Merhabalar. Uzun bir aradan sonra sizinleyiz. Kusura bakmayın arayı çok fazla uzattık ama bence bunu telafi edebiliriz. Bu arada hepinize geçmiş olsun depremde yakınlarını kaybeden herkesin başı sağolsun. Allah hepsini nur içinde yatırsın💖🫶🏻 Bu bölüm birazcık duygusal oldu kızmayın bana.🥹
Yaramızda Kalsın- Onur Can Özcan
Sen Beni Güzel Hatırla- Hande Mehan
🌞
Hayatta bazı anlarda çıkmaz sokaklar çıkar karşımıza. Ben şu an tam o anlardan birinin içerisindeyim. Hayatımı adadığım adamın göğsünde nefes alışlarını dinliyorum. Ama içimin bir parçası bir daha asla ona eskisi gibi güvenmeyeceksin diyor.
(Yazar notu: çok büyük konuşmamak lazım aşkım. )
Ona seni seviyorum diyemiyorum çünkü ben çok fazla kırıldım. Kalbimin kırıklarını toplamaya çalışırken Beha'nın bana verdiği en küçük kırgınlık bile beni yıkabilir ama kalbim onsuz atamıyor işte.
Belki bazı şeyler çok erken oldu. İlerde bazı konuları konuşmamız gerek ama ben zamanın değerini canımdan iki can koptuktan sonra anladım. Canın toprağının altına girince keşke diye bir söz bile kalamıyor.
Abim, benim abim toprağın altında. Canımın canı abim. Kısacık yaşamına acılar sığdırmış abim.
19'u yarım 20'si olmayan abim.
(Medyadaki şarkıyı açabilirsiniz)
19 Eylül 2015
Gece yine Beha geldiği için geç yattım ve her zaman ki gibi sabah kalkamıyorum. Kapım çat diye açıldı ve duymayı en sevdiğim seslerden biri bana seslendi.
"Zeynep'im deniz kızım uyan hadi bu gün gezecektik unuttun mu annenden zor izin aldık zaten kalk artık." Dedi yanıma yatarken.
Gözümü hafif araladım ve gülümsedim. Abim Hewar. Babamın haykırışları. Babam annemden önce çok gençken bir kızı çok sevmiş. Avşin'i. Zar zor evlenmişler ama abimin doğumunda Avşin ölmüş. Bazen keşke annemle evlenmeselermiş diyorum çünkü bu hata kaç kişinin hayatına mâl oldu. Abim o çok acı çekti annem ona çok acı çektirdi.
"Kalktım be abim üstümü değiştireyim gidelim." Dedim baygın baygın.
"Mızmızlanma Zeyno hadi hadi." Dedi yanağıma kocaman bir öpücük bırakıp odamdan çıktı.
Pantolon ve bir tişört giydim hazırdım işte daha ne olsun ben her halimle güzelim. Beyaz sporlarımı giydim ve aşağıya indim abim kapının önündeydi.
Beraber arabaya bindik ve tüm gün en sevdiğim şeyleri yaptık. En son elimize dondurmalarımızı alıp sahile oturduk.
"Zeynep biliyor musun? Sen benim gözümde hep o ilk gün eve getirdiklerinde heyecanlandığım, güzelliğiyle büyülendiğim için "Baba bunu eve süs diye mi aldınız?" dediğim bebeksin. Sen benim en değerli süsümsün." Gözlerim dolmaya başlamıştı bile ben abimden gelen güzel sözlere bile dayanamam.
"Abim yapma biliyorsun dayanamıyorum." beni dinlemediği bunları sanki şu an söylemesi gerekiyormuş gibi devam etti.
" Zeynep sen sadece babanın süsü değil benimde süsümsün. Bunu hiç unutma ben nerde olursam olayım hep arkanda olacağım. Eğer bir gün olurda yanında olamazsam bil ki ben kalbindeyim. Elini her kalbinin üzerine koyduğunda beni hisset. Bunu asla unutma tamam mı balım." Dedi canım abim canımın parçası abim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVERA
Teen Fiction13 Aralık 2018 Her gece olduğu gibi ağaca tırmandım, camı tıklattım. 1 tık..2tık... cevap yok. Biraz bekledim sessiz ayak sesleri duydum. Camı açtı git dedi... Dinlenmeye, kendini dinlemeye ihtiyacı var dedim gittim. Her zamanki gibi ben yine gittim...