Bir zamanlar gökyüzünde yaşayan küçük kar taneleri varmış. Bu kar taneleri her kış gökyüzünden bir melek tarafından yeryüzüne düşürülür, yeryüzünde bir süre kalıp doğada ki pislik ve kötülükleri temizledikten sonra buharlaşıp gökyüzüne uçarlar bir daha yeryüzüne yağmak için sıralarinin gelmesini beklerlermiş.
Bu küçük kar taneleri için de bir tanesi varmış ki o diğerlerinden çok daha heyecanlıymış. Çünkü geçen kış yeryüzüne düşerken gördüğü genç bir adama aşık olmuş bütün arkadaşları bunun imkansız olduğunu söyleseler de o güzel gözlü genç adama aşık olduğunu söylemiş bütün bir yıl ve yeryüzüne ilk kar taneleri düşmeye başladığında bir karar almış, bu yıl sevdasını fısıldayacakmış genç adama. İmkansiz olduğunu o da biliyormuş aslında ama gene de söyleyecekmiş.
Ve yeryüzüne düşme sırası geldiğinde meleklere yalvarmış sevdiği adamın olduğu yere düşmek için. Melekler üzülmüşler haline ve istediği yere hem de sevdiğinin tam yanağına düşürmüşler kar tanesini.
Çok mutluymuş kar tanesi, bir süre sonra konuşması gerektiğini anlamış ve ''Seni seviyorum.'' deyivermiş.
Genç Adam gülmeye başlamış kar tanesinin haline ve ''Saçmalıyorsun'' deyip onu elinin tersiyle itip buharlaşmasına bile izin vermeden akan suyu ayaklarının altında ezivermiş. Çünkü adam hayatında hiç kimseyi sevmemiş ve sevmenin ne olduğunu bilmiyormuş. Birden bütün kar taneleri deli gibi yağarak adamın kaçmasını sağlamışlar, fakat küçük kar tanesini kurtaramamışlar.
Sevdası sonu olmuş kar tanesinin.
O günden sonra her kış başında yağan kar taneleri fırtına şeklinde yağmaya başlayıp arkadaşlarını andıktan sonra sakinleşip nazlı bir gelin gibi gökten süzülürlermiş.
________________________________________
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Telefonumun kamerasının görüntü kalitesizliği için özür dilerim.
