Hep böyleydi,Bayan Caroline'in dersi
Sadece ben mi sıkılıyordum bu derste?
ama sanmıyorum tüm sınıf oflayıp pufluyordu.Bazıları durmadan saate bakıyordu.Bayan Caroline biyoloji öğretmeniydi.Oldum olası nefret ederdim biyolojiden... Bayan Caroline de
hiç sevdirmezdi bize...O sert alaycı bakışlarının altında kim bilir neler gizliyordu.Bir o kadar naif,bir o kadarda kaba görünümlüydü.Burnuna kadar indirdiği gözlükleri,bir kış boyu giydiği kalın botları vardı.Baharın yaklaşmasına rağmen hâlâ çıkarmıyordu,belki de onun için çok kıymetliydi.
Bugün büyük gündü.İntikamın güzel kokusunu alıyordum bile...John ve arkadaşları bana iftira atmanın ne demek olduğunu öğreneceklerdi.Dersin bitmesine neyse ki az kalmıştı,ders biter bitmez plana koyulacaklardı.Aradan epey bir zam geçmişti,ve John artık bir şey yapamayacaklarına karar vermişti bile...ama o kadar emin olmamalıydı.Bayan Caroline sürekli tahtaya bir şeyler yazıyordu ve elbette bizim de yazmanızı istiyordu.
Bir ara başımı kaldırıp baktım.Robert bir fısıldıyordu.Ne dediğini anlamadım.Bayan Caroline görmesin diye kağıda dökmesi gerektiğini söyledim.O da anlamış gibi görünüyordu.
Robert sarışın,mavi gözlü, oldukça zayıf ve uzun boylu bir delikanlıydı.Olduğu her ortamda başkanlık taslıyordu,ama bu özelliği de ona yakışıyordu.Bir lider havası taşıyordu, sorunlara hemen çözüm bulur,leb demeden leblebiyi anlardı.Tek sıkıntı kızlara karşı kötü davranmasıydı.Kızları hep küçümser,bir erkek grubunda kızların ne işi olabilir derdi.Ama buna rağmen beni gruba almıştı.Belki de ben onun için değerli bir hazine gibiydim.Beni beğeniyordu.Düşüncelerimi seviyor,aklımı herkesten üstün tutuyordu.Bazen grup başkanı olmasına rağmen çok konuda bana danışırdı.Bana güveni tamdı.Tabii ki bunun farkındaydım.
Masadaki kağıda işaret ettiğimi gördü.
Sonra kağıttan bir uçak yaptı.İçine bir şeyler yazıyor olmalıydı.Daha önce bana söylemişti.Kağıttan uçak onların bir simgesi gibiydi.Bunu kabul etmemi söylemişlerdi.Notta şöyle yazıyordu:
"Tenefüste müzik odasına gel!"
Planımızda böyle bir şey yoktu Belli ki Robert tek başına karar vermişti.Ama yine de önemli bir şey olabilirdi.Teneffüs zili çalmıştı sonunda herkes bir yerlere koşuşturuyordu.William her zamanki gibi kantine koşuşturuyordu.Belli ki yeni plandan haberi yoktu,kızlarda kitap okuyorlardı.Kararlı bir şekilde Müzik odasına çıktım.Bir de ne göreyim.John ve arkadaşları Robert ile beni orada bekliyorlardı.
