Chapter 6

490 60 0
                                    

I'm fully awake but my eyes are still closed. I feel a little pain in my shoulder. I don't know if I am in heaven now. I don't wanna open my eyes. My mind was still hazy and I couldn't think straight.

I heard some voices that sound like arguing about something but still not clear to me. After a minute I heard a baritone voice that sounded like a mad man about something.

"Why did you let that happen to katana!? Fuck!" A deep voice echoed to the whole room.

"Damn you, I trusted you red! I told you to look out for her! and don't let anyone harm her! But look at her now, She was shot! Fuck..."

"Fucking useless!" Someone said with a hard tone and a bit loud.

Unti unti kong dinilat ang mata ko, tumingin ako sa kisame at napakunot ang noo. Pamilyar sa akin ang lugar agad kong inikot ang mata ko at nakitang nasa silid ako ngayon.

Agad nagtama ang tingin namin ni Flame na nasa sofa. Umawang lang ang labi nya at agad tumayo kaya nakakuha ito ng pansin.

"Katana, Are you okay?" She said but my attention was with Bullet. I can't even utter a single word.

Nakita ko si Bullet na nakameywang at nakahawak sa buhok habang si Red naman ay nakatungo at tahimik.

I thought I was just hallucinating about hearing things. But seeing them now here makes my thoughts clear.

Nakalapit na sa akin si Flame per ang mata ko ay Nanatiling nakatingin lang ako kay Bullet. His eyes was so dark and intense his jaw was clenched and fist close. His look like a mad man that will kill you if you'll said something wrong.

His gaze meet mine and walk fast to my direction and hold my hands tight. Natabunan nya ang imahe ni Flame kaya umatras na lang si Flame at hindi na umiimik. Nakita kong nag senyasan ang dalawa bago lumabas ng silid.

Tanging kami nalang ni Bullet ang natira, Bumalik ang tingin ko sa kanya at hindi pa din nawawala ang galit at maitim nyang aura.

"I thought I'd lose you," he said solemnly in a baritone voice, his gaze fixed on me. He was looking at my face, and I noticed a strange emotion in his eyes.

Ito ang unang beses kong makita na dumaan ang takot sa mata nya. Bukod sa pagiging madilim nito.

Parang bigla akong naging emosyonal ng marinig ko ang salita galing sa kanya. I feel a my throat dry than the usual. Nag init ang mata ko habang tikom ang bibig at nanatiling nakatitig sa kanya. Mas lalong tumilim ang mata nya ng makita ang butil ng luhang tumulo galing sa mata ko.

"Fuck..." He murmured a curse and hold and caressed my cheeks.

"Shush... You're safe now. I'm here, I won't let anyone hurt you, as long as I'm here." His words calm me but at the same time make my heart beat like crazy.

He kept on murmuring things and kissing my hand softly and wiping my tears. Like I was some glass that he was scared to shatter.

Akala... Akala ko mamatay na ako. Akala ko yun na yun, Mas lalo akong naging emosyonal dahil sa mga posibilidad na pwedeng mangyari. Paano kung sa puso ako tinamaan? Paano na lahat ng plano ko? Ngayon lang ako takot sa ideya ng kamatayan. Hindi ko inaasahan na ngayon ko mararamdaman ang ganitong klase ng takot.

Ng sumali ako ng organization walang takot sa puso ko dahil desidido akong maghiganti, pero iba pala pag nasa harap mo na ang isang bagay. Katulad ng nararamdaman ko. Akala ko katapusan na ng mundo sa akin.

Akala ko hindi na ako mabubuhay.

"Hush, baby... I will protect you. I killed the motherfucker that hurt you!" He keeps on saying things but I don't have the urge to say words.

The Rebel Hunter: Bullet CastellanoWhere stories live. Discover now