İstanbul kar altındaydı ve kış, uzun zaman sonra ilk kez böylesine çetin geçiyordu.
Bir gece yarısıydı. Onlar, insanların kendilerinden aldığı özgürlüğü geri kazanmak için yola koyulmuşlardı. Uzun zaman önce ettikleri intikam yemininin süresi dolmu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kanemen.
Kanemen, ilk olarak 2020 yılında yazmaya başladığım, düzenlemelerle birlikte Wattpad'e taşıdığım ve burada yayımlanan ilk kitabımdır. Tüm haklar saklıdır!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Giriş"
Bölüm Şarkısı: Uykusuz Ve Dengesiz.
❄
Aylardan Ocak. Beyaz karın üstünü örttüğü soğuk bir gece, karanlık bir sokak, ruhu zincirlere bağlı insanlar ve onların odağını kör eden yoğun bir sis.
İstanbul'da yıllardır böylesine şiddetli bir kar yağışı görülmemişti.
Kulağına kulaklığı takılı olan genç bir kadın vardı. Yağan kara eşlik eden rüzgarın tenine çarpan yakıcı soğuğu, genç kadının başta burnunun ucu olmak üzere ellerini ve yanaklarını kızartmıştı. Belden aşağısını hissedemiyor gibiydi. Ayaklarının üzerinde durmak bile oldukça güçken, ara sıra gözleri buğulanıyordu ve odağında bulunan her nesne yavaşça silinip gidiyordu.
Evine varmak üzereydi, az kalmıştı. Eve varıp, annesiyle beraber hiç değilse sıcak bir çorba içmek güzel olabilirdi.
Kendisini toparlamaya ve yere daha sağlam ayak basmaya çalıştı. Soğukla başa çıkabilecek kadar güçlüydü. Derin bir nefes aldı ve nefesini tekrar dışarı verirken havaya karışan buharı gördü. Yutkundu. Yere beyaz bir örtü gibi serili olan karın üzerine çizmeleriyle basarken çatırtılı bir ses çıkıyordu. Kimsenin sesinin soluğunun çıkmadığı bu sokakta, yalnızca genç kadının ayak sesleri yankı yapıyordu.
Yaklaşık yirmi dakika süren bu yürüyüşün ardından, üçüncü katında evlerinin olduğu dört katlı binanın önüne gelmişti.
Parmakları soğuk yüzünden uyuşmuştu ve onları birbirinden ayrılmakta zorlanıyordu. Kabanının cebine gizlediği elini olduğu yerden usulca çıkardı, işaret parmağını güçlükle diğer parmaklarından ayırdı ve kapı numaralarını tuşlayıp, zile bastı. Burnunu bilmem kaçıncı defa çekti. Saniyeler süren bekleyişin ardından tekrar kapıyı çaldı ve beklemeye devam etti.
