Charmed Series #1 : Fooling In Love ✓

Chapter 11

Chapter 11 : Ice Cream

Ipacheck up ko kaya 'to?

The MathSci ended successfully nanalo kami sa sodaku, overall winner kami roon, 'yung ang pinaka-pinalonan namin. Naka-3rd runner up pa kami sa quiz bee. 2nd runner ang 12 STEM 1 habang ang nanalo naman overall ay ang 12 STEM 2.

Times flies so fast at dumaan ang honor recognition namin. I didn't not pay too much attention about it dahil kapag pinagtuunan ko ito ng pansin madidissappoint lang ako sa sarili ko.

Kaya nang nag-umpisa na ang 2nd grading ay pinag-igihan ko ang pag-stustudy. I'll reach for the higher grades at higher honor. Kung hindi ko kaya ang high honor ay kahit with honor na lang ang makamit ko maayos na iyon.

My mother saw my card and she nodded when she saw that my lowest was 84 which is Stats and Probs. Bahagyang nadismaya ako nang makita ito pero understandable naman na kung bakit ganun ang grades ko. My score on the final exam ay naka-pasa naman kaya naka-84 ako na grade. If hindi nakapasa iyong score ko nung 1st final exam ay siguro't 82 or 83 lang ang grade ko.

"I'm still proud of you, anak..you did well." my mother hugged me when she saw my card. Kaagad niya naman tinawagan si Papa at sinabi niya ang balita. My father was still happy about my card. Sinabi pa nila kahit puro otso ang unahan ng grades ko basta walang wasay ay maayos na iyon sa kanila, and it feels so overwhelming kapag kahit hindi mo man nakamit ang expectations nila ay appreciated pa rin ang hard work mo.

Bago ako umuwi ng bahay ay nag-tambay muna ako sa library para magbasa-basa ng iba't ibang libro about sa Stats and Prob. Baka ang ibang ibang explanation roon ay madali kong maintindihan kesa sa textbooks na dala mo.

While I was searching for the books ay may naramdaman akong presensya sa aking likod. Napatingin ako sa likod ko at kaagad ko bumungad ang bulto niya sa akin.

These days ay palagi kaming nagkikita, we mostly glanced at each other and sometimes we had small talks pero pinapatay ko rin naman dahil may pakiramdam akong kakaiba kapag siya ang kausap ko.

"Ah uhm...hi! Bakit ka nandito?" bahagyang nakangiti kong tanong sa kanya.

I noticed that it's his habits to bury his hands on his pocket. Kapag maglalakad siya o ano pa man.

"I followed you, you planned on studying Stats and prob?" he asked and his eyes glanced at the shelf of books I was looking earlier.

Napakurap-kurap ako at napatingin sa kanya. I cleared my throat. "Ah, Oo, eh. " sagot ko sa kanya. "Mauuna na ako, ha? Maghahanap pa ako ng libr—"

"Do you need help?" Pagputol niya sa sasabihin ko.

Napatigil ako at naramdaman ko na naman ang dibdib ko. Huminga ako ng bahagya at umiling. "Hindi na, ayos lang ako. Salamat." sagot ko sa kanya at ambang tatalikuran siya. Hindi pa ako nakakalakad ng isang tapakay naramdaman ko ang kanyang kamay sa aking pulso.

"I know you need help, i'm free today. You can have me," saad niya at pinaharap ako sa kanya. His eyes are gentle as he looks at me at nandito na naman ang puso kong abnormal ang kabog. Wala pa talaga akong ideya kung bakit ito kumakabog basta ang alam ko, hindi ako sanay sa ganito!

"H-Hindi, okay lang n-naman.."

His brows raised at binitawan ang kamay ko at ibinalik sa kanyang bulsa. His eyes then changed emotions into amused.

"I'll treat you an ice cream later."

Umiling kaagad ako at ambang tumalikod "Hindi na, may pera naman ako—"

"Soft Ice cream, perhaps?" sabi niya pa at napatigil ako sa aking ginagawa at binalingan siya.

"Did you just say?"