamıyordu evde böyle bir baba olsun istemiyordu ama elinden başka birşey de gelmiyordu.Her genç kız babasını ballandıra ballandıra anlatırken Evelyn ise sadece dinlemek zorunda kalıyordu onun anlatacağı birşeyi olmuyordu. Adan çok küçük yaşlardan Evelyn'i büyük kadınmış gibi bir kalıba sokmayla uğraşıyordu ama buna Evelyn izin vermiyordu hala vermiyor.

Alice yemek masasından kalkıp Evelyn'e bakmak için merdivenlerden yukarı çıkıp odasının kapısını tıklattı. Cevap yoktu '' girebilir miyim ? '' diyip kapıyı yavaşça açtı ve içeri girdi. İçerisi zifiri karanlıktı göz gözü görmüyordu ışığı yakmak için elini mandala getirirken  '' yakma anne karanlık iyi '' dedi Evelyn. Alice elini geri çekerek Evelyn'nin yanına oturdu.

Alice : Güzel kızım babanı biliyorsun biraz sert ve nemrut biri ama sen o güzel canını sıkma olur mu ?

Evelyn birşey söylemek istemiyordu babasından nefret ediyordu. Hiçbir kız babasından nefret etmemeli  diye düşünüyordu ama o ediyordu. Elinde değildi babası Evelyn'e çok yükleniyordu ve hayattan bezmişti bile.Böyle bir yaşam sürmek istemiyordu baba figürünü oynayan Adan aileden çıksa anca rahat ederdi sürekli bunu düşünüyordu.

Evelyn : Üzerime gelmesine dayanamıyorum anne artık gerçekten dayanamıyorum. Şimdi rica etsem beni yalnız bırakır mısın ?

Alice :Pekala biraz dinlen birazdan yemen için odana bişeler getiririm ben.

Deyip odadan çıkmıştı.