[ PROLOGUE ]

4 0 0
                                    

One thing I know that I am 100% sure, I like commuting. Get it, I used to it. I am not rich at lahat na ata ng kamalasan sa buhay nasalo ko na, but the reason why I like commuting is that I would be able to look at those people commuters and imagine how their day was, what's running inside their head.

Every people you met on train, bus or jeep is fighting their daily battle, so I always choose to be kind. I or we don't live the same privilege as other so let's stay kind to one another.

I am Yoloiah Echeska, 19 years old. Lumaki ako sa orphanage because my parents abandoned me dahil hindi ako kayang buhayin, paano nakakaya nang konsensya nila 'yon? After nilang gawin yung gusto nila, at kapag may nabuo hindi nila kayang panindigan. Yes, I am mad. Walang katapusan' galit ang maipaparamdam ko sa lahat, dahil hindi ko naman hiniling na mabuhay sa mundong ibabaw pero para akong nagkautang na loob.

I am suffering, everything's happening is mentally abusive. Sa edad ko, hindi ko madama ang totoong kahulugan ng kasiyahan habang kabataan. Sa edad ko, kailangan kong maghanap ng trabaho para mabuhay kahit bata pa lang ako. Oo, gusto ko pang  mabuhay, gusto kong may mapatunayan.

Pero, hindi ko alam kung hanggang saan ako dadalhin ng mga naiisip kong ito.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jan 16, 2023 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Night versus my thoughts Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon