SARE (Köylü ailem)

0.4

Selam ben geldim bu bölümü uzun tutmaya çalışacağım.

İyi okumalar...

Mabel matiz- antidepresan 🎧🎶

                                      🌾🌾

CAN'IN AĞZINDAN:

O hastane odasından çıktıktan beri kimsenin ağzından çıt çıkmıyordu annem desem sürekli ağlıyordu sarenin  gitmesi annemi büyük sarstı.

Bizimle ne konuşuyor ne de yüzümüze bakıyor.

Eve geldiğimizde annem doğrudan odasına çıktı babam  da yanına gitmeye çalışsada "Yanlız kalmak istiyorum " diyerek babamın yanına gelmesini engelledi.

Abimler ve ben salonda oturduk öylece duruyorduk. Nedense kimse işe gitmek gibi bir amacı yoktu.

Mert abim yani en büyük abim işkolik bi insandı. Normalde işe gitmeden durmayan adam bizimle gelmiş oturuyordu.

Metin abim de mert abimden pek farklı değildi. İş deyince akan sular dururdu onun için.

Cem ve cenk abim diğer iki abim gibi iş aşkları yok tu genelde takılmayı severlerdi.
Her boş kaldıklarında arkadaşlarıyla buluştular ya da araba yarışı yapmaya giderlerdi. İkisi de üniversite hayatını dolu dolu yaşayanlardandı.

Ne kadar belli etmemeye çalışsalar da sarenin gitmesi hepimize koymuştu. Ona kötü davranırken hiç gideceğini düşünmemiştik.

Sare en çok benimle vakit geçirirdi. Tabi bir zamanlar.

Orta okulu bitirdiğimde abimle babami konuşulurlarken duymuştum evlatlık olduğunu evlatlık da denilmez aslında yasal olmayan yollarla kendilerinin gösterilmişti kendi çocukları doğum esnasında ölmüş annem böyle yaşayamam deyince babam da diğer ailenin bir çocuğunu almışlar di .

Babam ve abimin konuşmalarında:
Annemin zaten vicdan azabı çektiğini birde bizim kötü davranmanızla daha da üzüldüğünü söylüyordu babam abim ise nasıl sevelim nasıl güvenelim rakip şirkete bizim projeleri veren insana diye yükseldi.
Babam yine de annenin yanında numara yapalım biliyorum bende sevmiyorum ama annen için demişti.

Ben de orda ki proje verme olayına takılmıştım bu sadece abime yapılan bi şey değil bütün aileye yapılan bir şey çok sevdiğim hatalarını görmediğim ablam artık benim için sadece sare olmaya başlamıştı yaptığı küçük hatalar bile bana batmaya başlamıştı.

O zamandan bu zamanay iki  yıl geçmişti kimi zaman eskiyi hep özledim de yanına hiç gitme gereği duymadım. onun yerine  abimlerle vakit geçirmeyi tercih ettim .

"Ne oluyor lan " diyen içlerinden en sabırsız olan cem abim di . "Biz değilmiydik bu kızı sevmeyen .niye üzülüyorsunuz ? " dedi .

Herkes bakışlarını orta sehpadan çekip abime baktı.

"Ne üzüleceğiz  ya kim üzülmüş  zaten biliyormuyduk kardeşimiz olmadığını   "diye sıraladı cenk abim .

Diğerleri de Aynn diyerek onayladılar.

"Sizce arasak mi ne dersiniz?" Diye soru yönelttim.

"Olur " diye Atladı cenk abim .

" az önce üzülmedik diyen bak " deyip göz devirdi mert abim .

"Siz de onaylandınız ama " diye koca adam mızmızlandı.

"O zaman arıyorum" diyerek  telefonumu elime aldım . Önceden ablamm diye kayıtlı iken sonra sare oldu .