Kismet

I SAW YOU AGAIN, BUT THIS TIME...

Days, weeks and months passed by since the anniversary ball. 

Simula nun, hindi ko na nakita pa si Adj. Well, nagsisisnungaling ako kapag sinabi kong hindi ako umasa na makikita ko siya ule dito sa company.
Baka kasi same company lang kami at Naiisip ko pa na baka bagong employee lang siya sa kompanya o di kaya more on field work siya kaya di ko siya nakikita, i waited and waited but as the days goes by, reality hits me, walang adj na nakita. Kahit anino o amoy man lang.

baka ininvite lang siguro siya ng isa sa mga employee dito.

"Finally! Natapos din" pangilang over time ko na ba ito sa buong week? Pangatlo? Hay! Ano pa nga bang bago? I'm always like this, utusan. Sanay naman na ako kaso i really want to escape from being like this nakakasawa din ha 3 years na akog ganito kaya ito yung reason kung bakit ako umuuwi ng maaga, para hindi mautusan. That's where my nickname came from "marya ang babaeng umuuwi ng maaga"

Then, I remember yung nangyare kanina. Ang dahilan kung bakit ako nagovertime

"Hey! Palaging ka na lang inaantok. Ganyan ba talaga kapag may jowa? Late night calls ganun. yieeeeee" biglang sulpot ng pinakamagandang dilag dito sa department namin. The goddess, Aira Gomez.

"Oy hindi ah! Nagk-drama marathon lang ako" I lied, of course. Hindi naman kami ganun kaclose ni aira para ishare yung tungkol sa mga ganap sa buhay ko. May mga officemates lang talaga na chismosa at feeling close. Ayun ang natutunan ko sa tatlong taon ko dito.

"Wala kang jowa? Talaga lang ha sa ganda mong yan" at nagtawanan kami, a Fake laugh tho. I don't really like this girl sa totoo lang, Feeling ko kasi may hidden agenda siya palagi. Napapahamak ako kapag nandyan siya.

" Hoy marya clara! Nagawa mo pang makipagchismisan dyan, since marami kang time para tumawa dyan, gawin mo nga ito. I need this tomorrow, kaya wag kang uuwi hanggang hindi mo ito natatapos! Daming trabaho nakuha mo pang makipagchismisan. Idadamay mo pa itong si Miss Aira" Sigaw ng boss kong masungit saakin. Speaking of, I don't really understand why lagi siyang highblood pagdating sakin. Its because of face? How i work? May mali ba sa pakikitungo ko? May mali ba sa akin?Wala namang akong ginagawa sa kanyang masama and i really did my best to impress him up until now.

"Miss aira, tapos mo na ba yung mga reports?" Tanong sa kanya ng boss ko at tumungo naman si aira bilang sagot "Okay. you can take ur break." Sweet na sabi ng boss ko kay aira. Aira just thank our boss at lumabas na. Napairap nalang ako ng mata.

See? This is the reason why hindi kami close ni aira. Sometimes, i get in trouble because of her, minsan malala. Ang pangit doon, Wala talaga siyang pake sakin o kanino man na nadadamay o napapagalitan sa actions niya, all she care about is her image. The sweet little fragile girl.

This is also the reason kung bakit hindi ako nakikisama sa mga magaganda because I experience bullying because of them. A really bad experience.

Kaya hindi rin nawawala yung jealousy at mainsecure sa mga magaganda. They can easily get what they want. They can caught someones attention without even trying. They can easily be forgiven, magpacute lang sila. They will treat you better, basta maganda ka.

Nakakalungkot pero iyon ang totoo.

I check na time 8:30pm na meaning tatlong oras akong nagovertime na hindi bayad since dapat 5pm lang ang office hours. For our own mental health ngay daw kaso yung mga boss naman at co-worker tho hindi lahat ay toxic naman. Nag-inat-inat na ako ng konti at nagprepare para umuwi at gusto ko nang ihiga sa malabot na kama itong likod ko.

Nang palabas na sana ako ng office may naamoy akong familliar scent.

Hindi ako pwedeng magkamali, Don't tell me na nandito siya. wait pero imposible yun isearch all the employees wala siyang pangalan even yung mga naging past employees wala din.

Or Maybe, im just overthinking, pagod na siguro ako o Baka man kaparehas niya lang ng pabango. Tama! Hindi lang nman siguro siua ang may pabangong ganun.

Pero dahil nga curious ako sinundan ko nalang ito nang matahimik na din yung innerself ko at baka ito pa yung dahilan kung bakit hindi ako makatulog mamaya.

Naipunta ako sa exit, malapit sa stairs, and i found out

it was really the "Adj Ramirez!"

I saw him again.

But this time, crying.