Take A Rest On My Shoulder

Chapter 19

THIRD PERSON POV.

"Nagawa mo pa'ng itakas ang anak mo? Mas lalo mo yata siyang pinalapit sa 'min. Pa'no na 'yan? Baka kasi mapadali namin ang trabaho namin?" Tumawa ng malademonyo ang nasa kabilang linya. Nagtiimbagang si Mr. Monteverde at kumuyom ang kaniyang kamao sa inis.

"Dave, tandaan mo 'to. Hangga't wala kang naibigay sa 'min na buwanang pera ay tiyak na nagbabadyang panganib ang naghihintay sa anak mo. Huwag ka 'ring magkamaling banggain ako at baka 'ko kung saan mo na 'lang makikita ang bangkay ng anak mo. Nasa hukay na ang kanang paa ng anak mo; tandaan mo 'yan." Kumuyom ang kamao ni Mr. Monteverde sa inis but, he tried his best to composed himself again.

"Sino ka ba talaga?" mahinahon ngunit nagtitimping tanong ni Mr. Monteverde. Mahigpit na 'rin ang paraan ng paghawak niya sa cellphone at kulang na 'lang ay magupi ito sa sariling kamay niya.

"Remember my initials always, J.B.M," wika nito at saka humalakhak ng malademonyo.

"Sino ang may kapakanan ng lahat ng 'to?" nagtitimping tanong ni Mr. Monteverde.

"P'wede ba'ng secret muna na 'tin 'yon?" Mas lalong nainis si Mr. Monteverde sa naging sagot nito kaya agad niya itong binabaan ng tawag at napaupo na 'lang sa sofa habang hinang-hina.

He doesn't know what to do next, nahihirapan siyang magdesisyon lalo na't involve ang anak niya.

"Dave, ano ba talaga ang plano mo? Pabagsak na ang negosyo na 'tin?" Nag-alalang tanong ni Mrs. Monteverde at hindi mapakali. She's walking back and forth.

"Akala ko ba ay maging maayos na si Den-Den sa pangangalaga ng mga Hernandez pero bakit tila lumala?" Tanging pagbuntong hininga na 'lang ang nasagot ni Mr. Monteverde sa kaniyang asawa.

He doesn't know what to do and what move he'll do next just to protect his daughter. Pabagsak na ang negosyo nila at hindi niya alam kung saan siya kukuha ng pera. Nang dahil sa sunod-sunod na panghihingi ng mga taong 'yon sa kaniya ng pera kada buwan ay hindi talaga maiwasan ang pagbulusok bigla ng kompanya nila lalo na't malaki-laki 'rin ang hinihingi nitong pera.

"Dave, please, nagmamakaawa ako. Isumbong na 'tin sila sa mga awtoridad at nang matahimik na 'rin tayo pati ang anak na 'tin," wika ni Mrs. Monteverde at saka napaiyak pa. Agad namang lumapit sa kaniya si Mr. Monteverde at saka niyakap siya nito.

"Divina makinig ka, hindi basta-bastang tao ang binabangga na 'tin kapag gawin na 'tin 'yan at masiyadong delikado para sa anak na 'tin," wika nito. Kumalas naman sa pagkakayakap niya ang kaniyang asawa at tumayo. Pinahid nito ang ilang hilam na luha mula sa kaniyang mga mata.

"Hanggang kailan ba nila tayo titigilan? Hanggang sa lulugapa tayo sa lupa at gumapang na 'lang tayo," wika nito kaya natahimik si Mr. Monteverde. Pati siya ay naguguluhan na 'rin.

"... tiwalang-tiwala ka sa pamilyang iniwanan mo. Hindi sa lahat ng pagkakataon ay kaya nilang ma-protektahan ang anak na 'tin," wika nito at saka humikbi ng mahina.

DENIECE POV.

Pagkababa ko sa hagdan ay naabutan ko agad sina Lianne at Tita Jessa sa may salas. Nakasimangot si Adrian habang wala namang ekspresyon ang mababakas sa mukha ni Lianne at si Tita naman ay simple 'lang ang postura nito.

"Sa makalawa, bibisitahin mo ang business na 'tin. Kasi dapat, ABM ang strands na kinuha mo kagaya ni Den-Den at hindi STEM."

Tita, hindi po ako ang nag-enrolled sa sarili ko kundi si Daddy.

Bakit klasmeyt kami ni Lianne kahit na STEM siya't ABM ako? They have a basic rules in HCAS senior high school; when you're grade 11 it doesn't depend on your strands at iisang classroom 'lang kayo even you're STEM, ABM, HUMNS, or GAS. The subject of every classroom was a major subject sa lahat ng strands at inisahan na 'lang.