από ΜΟΝΤΕΛΟ στο ΣΤΡΑΤΟ

Κεφάλαιο 1°

Είμαι η Ελευθερία Παπανικολάου και ζω στην Αθήνα είμαι 18 χρόνων και φέτος τελειώνω το σχολείο μου, επιτέλους ! Το περίμενα πως και πως να τελειώσω το σχολείο για να πάω να γίνω μοντέλο έχω όλες τις προδιαγραφές, είμαι ψηλή έχω ένα ωραίο καλλίγραμμο κορμί με όλες της διαστάσεις που ζητούν, είμαι μελαχρινή και έχω σέξι βλέμμα που σκλαβώνει χωρίς να γίνομαι ψωνάρα αρέσει πολύ στα αγόρια του σχολείου μου και όχι μόνο. Έχω κάνει κάποιες φωτογράφισης σε ένα πρακτορείο και μετά το σχολείο θα ξαναπάω. Είναι μήνας Μάιος και σήμερα όπως σχεδόν κάθε μέρα έχω ετοιμάστει να πάω σχολείο, περίεργο όμως είναι μήνας Μάιος και έχει σύννεφα λες ότι θα βρέξει, πάει και ο καιρός χάλασε. Αφού ετοιμάστηκα πήγα στην κουζίνα να πάρω πρωινό που έχει ήδη φτιάξει η υπέροχη μανούλα μου για εμένα και για τον αδερφό μου τον Θοδωρής. Ο Θοδωρής  ο δίδυμος αδερφός μου, ο μονάκριβος γιος της μητέρας μου, το καλύτερο παιδί που ξέρω δεν έχουμε μαλώσει ποτέ με τον Θοδωρής εάν έχουμε διαφωνήσει σε κάτι είναι γιατί θέλει το καλό μου. Είναι ο πιο άριστος μαθητής του σχολείου μας, θέλει να περάσει στις στρατιωτικές σχολές και συγκεκριμένα στη σχολή Ευελπίδων το εντελώς αντίθετο απο  εμένα δηλαδή,  που δεν διαβάζω σχεδόν καθόλου και το μόνο που κοιτάω είναι τα νύχια μου κοίτα τι ρούχα θα βάλω, τι να κάνουμε ο καθένας και τα ενδιαφέροντα του. Οι γονείς μου δεν θέλουν να πάει ο αδερφός μου στρατό και νευριάζουν κάθε φορά που του το λένε αλλά ποτέ δεν του έχουν δώσει το λόγο γι’αυτό ο Θοδωρής το έχει βάλει πείσμα να περάσει και καλά κάνει μαζί του είμαι. Ο Θοδωρής είναι ήδη στο τραπέζι και τρώει χαρούμενος
-Καλημέρα αδερφούλη
-Καλημέρα στο μοντέλο μας
Είπε χαμογελαστός καθώς έτρωγε την φρυγανιά του, έπειτα χαιρέτισα και τους γονείς και κάθισα και γω να φάω λίγο στην όμορφη ατμόσφαιρα. Αφού τελειώσαμε το πρωινό πήραμε το λεωφορείο για το σχολείο, καθίσαμε μαζί στις δύο θέσεις και είδα το πρόσωπό του να συννεφιάζει και να μου λέει με σοβαρό ύφος
-Ελευθερία, σήμερα είναι οι υγειονομικές εξετάσεις για τις στρατιωτικές σχολές και έχω λίγο άγχος
-Γιατί καλέ έχεις άγχος; Θα τα πας τέλεια, η φυσική σου κατάσταση είναι άριστη
-Σωστά μιλάς
Είπε και του έδωσα λίγο θάρρος και ξανά χαμογέλασε.
Όταν φτάσαμε σχολείο οι δρόμοι  μας χωρίστηκαν εγώ πήγαινα στην τάξη και εκείνος στο κέντρο υγείας δίπλα από το σχολείο μας για να κάνει τις εξετάσεις σαν υποψήφιος.
Ενώ ώρας μαθήματος με περνάει τηλεφωνώ η μαμά μου, βγήκα έξω και το σηκώνω ανέμελη
-Έλα μαμά μου έχω μάθημα όλα καλά;
- Πού είναι ο αδερφός σου; Πες μου ότι είναι στο κέντρο υγείας για τις εξετάσεις για το στρατό;
Την άκουσα ταραγμένη και αγχωμένη οπότε της είπα την αλήθεια
-Ναι μαμά εκεί είναι, που είναι το κακό; Γιατί είσαι τόσο ταραγμένη;