Kahit 'Di Mo Alam [COMPLETED]

CHAPTER 20

Tyler Moreno

I'm at the stadium checking up for the  materials and equipment for the up coming training and competition this year. My little arrangements unforseen put an end to by the retirement paper I received.

It's from my one sprinter. As far as I know this sprinter come up to a planning meeting before accomplishing sprinter. Meaning to say, He's a newbie. In short it is Kevin who have this retirement for sports.

What for? And what happen? I thought he's dream to pursue is sports? Then why he's backing out for his dream now?

Dahil sa paghihinalang nabuo sa isipan ko ay walang anu ano'y napalabas agad ako ng stadium at nag drive pabalik sa Infina towers.

Pagka-park ko Ng kotse sa parking space, mabilis akong naglakad sa open lawn, sa longue area, papunta sa elevator pataas sa floor Ng unit ko.

Nakita ko agad si Louie sa hallway na naglalakad. Alam Kong aalis siya base na rin sa suot niyong panlakad. Pero nang Makita Ako ay tumalikod siya at nag iba Ng way na bababaan Ng floor na ito.

"Louise pwede ba tayong mag usap?" tanong ko habang malalaki Ang hakbang dahil sa sinusundan ko siya.

"Hindi pwede. May mga kailangan pa kong gawin." Sagot niya. Ni Hindi manlang Ako nilingon at dere-deretso lang ang paglalakad.

"Lagi ka nalang may gagawin kapag gusto mong umiwas sakin." Straight to the point Kong Sabi. Totoo Naman eh, simula noon Hanggang Ngayon, ganoon pa rin Ang palusot Niya sa'kin. Kapag iniiwasan Niya ko sasabihin Niyang may gagawin siya o di kaya ay mag bi-busy-busyhan. At Oo, sa nag daang 2 weeks napansin ko Ang pagbabago sa ikinikilos ni Louie. Napansin ko bigla na siyang umiiwas sa'kin. Hindi ko alam kung may nagawa ba akong Hindi maganda para bigla nalang siyang magkaganito. Akala ko ba okay na kami? Akala ko ba ayaw Niya Kong iwasan? Bakit Ngayon nag iba na Ang pananaw Niya?

Dahil Doon sa sinabi ko ay nahinto siya sa paglalakad. Lumingon siya sa'kin.

"Tyler please, not now." Pakiusap Niya. Pero Hindi ako nakumbinsi Ng salita niyang iyon. May Hindi siya sinasabi sa'kin. Ayun ang point don. Hindi Naman Niya ko iiwasan Ng walang dahilan eh.

"We need to talk." Pag uulit ko habang sinundan pa rin siya sa paglalakad.

"Stop following me. Can't you see, i'm busy right now. and i don't have time for this nonsen-"

Hinablot ko siya at pwersahang pinaharap sa akin. Sabihin natin naging bayolente Ako sa part na yon, pero Tama bang sabihin Niya sa'king nonsense Ang kausapin ko siya? "Bakit mo pinaalis si kevin sa sports?! bakit pinatigil mo na siya pumasok sa stadium at mag train?!" Hindi ko napigil Ang sarili ko at napagtaasan ko siya ng boses. At ayun nga Ang hinala ko, na kaya nag retire si Kevin ay Isa iyon sa kagustuhan ni Louise. Para bang pinaparamdam Niya kasing gusto niyang lumayo Ako sa kanila. Eh kung Ganon Naman Pala, kausapin Ako Ng maayos. Doesn't she acting rude for her action? Eto na Naman siya, nakikita Ako na Naman Ang attitude Niya. Kilala ko si Louie, kapag may Hindi siya gusto o galit siya Hindi Niya macontrol Ang sarili niyang pag uugali.

Tinaboy Niya Ang kamay ko. "Kasi gusto ko. pake mo ba?!" sagot niya. Lumalabas na Naman pagka-immature Niya. Dahil Doon ay mas lalong nag init Ang dugo ko sa kanya.

"Bakit? hah, sige sabihin mo sakin louie." Pag hahamon ko sa kanya. Gusto Kong magkasagutan na, Hindi yung ganito na para akong tangang habol Ng habol sa kanya. Na para bang bumabalik kami sa dating Gawi na Hindi Ako papansin na parang estranghero.

"It's none of your business. kung ano man ang dahilan, sa'min nalang dalawa yon ni kevin." Pag mamatigas Niya. Hindi na Niya talaga alam Ang mga pinagsasabi Niya.