Unicode
ပွဲကစည်လွန်းလို့ ဝဿန်ပင်အနေကြပ်နေတော့သည်။ အရင်နေ့ စိတ်ဆိုးဆိုးနဲ့ ဖိနပ်မပါဘဲ လျောက်သွားတာ ခြေဖဝါးလေးတွေက ကွဲပြဲနေပြီး အနာကမကျက်သေးပေ။ ကိုယ်တစ်ခုလုံးရဲ့အလေးချိန်ကို ခြေထောက်ကိုသယ်ထားရတာဆိုတော့ ဝဿန်၏ခြေဖဝါးမှ အနာတို့သည်သွေးတို့ပင်ယိုစိမ့်နေသဖြင့် ဝဿန်နားကျဥ်နေရသည်။ သို့ပေမဲ့အပြုံးမပျက်ဘဲ နေနေလေသည်။ တစ်ခနကြာတော့ ခြံဝန်းအပြင်ထွက်ကာ ခြံဝန်းထဲမှ ပြုလုပ်ထားသော ခုံပေါ်တွင်ခနထိုင်ကာ ခြေထောက်လေးကိုအနားပေး စေပြီး ဂတ်အိပ်ထဲမှ ဆေးတချို့ကိုထုတ်ခါ လိမ်းနေလေသည်။
"မောင် ပြောတယ်ဖိနပ်စီး..လို့ အခုတော့အနာဖြစ်ပြီ"
စိုးရိမ်နေသည်မှာ အသံကိုနားထောင်ရင်တောင်သိနိုင်သည်။ခေတ်တိုင်းအောင်သည် ဝဿန်ဘေးတွင်ဝင်ထိုင်ကာ ဆေးလိမ်းပေးရန်ဝဿန်၏ခြေထောက်ကို ကိုင်တော့ ဝဿန်ရုန်းကာ ကတ္တီပါဖိနပ်အမြင့် ကိုပြန်စီးပြီး ထရပ်ကာထွက်သွားမည်အပြု ၌ခေတ်တိုင်းအောင်က လက်ကောက်ဝတ်ကို ဆွဲလိုက်သဖြင့် ဝဿန်သည်အားကုန်သုံးကာ ရုန်းလိုက်လေသည်။
"ငါ့အသားကိုမထိနဲ့ မင်းနမ်းခဲ့တဲ့ သူကိုဘဲသွားထိ"
ဝဿန်သည် ခေတ်တိုင်းအောင်အား ဒေါတမီးတဝင်းဝင်းတောက်လောင်နေတဲ့အကြည့်တို့ဖြင့်ကြည့်ကာ ထွက်သွားတော့ ခေတ်တိုင်းအောင် သည်ဝဿန်၏ လက်ကို တစ်ဖန်ပြန်ဆွဲခါ
"မောင်တောင်းပန်ပါတယ် လို့ပြောပြီးပြီလေကွာ"
မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ပြောပေမဲ့ဝဿန်၏ မာန်ကတော့မလျော့ပေ။
"မောင် မင်းကလေ ကိုယ့်ဖြစ်တည်မှုကို လက်မခံနိုင်တာလား ဒါမှမဟုတ် ယောကျာ်း ချင်းဆိုတော့ရှက်တာလား"
ခေတ်တိုင်းအောင်၏ မျက်လုံးကိုတည့်တည့်ကြည့်ကာပြောလာတဲ့ဝဿန်အား ခေတ်တိုင်းအောင် အကြည့်ချင်းမဆုံအောင်မျက်နှာလွဲမိပြန်သည်။ နေရာတကာမှာ ခေတ်တိုင်းအောင်ဆိုပြီး လက်မထောင် လူတိုင်းကိုအနိုင်ယူနိုင်ပေမဲ့ ဝဿန်ရှေ့ရောက်ရင်တော့ အနိုင်မယူရက်ဘူးဆိုတာထက် အနိုင်မယူနိုင်ပါ။
