Take A Rest On My Shoulder

Chapter 2

Deniece POV.

Lakad takbo ang ginawa ko habang manghang-mangha ako sa kagandahan ng campus. Pangmayaman talaga, may kaya naman ang pamilya ko pero pinapasok 'lang nila ako sa public school noon, unlike now. Pakiramdam ko kasi may problema ang parents ko na hindi 'lang sinasabi sa 'kin.

Hinahanap ko pa ang section Daisy. Nang makarating ako doon ay dalawang bakanteng upuan 'lang ang available. Yung una nasa left side habang ang isa naman ay nasa right side at may nakaokupa na sa dalawang katabi nitong upuan. Nang aakmang uupo ako sa left side ay sinita ako ng mga babae at nakalaan na 'raw 'yon, kaya no choice ako kundi maupo sa isang bakanteng upuan.

Nang malapit ng magpasukan ay nagsibalikan ang ilang estudyante ay nailang ako ng malamang napagitnaan pala ako ng dalawang lalaki. Ang nasa left side ko ay nakasuot siya ng makapal na salamin at parang nerd. Sa rightside ko naman ay mukhang gangster kung tingnan dahil may panyo ito sa ulo.

Mamaya-maya pa ay biglang pumasok ang isang lalaki. Napatili ang ilang kababaihang napatingin sa kaniya. Agad na napunta sa kaniya ang atensyon ko.

Parang tumigil agad ang oras habang nakatingin ako sa kaniya, makinis ang kaniyang balat- alagang papaya yata eme-. He has a perfect face, and his v-lines were in a perfect place. He also possesses a pointed nose, beautiful grey eyes, thick eyebrows, long eyelashes and thin, smooth lips. His aura would make everyone kneel down at him.

Nang pumasok ang teacher namin ay agad kaming napatingin sa kaniya. We start our introduction class as usual, greetings and prayer. Nang maupo na kaming lahat ay napunta sa 'kin ang tingin niya at napangiti siya.

"So, you 're the new transferee here? This batch has nothing changed as before, kaya kilala ko na sila." Tumango 'lang ako sa kaniya bilang sumang-ayon. She faced again in the whole class with a smile.

"As we expected class, we have a new transferee. Miss, can you came here in front and introduce yourself?" She faced now in me. Awkward smile draw on my face but I tried to composed.

Nang nasa harap na nila akong lahat ay napatingin sa 'kin ang halos lahat kaya naiilang ako ng kaunti.

"Good morning everyone. My name is Deniece Monteverde. A seventeen years old student and I'm from the school of Fatima National High School before transferring here. Can you all can call me Den-den for short." Ang dali 'lang pala mag-introduce your self, kidding, kinabahan talaga ako ng husto lalo na't grabe kung makatitig sa 'kin ang lalaking kararating 'lang kanina.

Pagkaupo ko sa puwesto ko ay agad akong nakaramdam ng pagkailang. Yung pakiramdam mo na ang lahat ng taong nakapaligid sa 'yo ay nakatingin sa lahat ng kilos mo.

After a class, it's turned out that the handsome guy before is Tita Jessa's son. Kung gano'n, paano ako mamuhay ng normal kung kasama ko siya sa iisang bahay. For the Pete's sake kapag nalaman ng buong kaklase namin na sa iisang bahay kami nakatira for sure malaking isyu. Agad akong napatakip ng mukha dahil sa sariling naisip ko.

Nang mag-recess ay na-bored ako sa classroom lalo na't wala akong kakilala ni isa. Ayaw ko namang lumapit sa anak ni tita Jessa lalo na't napaka-cold at suplado kung tingnan. He is a teen version of Adrian.

"Hi, Den-den. I'm Edward Lawrence." Pakilala ng katabi ko ng upuan in the right side, whose the one I stated that he look like a gangster.

"Ahh, hello." Awkward akong ngumiti at inabot ko ang kamay niya at nakipagkamay.

"Joshua Oxford," wika ng lalaking nakaglasses. Tumango 'lang ako bilang pagsang-ayon sa kaniya. Nakatingin 'lang siya sa kaniyang notes habang hindi ako tinitingnan. Ilang sandali pa ay tinanggal niya ang kaniyang glasses at hinarap ako. He's undeniably handsome lalo na kapag wala pala siyang eyeglasses.