Unicode
တိမ်ညိုလေးလည်း အနွေးဓာတ်လိုပါတယ် ၇
"ငါ ပိတ်ရက်တွေ ရလို့ တော်သေးတာ။ မင်း အဖျားက တော်တော်ကြာတယ်။ ဆေးထိုးတာဝောာင် တငွေ့ငွေ့ဖြစ်နေတုန်းပဲ"
ဧည့်ခန်းရှေ့ရှိ စောင်ပုံထဲ ခွေခွေကြီး အိပ်နေသည့် နေချိုမောင်ကို နှိုးကာ ဆေးတိုက်ရင်း ခွန်းနစ် အဖျားစစ်နေတာဖြစ်သည်။ စိတ်ရော ကိုယ်ပါ ဘယ်လောက် ပင်ပန်းခဲ့ရှာသည်မသိ။ စိတ်လျှော့ချလိုက်ပုံရသော သူက အားမရှိတော့သည့် ကလေးလို ပျော့ခွေကျသွားခဲ့သည်။ တကယ်ဆို ဘယ်သူက သူ့ကို ဒါတွေဖုံးကွယ်ခိုင်းထားလို့လဲ ဟု စိတ်လိုလက်ရ မေးလိုက်ချင်ပေမဲ့ လက်ရှိမှာ ဒါကလည်း နေချိုမောင်ရဲ့ ပုံစံပဲ နေပါမယ်လေဟုသာ လက်ခံလိုက်ရသည်။ သူ့ဖက်က ပေးမသိချင်သည့် ဆန္ဒရှိနေရင် ကိုယ်ကရော ဘာများတတ်နိုင်မည်နည်း။
"ခွန်းခွန်း"
"ဟေ...အေး"
သူ့အတွက် ပြင်ထားသည့် ကြက်သားစွပ်ပြုတ်ကိုသွားယူတုန်း ခေါ်သံထွက်လာပြန်တော့ မီးဖိုထဲမှတဆင့်အပြေးအလွှား သူ့ဆီသွားရ၏။ ခွန်းနစ်ကုဋေတို့က စေတနာများရှိပြီဟေ့ဆိုလျှင် ကိုယ့်ထမင်းကိုယ်စားပြီးကို သူများသားသမီးကို ဂရုစိုက်တော့တာပင်။
"လာပြီ လာပြီ။မင်းဖို့ ညနေစာရောပါတာမို့ တစ်ခါထဲစားလိုက်တော့။ ပြီးတာနဲ့ ဆေးသောက်ပြီး အခန်းထဲ တစ်ခါထဲပို့ပေးမယ် အိပ်ရအောင်လို့"
ပြောစကားကို နားပဲလည်သလိုလို၊ မလည် သလိုလိုနှင့်။ ရှေ့ချပေးလိုက်သည့် အငွေ့တထောင်းထောင်း ထနေသည့် ပန်းကန်ကြီးကိုကြည့်ကာ ငြိမ်နေသူကြောင့် "စားလေကွာ" ဟု သတိပေးလိုက်ရသည်။ သူ့ဟာသူ ယူစားနိုင်သူက အရင်ရက်တွေကထက် စာလျှင်တော့ သက်သာလာပုံပင်။ သိပ်မကြာခင် အလုပ်ပြန်ဝင်နိုင်ရင်တော့ သူရထားတဲ့ အလုပ်ကလေး မပြုတ်ကောင်းပါဘူးဟု ခွန်းနစ်တွေးမိသွားသည်။
"ဘာတွေးနေတာလဲ"
"ဟင်...အော် ငါလား"
"အင်း"
"ဒီတိုင်းပါပဲ... ဟိုကွာ မင်းက ဒီလောက်ဖြစ်နေတာကို ငါအလုပ်ခွင့်တိုင်ပေးမယ်ဆိုတော့လည်း ရတယ်ပဲပြောတာ။ အလုပ်ဖြုတ်လိုက်ရင် ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ"
YOU ARE READING
friEND(COMPLETED)
Teen FictionThe UNIVERSE is a strange place. Stardust falls at random and Humans fall in LOVE. _K.Towene Jr. ( For background photo of Fiction cover, Fully credit to original artists.)
