13 Aralık 2018
Her gece olduğu gibi ağaca tırmandım, camı tıklattım. 1 tık..2tık... cevap yok. Biraz bekledim sessiz ayak sesleri duydum. Camı açtı git dedi... Dinlenmeye, kendini dinlemeye ihtiyacı var dedim gittim. Her zamanki gibi ben yine gittim...
Selamlaarr. Çok geçmeden yeni bir bölümle karşınızdayız. Nedense bilmiyorum bu bölümü yazmaktan çok zevk aldım ama zevk aldım diye iyi şeyler oluyor sanmayın. Neden zevk alığımı bende bilmiyorum. Çok vakit geçmeden 1o. bölümü de yazıp atacağız. İyi okumalarr 🤍
Göksel - Aşk Bitti
🌞
Bizi en çok yaralayan her zaman en yakınımız olur. Kendimizi teslim ettiğimiz insanlar bizde teslimiyetimiz sonucu büyük yaralar açarlar. Bu yaralar zamanla onarılamaz. Onları iyileştiren tek merhem yaralayanın elinden olandır.
Beha benim aşık olduğum adam ve beni yaralayandı. Küçükken Beha benim için o masallardaki beyaz atlı prensti, beni kuleden annemden kurtaracak olan prens. Yaşım ilerledikçe fark ettim ki bir kızın babasından başka kurtarıcısı yok. Babam gittikten sonra Beha'dan beni kurtarması için hep bir adım bekledim ama onda da o yürek yoktu.
Sahildeki o günün üzerinden 1 hafta geçmesine rağmen hala berbat bir haldeyim. Kafam bir türlü toparlanmıyor. Canım o kadar çok acıyor ki. İşe de gidemediğim için çıkmak zorunda kaldım. Uzun süre toparlanamayacak olan psikolojimle kimseye eğitim verebileceğimi düşünmüyorum.
Bu akşam Emir barına beni de çağırdı. Aslında gitmek istemiyorum. Ama artık evden çıkmam lazım. Zaten Levent'le Aaron da gitti kaldım yalnız başıma. Küçük civcivim de gitti. Biraz daha evde kalırsam kafayı yemek üzereyim.
Biraz nefes almak için koşuya gitmek için evden çıktım. Şarkılar eşliğinde koşumu tamamladım. Behalar'ın kapısının önünde Gülbahar teyzeyle Elif'in annesi konuşuyordu.
"Ya Şerife altın kemer ne altın kemer mi kaldı bu devirde Elif istemiyor ki niye yapalım." Dedi bıkkın bir sesle Gülbahar teyze
"Olur mu canım tabii ki olacak benim kızım hiçbir şeyi eksik olmayacak." Dedi bilmiş bir tavırla Şerife .
Düğün için altınları konuşuyorlar. Sanki Beha bunu yüzüme söylememiş gibi beynimden vurulmuşa döndüm. Hızla eve adımlayıp titreyerek anahtar deliğini zor bulup kapıyı açtım ve kapattığım gibi yere çöküp ağlamaya başladım.
"Ya benden sonra onla nasıl olur Beha onla nasıl evlenebilir ya! Bunu bana nasıl yapar!" Bağırarak elimi yere vurdum. Bana bunu niye yapıyor bana. Beni niye böyle bir acıya boğuyor ben ne yaptım sana Beha da benden sevmediğin biriyle evlenecek kadar nefret ediyorsun.
"Allahım dayanamıyorum. Kaldıramıyorum artık." Diye ağlamaya devam ettim.
🌞
Zora ki bir şekilde toparlanarak hazırlanmaya başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Göğüs kısmını birazcık daha geniş ve kapalı düşünün🪬)
Gece mavisi dekolteli mini elbisemi giyip saçlarımı dümdüz salık bıraktım rimel ve ruj sürüp evden çıktım. Taksiye bindim.
