Kahit 'Di Mo Alam [COMPLETED]

CHAPTER 21

Louise Bautista

Pinanindigan ko talaga Ang sinabi Kong iiwasan ko si Tyler. Masakit para sa'kin dahil bawat Araw na iniiwasan ko siya para bang sinasaksak Ako at nilalayo ko Ang sarili ko sa kasiyahang makapiling si Tyler pero mahal ko si Kevin. At naaawa Ako sa kanya. Sa lahat Ng kabutihang ginawa Niya sa'kin sa lahat Ng pagmamahal na pinaka Niya sa'kin Hindi Niya deserve para Iwan ko, Hindi Niya deserve para ipagpalit ko. Tinitignan ko Ang sarili ko sa kanya dati. Kung paano ko minahal si Tyler dati pero pinaramdam sa akin ni Tyler that I am nothing. Yun ang ayokong maramdaman ni Kevin, at Hangga't maaari ayoko siyang saktan. Ayokong Masayang Ang pagmamahal at effort na binibigay sa'kin ni Kevin. Gusto Kong maramdaman Niya na lahat Ng yon ay worth it at na-aappreciate ko.

Gusto Kong mag retire na si Kevin sa sports dahil kasama Niya si Tyler Doon. I know I sounded selfish dahil dream yon ni Kevin. Pero nag dahilan Ako Kay Kevin na need Niya na bumalik sa pagtuturo dahil nakukulangan na Ng mga teachers Ang school. Matalinong tao si Kevin pero out of curiosity kinagat Niya Ang dahilan Kong iyon. Mabilis ko siyang napa-payag. And Wala rin Naman siyang pagdududa sa akin. Although may doubt Ako bakit ganoon lang din kadali sa kanya para umalis sa stadium ni Tyler. Ang alam ko mag kaibigan Sila? I was expecting na makikipag debate siya sa'kin pero iba Ang nangyari. Pero mabuti na rin, at least Hindi na Ako mahihirapan pa na umiwas Kay Tyler.

One afternoon I'm about to walk on something important meeting. Paalis na ko nang makasalubong ko si Tyler. And God it's another test to me. Nag iba Ako Ng way at tumalikod.

"Louise pwede ba tayong mag usap?" Agad niyang tanong sa akin. Sinusundan Niya Ako. Malamang ay nakarating na sa kanya Ang retirement paper.

"Hindi pwede. May mga kailangan pa kong gawin." Pag Iwas ko.

"Lagi ka nalang may gagawin kapag gusto mong umiwas sakin."

Nahinto ako dahil sa sinabi niya. napatingin ako sa kanya.

"Tyler please, not now." Ayokong sumabog Ngayon. Huwag Niya sana akong pilitin.

"We need to talk." Hindi siya nakinig at inulit pa Ang tanong Niya. Nakasunod pa rin siya sa'kin.

"Stop following me. Can't you see, i'm busy right now. and i don't have time for this nonsen-"

Hindi ko natuloy ang sasabihin ko ay bigla niya kong hinablot at pinaharap sa kanya.

"Bakit mo pinaalis si kevin sa sports?! bakit pinatigil mo na siya pumasok sa stadium at mag train?!" Sigaw niya sakin. Sabi na nga ba, iyon Ang dahilan kung bakit gusto Niya Kong makausap. Hindi Naman siguro insensitive si Tyler para Hindi Niya pa maramdaman na iniiwasan ko siya for 2 weeks. Pero yung paghinalaan Niya ko, kung bakit nag retire si Kevin ay Ang galing Niya mag hinala na may kinalaman Ako Doon.

Tinaboy ko ang mahigpit niyang pagkakahawak sa pulsuhan ko. "Kasi gusto ko. pake mo ba?!" Ang naging sagot ko. Hindi ko na dineny na may kinalaman nga talaga Ako don. Tinapangan ko siya. Hindi pa ba obvious?

"Bakit? hah, sige sabihin mo sakin louie." tumatango-tango pa siya habang sinabi iyon waring nag hahamon.

"It's none of your business. kung ano man ang dahilan, sa'min nalang dalawa yon ni kevin." Pinalabas ko nalang na nanghihinasok siya samin ni Kevin pero ang galing niyang pumunto. It make sense Naman talaga.

"Yes i'm involve, dahil ako ang coach niya at may karapatan akong malaman kung bakit bigla nalang siyang umalis, hindi pwedeng basta basta nalang siyang umalis, may team siya, at may kailangan pa kaming labanang competitions." Ang galing niyang gumawa Ng connections. Huwag Niya nga Kong iniisahan, alam Kong may iba pa siyang gustong alamin kung bakit tinatanong Niya pa ko. Pinapalabas lang Niya na it's all about the job related.