Alabora +18 Texting

8

SEVGİLİ OKURLARIM EN BAŞTAN BELİRTİYORUM Kİ BU BÖLÜM ÖNCEKİ BÖLÜMLER İLE SEKRONİZE GİDECEK FAKAT BAZI HATALAR OLABİLİR DİYALOGLAR AÇISINDAN ANLAYIŞINIZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM

23 Aralık

Gözümü kapatan eller ile yüzüme tatlı bir gülümseme yayıldı ''Oyun oynayalım mı?'' kulağıma fısıldayarak söylediği cümleler benim için bir besteden farksızdı. Küçük bir mırıltıyla ''İstediğimi alabileceksem evet'' boynumda hissettiğim dudaklar yeterince keyifli bir hale getirmişti beni gözlerimden çekilen eller omuzumda durduğunda artık etrafı görebiliyordum. Oda loştu ama aşağıdan gelen gürültü içeride ki ambiyansı bozuyordu aldırış etmeden kendi eğlenceme odaklanmaya çalışıyordum. Arkamdan çekilerek önüme gelen kadın diz çökerek ellerini bacaklarıma koydu. Ellerini kasıklarıma doğru yavaşça getirdiğinde arka plan sesleri benim için yok olmuştu bile ''Küçük kızınız oyun oynamak istiyor'' dudaklarım yukarı doğru kıvrıldığında gözlerinde duran o arsız kadın kendini gösteriyordu. Kendisini uzun bir zamandır tanıyordum ama aramızda bulunan ilişki seksten öte geçmemişti ve bu ikimiz içinde yeterli bir seviyeydi. Saçlarını kavradığım kadını yüzüme yaklaştırarak dudaklarına bir öpücük bıraktım ''Önce sen zevk vereceksin ki istediğin şeyi sana veriyim'' bundan hoşnut olmuşa benzeyen kadın ellerini kemerime doğru götürdüğünde telefondan gelen ses ikimizi de durdurmuştu Sikerim ama sırası mı? kadın yarı çıplak bir şekilde yerden kalkarak telefonu bana uzattı ''Abin arıyor erkeğim'' telefonu elinden alarak telefonu yanıtladım.

Korhan: Acil değilse sonra ara müsait değilim.

Abim: Ev lazım

Korhan: Benim evde parti var diğer eve geç

Karşı bir yanıt almadan telefon kapandı. Neden durduk yere ev sordu şimdi? soruma yanıt düşünme gereği duymadım. Sikimi kavrayan eller şu an yeterince dikkat çekiciydi ve gerisi sikimde bile değildi. 

24 Aralık

Yorgunluğum dillere destan olacak boyutta olsa da yapmam gereken bir yığın işim vardı. Uzanmış olduğum ofis koltuğundan kalktığımda diğer koltukta uyuklayan Koray'ı gördüm Lan acaba bende uyurken bu kadar çirkin duruyor muyum? Sonuç olarak ikiziz ama bu kadarda çirkin uyuduğumu hiç sanmıyorum. Koltuğun üstünde duran montum ile üstünü örterek odadan çıktım. Telefonuma gelen bildirimler ile adımlarımı Bora'nın odasına çevirdim. Ofisine girdiğimde tam bir iş adamı edasıyla koltuğuna oturmuştu ''Karga bokunu yemedi sen neden ayaktasın'' bana en soğuk bakışlarını gönderen Bay Bora arkasına yaslandı ''Dün gece neredeydin?'' omuz silkerek bir koltuğa oturdum ''Dün benim evde gelişimi kutluyorduk bende oradaydım''  arkasına yaslanarak gözlerini yumdu. Boş gözlerimi odada gezdirdikten sonra aklıma akşam bana attığı mesajlar geldi "Dün neden eve ihtiyacın vardı?"  bu soruya cevap vermek istemediği çok açıktı... Sessizliğin daha iyi geleceğini düşünerek bende susmuştum. Sessizliği bozan kişi içeri dalan Esma olmuştu... Bu kız harbi geri zekalı... İçeri dalan Esma elinde duran dosyaları Bora'nın masasına bıraktıktan sonra bakışlarını doğrudan bana çevirdi. Bana doğru yaklaşan adımları hemen önümde durdu ''Birileri nerelerdeymiş acaba?'' sesi cilveliydi... Bora'nın bakışları gelen belgelere kaymıştı ve tahminen şu an pek umurunda değildik ''Git başımdan'' bakışlarımı doğrudan belgelere sabitledim ''Onlar ne?'' Bora soruma yine omuz silkerek cevap vermişti 'Hadi hayırlısı' dikkatimi dağıtan ve beni ciddi anlamda sinirlendiren şey Esma'nın bacağıma oturup kollarını ahtapot misali boynuma dolaması olmuştu kendimi geri çekerek Esma'yı geriye doğru ittim... Sinirli bakışları gergin olan beni daha da germişti ''Korhan'ım ben'' diye hatırlatma ihtiyacı duymuştum ama bu konunun onu pek umurunda olmadığı çok açıktı. Bakışları yumuşadı... Elinin tersi ile yanağımı okşadığında beni kurtaran Bora abim olmuştu ''Esma belgeler eksik. Git adam akıllı topla şunları'' istemeyerek kalktığı gibi yine isteyerek dışarı çıktı.