Eliza's POV
Ang tagal ko na dito sa ospital, mga 2 months kasi ganon naman talaga katagal yun. Pero hindi ako chinecheck up ng mga nurse kasi nasa coma daw ako. Pero hindi nila alam na gising na ko. Kapag walang tao sa room, lagi akong nakadilat. Pero kapag dumating na sila, nagkukunwari akong tulog. Funny? I know. Alam na din ng University ang nangyari sakin kaya may ibang bumibisita din. Excempted din ako sa mga chuchu ng school. But, dapat, hindi na ko lalaban eh. Kaso kilala ko na siya.
Third Person's POV
-Flashback-
(A/N: Continuation po ng Chapter 1 ^^ Nananaginip po sya nyan)
"Ay oo nga pala. Hehehe. Ako si Zack" sabi ng batang kausap ng babae.
"Zack? Ano full name mo?" puno ng pagtataka ang boses ng batang babae pagkat ngayon lang sya nagkaroon ng kaibigan na lalaki.
"Zack Dilinger Dela Fuenteeeee!"
Sabi ng batang Zack na tuwang tuwa pa pagkat parehas lang sila ng batang Eliza.
"G-ginger?" sambit ng batang Eliza. Pagkat hindi nya masyadong naintindihan ang sinabi ng bata.
"Anoo? Hindi! Ganto oh DI-LIN-JER"
naguguluhan ang batang Eliza sa sinasabi ng lalaki.
"Ayaw ko pangit yan! Gusto ko Ginger!"
Pinipilit ng batang babae ang pangalan na iyon, kaya sumuko na rin ang batang lalaki.
"Sige na nga! Basta tawag ko sayo Elle ah! Para parehas tayong may pangalan sa ishat isha ah!"
Tuwang tuwa silang dalawa kasi naging magkaibigan sila.
-After 4 years-
Matagal din silang magkasama.
May iniukit sila sa puno na hindi matitibag kailan man.
Ang iniukit nila ay
"GinElle 4ever "
Lumaki silang sabay at may isa rin silang naging kaibigang babae. Si Megan.
Si Megan at si Eliza ay matalik na magkaibigan. Walang pwedeng umaway sa sinuman sa kanilang dalawa pagkat pinagtatanggol nila ang isat isa.
Pero isang araw, tuluyan nang nagkahiwalay ang landas nila.
"Ginger *huk* wag mo kong iwan *huk* sabi mo h-hindi mo ako iiwan. Pero bakit hindi mo *huk* tinupad promise m-mo *huk*"
Umiiyak si Elle pagkat napagalaman nya na aalis ang kanyang Ginger papuntang ibang bansa kasama ang magulang niya.
"Promise ko E-elle *huk* hahanapin kita pag malaki k-ka na *huk* papakasalan *huk* k-kita. Babye na *huk* Mamimiss kita, mag-iingat ka lagi ah m-mahal k-kita bestfriend k-ko *huk*"
Tuluyan nang umalis ang kotse na sinasakyan nila Zack, ngunit hinabol parin ito ni Eliza.
Masyadong mabilis ang kotse, kaya nasa kabilang side ng daan ito. Takbo parin ng takbo ang batang Eliza, ngunit hindi nya alam na may parating na humaharurot na sasakyan papalapit sakanya.
"Ginger" iyon ang mga huling katagang nasabi nya at nabangga siya ng kotse.
Eliza's POV
Hindi ko alam na magkababata kami ni Zack. Pero bumalik ang mga alaala ko sa nangyari sakin.
Oo, masaya ko kasi nakita ko ulit siya. Pero, hindi ko muna ipapaalam sakanya na alam ko na.
Araw araw bumibisita dito si Zack. Lagi nya kong kinakausap. Kasi alam niya na rin na ako yung hinahanap niya. Pero the thing here is, sa two months na lagi syang nandito, nahulog na loob ko sakanya. Ikaw ba naman kwentuhan lagi diba? Ikaw ba naman yung araw araw na makita mo sya na nag-aalala sayo. Hindi ka pa ba mahuhulog nun?
Si Megan din. Bumibisita sya dito, umiiyak siya kapag walang tao. Kaya pala ang laki ng galit nya sakin eh. Kinalimutan ko sya.
Si Elina saka si Jay, bumibisita rin.
Sa two months na yon, halos wala akong magawa dito. Kapag walang nagbabantay sakin, kinakain ko yung mga bigay nila.
Actually, thankful din ako kay Zack kasi kung hindi nya ko tinulak hindi ko maaalala yung nakaraan.
Pero it's not enough to lessen the pain. Muntikan na kong mamatay. Si mommy naman, bumibisita rin dito.
Si Daddy kasi wala na. Nagkasakit din sya. Cancer. Kaya iniwan nya kami.
Unti unti na kong tumayo sa kinahihigaan ko.
Zack's POV
Siya si Elle. Siya yung kababata ko. Argh! Ang tagal tagal ko syang hinanap! Tapos sinaktan ko lang!?
#$%&*!!! Ang sama sama ko!
Araw araw akong bumibisita sakanya. Sana naman paggising nya mapatawad nya ko. Sana paggising nya kilala nya na ko.
Simula nung umalis kami, nabalitaan nalang namin na naaksidente sya. Kaya bumalik ako sakanila. Pero pagbalik ko hindi nya na ko kilala. Sinaktan ko sya dati. Nasaktan ko uli ngayon.
Sa University namin, isang taon palang sya doon, kaya hindi ko alam ang apilido nya. Ang alam ko lang ay "Eliza" pero hindi ko man lang naisip na isa pala syang Emuales.
Pupuntahan ko sya sa kanyang room ngayon.
Nakayuko lang ako. Hindi ko alam sasabihin ko. Panigurado magsosorry nanaman ako nyan mamaya sakanya habang natutulog sya.
Iniangat ko na ang ulo ko at
"Eliza! How are you? Are you hungry? Are you alright?" Hindi na ko mapakali. Ang tagal ko syang hinanap. Pero may narealize ako. Sa dalawang bwan na pagbabantay ko sakanya, nahulog na talaga ko sakanya. Weird. Basta, kahit hindi nya ko kinakausap, tuwing pupunta ko dito sa room nya, lumalakas yung tibok ng puso ko.
"I'm fine" nagulat naman ako sa pagkakasabi nyang yun. She said it with a cold tone. Nasan na yung babaeng masiyahin?
"S-sorry for what happened. I-i didn't know."
"It's all in the past now. Thanks for visiting though. Btw, i don't want to be your fake girlfriend anymore. I don't even know why i agreed to this."
I can feel my heart shattering into small pieces. Yes. I really do like her.
And i'm going to make her mine hook by crook.
-
AUTHOR'S NOTE
Ehhh? Ano daw hahahaha ❤
Btw guys. Hindi po muna ako magiging active thankyy :*
